Μπορίσοφ: Μετά την πρωθυπουργία οι χειροπέδες

 Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης

Αντιμέτωπος με την Δικαιοσύνη είναι ο τέως Βούλγαρος πρωθυπουργός και επί πολλά χρόνια ισχυρός άνδρας της χώρας Μπόϊκο Μπορίσοφ, που συνελήφθη χτες έπειτα από αστυνομική επιχείρηση. Ο Μπορίσοφ βρίσκεται αντιμέτωπος με έρευνα της ΕΕ για την διαφθορά που “άνθισε” στο φτωχότερο κράτος της Ένωσης, στα χρόνια της παντοδυναμίας του. Μαζί με τον Μπορίσοφ, συνελήφθησαν ο πρώην υπουργός Οικονομικών, η πρώην πρόεδρος της Επιτροπής προϋπολογισμού της Βουλής, καθώς και μία σύμβουλος του.

Το Γραφείο της Γενικής Εισαγγελέως της ΕΕ, υπό την πρώην εισαγγελέα αρμόδια για υποθέσεις διαφθοράς Λάουρα Κοβέσι, ερευνά υποθέσεις απάτης, που σχετίζονται με την κατάχρηση κοινοτικών κονδυλίων. Δεν έλειψαν όμως και διαδηλώσεις από υποστηρικτές του Μπορίσοφ που χαρακτηρίζουν τις συλλήψεις «πολιτικό διωγμό», ενορχηστρωμένο από τη νέα βουλγαρική κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε τα ηνία της χώρας υποσχόμενη να πατάξει την διαφθορά.

Από τον περασμένο Απρίλιο ξέσπασε πολιτική κρίση στην Βουλγαρία, με μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της διαφθοράς και την χώρα να σύρεται σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις. Η σταγόνα που είχε ξεχειλίσει το ποτήρι για τους πολέμιους του Μπορίσοφ ήταν οι φωτογραφίες που είχαν κυκλοφορήσει και τον έδειχναν να κοιμάται γύρω από πλάκες χρυσού και δεσμίδες χαρτονομισμάτων, τις οποίες ο ίδιος είχε αποδώσει σε «φωτομοντάζ».

Ήταν τέτοια η απαξίωση της πολιτικής ζωής στην Βουλγαρία που ρυθμιστής της νέας κυβέρνησης είχε εμφανιστεί δυναμικά, κυριολεκτικά από το… πουθενά, το κόμμα διαμαρτυρίας του κωμικού και τηλεστάρ Στάνισλαβ Τριφόνοφ, με πολλούς να προβλέπουν πως ο Τριφόνοφ θα επαναλάμβανε το παράδειγμα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην Ουκρανία. Τελικώς τα ηνία της χώρας ανέλαβε μία κυβέρνηση τεχνοκρατών, τα “παιδιά του Χάρβαντ” Κίριλ Πέτκοφ και Ρούμεν Ράντεφ, την οποία στηρίζει ένας ετερόκλητος σχηματισμός κομμάτων, μεταξύ άλλων και το κόμμα του Τριφόνοφ.

Ο “Μπάτμαν” Μπορίσοφ

Πρώην σωματοφύλακας του κομμουνιστή ηγέτη Τεοντόρ Ζίβκοβ και μπράβος νυχτερινών κέντρων, ο Μπορίσοφ ήρθε στο προσκήνιο το 2009 σαν “σωτήρας”, ή καλύτερα ως “Μπάτμαν” όπως τον έλεγαν οι Βούλγαροι, υποσχόμενος να καταπολεμήσει (και αυτός) την διαφθορά, όπως ακριβώς υπόσχεται σήμερα η νέα βουλγαρική κυβέρνηση!

Αν και γρήγορα οι πολίτες συνειδητοποίησαν ο Μπορίσοφ μόνο… “Μπάτμαν” δεν αποδείχθηκε (ήδη από τότε οι “κακές γλώσσες” μιλούσαν για τους δεσμούς του με το οργανωμένο έγκλημα), ο Βούλγαρος πρωθυπουργός έδειξε ότι διαθέτει ισχυρό ένστικτο πολιτικής επιβίωσης, μην διστάζοντας να ρισκάρει ακόμα και την ίδια την πρωθυπουργική του καρέκλα.

Ιστορική έχει μείνει η αιφνίδια παραίτηση του με… δάκρυα το 2013, όταν οι Βούλγαροι είχαν βγει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα (οποιαδήποτε ομοιότητα με το σήμερα, καθαρά… “συμπτωματική”) με τον Μπορίσοφ να δηλώνει πως “δεν αντέχει να βλέπει τους διαδηλωτές να ξυλοκοπούνται από τους αστυνομικούς”!

Τα ηνία της χώρας είχε αναλάβει μία εύθραυστη και ετερόκλητη κυβέρνηση συνασπισμού (υποστηρίζονταν από τους Σοσιαλιστές, μέχρι την Άκρα Δεξιά) η οποία δεν κατάφερε να αντέξει ούτε δύο χρόνια. Ο Μπορίσοφ επέστρεψε και πάλι στην κυβέρνηση, ξανά ως “σωτήρας”, αφού είχε προηγουμένως αποδείξει με την θεατρική παραίτηση του, ότι δεν είχε χάσει την επαφή με το λαϊκό αίσθημα.

Θητεία και με ελληνικό “χρώμα”

Όμως, η περιπετειώδης θητεία του Μπορίσοφ είχε και ελληνικό “χρώμα”. Είχε επιλέξει, σχεδόν με το καλημέρα της πρώτης του θητείας, να βάλει “ταφόπλακα” στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, χαρακτηρίζοντας τον «ασύμφορο», γεγονός που είχε προκαλέσει την οργή της Μόσχας το μακρινό 2009, μία εποχή που στις άμεσες αμερικανικές προτεραιότητες ήταν η απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο.

Θυμίζουμε πως η κυβέρνηση Καραμανλή είχε “ποντάρει” πολλά στον συγκεκριμένο αγωγό που είχε εκληφθεί ως ένα γενναίο “άνοιγμα” της τότε ελληνικής κυβέρνησης προς την Μόσχα. Ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης είχε θεωρηθεί ως η η επιτομή των αγαστών ελληνορωσικών σχέσεων (που πλέον ανήκουν στο μακρινό παρελθόν, μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία).

Όμως, δεν ήταν η μόνη πλευρά της θητείας Μπορίσοφ που είχε ελληνικό “χρώμα”. Ο Μπορίσοφ ήταν υποστηρικτής του βέτο στην ενταξιακή πορεία της Βορείου Μακεδονίας στην ΕΕ, σε διαφορετική φυσικά λογική από το βέτο του 2008, του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων, σε εκείνη την ιστορική Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Μία Σύνοδος που μεταξύ άλλων είχε βάλει τότε στον “πάγο” την ένταξη της Γεωργίας και της Ουκρανίας, κατ’ υπόδειξη της Μέρκελ και του Σαρκοζί, προς ικανοποίηση της Μόσχας.

Ο Μπορίσοφ έμεινε πιστός στην πάγια θέση της Σόφιας (η οποία αναγνωρίζει “μακεδονικό κράτος”, όχι “μακεδονικό έθνος) πως το σημερινό κράτος της Βορείου Μακεδονίας υπήρξε ιστορικά ένα “τεχνητό κράτος” του Γιουγκοσλάβου ηγέτη Τίτο και πως ο σλαβικός πληθυσμός της έχει βουλγαρικές ρίζες. Η νέα βουλγάρικη κυβέρνηση φαίνεται περισσότερο διαλλακτική στο συγκεκριμένο ζήτημα και διατεθειμένη να επαναλάβει την αντιρωσική πολιτική του προκατόχου της, από την οποία ο Μπορίσοφ είχε αποπειραθεί να τηρήσει αρκετές αποστάσεις τα τελευταία χρόνια της παντοδυναμίας του.

από slpress