Χάρτης των ΜΚΟ για διακινητές – Τα τουρκικά “Λευκά Κράνη” στη Λέσβο

 Γράφει ο Γιάννης Σιδεράτος

Αν η Deutsche Bank άνοιγε υποκατάστημα στα Ψαρά, δεν θα ήταν κάτι παράξενο; Ποιοι συνειρμοί, αλήθεια, θα δημιουργούνταν; Το γεγονός ότι ένας οργανισμός με ετήσιο προϋπολογισμό κοντά στα 4 δισ. δολάρια (περισσότερο από τα μισά προέρχονται από δωρεές ΗΠΑ 1.450.360.238 δολάρια, Γερμανία 476.918.668 δολάρια, ΕΕ 436.036.986 δολάρια – προϋπολογισμός 2017) ανοίγει “υποκαταστήματα” σε πέντε ακριτικά ελληνικά νησιά πρέπει να μας χαροποιήσει;

Ειδικά όταν κανένας δεν γνωρίζει ποιες είναι οι διαδικασίες που ακολουθούνται, ποιοι δίνουν τις εντολές και ποιος ασκεί τον έλεγχο και τη διοίκηση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου για το μεταναστευτικό. Η FRONTEX, το Λιμενικό, η Ελληνική Αστυνομία, η Ύπατη Αρμοστεία, οι ΜΚΟ, οι μεταφραστές, το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, η Υπηρεσία Ασύλου, οι Ένοπλες Δυνάμεις, ή οι δικηγόροι;

Λέγεται ευρέως ότι ο κεντρικός έλεγχος ασκείται από την Ύπατη Αρμοστεία. Πιθανόν, διότι το ελληνικό κράτος της έχει προσφέρει θεσμικές αρμοδιότητες. Έχει παρουσία εντός των κέντρων φιλοξενίας στα νησιά και διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων που υποτίθεται ότι είναι βοήθεια προς την Ελλάδα για το μεταναστευτικό.

Πώς όμως έχουν φθάσει υπερεθνικοί οργανισμοί και πανίσχυρες ΜΚΟ να ασκούν εξουσία σε νευραλγικά σημεία της ελληνικής επικράτειας και μάλιστα σε ένα θέμα που έχει εθνικές διαστάσεις; Επιβλήθηκαν εξαιτίας των “έκτακτων” συνθηκών, αφού υποτίθεται ότι παρέχουν τεχνογνωσία διαχείρισης. Πέντε χρόνια όμως μετά, δεν μπορούμε να μιλάμε για έκτακτες συνθήκες, ούτε να παραχωρούμε εξουσίες σε οργανισμούς που εκ του αποτελέσματος έχουν φέρει σε τραγική κατάσταση τα νησιά και την Ελλάδα.

Κανένας έλεγχος

Στις 19 Ιουλίου 2016 ο κ. Μουζάλας είχε ομολογήσει ότι «δεν τα καταφέραμε», καθώς δεν υπήρχε έλεγχος των ΜΚΟ από την Αθήνα για τα ποσά που έπαιρναν από την ΕΕ για δράσεις στην Ελλάδα. Κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες εξαγγελίες για τον έλεγχο των ΜΚΟ. Στις αρχές του χρόνου αναρτήθηκε μητρώο, το οποίο τώρα αναδιαρθρώνεται(!) εξαιτίας του νέου νόμου.

Η ουσία είναι, όμως, ότι μετά από τόσα χρόνια δεν υπάρχει κανένας έλεγχος ούτε στην δραστηριότητα ούτε στην χρηματοδότηση των ΜΚΟ. Τα χρήματα από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό συνεχίζουν να κατευθύνονται προς τις ΜΚΟ που προσφέρουν “υπηρεσίες” εντός ελληνικού εδάφους, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος τους να καταλήγουν σε ξένες τσέπες.

Έχουν πλέον δημιουργηθεί ισχυρότατα συμφέροντα που θέλουν η υπάρχουσα κατάσταση να μείνει ως έχει. Οι ΜΚΟ επιδιώκουν το αντίθετο από ό,τι επιτάσσει το ελληνικό συμφέρον: Τις συμφέρει να υπάρχουν μεγάλες μεταναστευτικές ροές προς τα νησιά, όπως τις συμφέρει και η κατασκευή υπερκέντρων φιλοξενίας, που στην ουσία θα είναι μουσουλμανικές πόλεις στην καρδιά των νησιών. Η κυβέρνηση νομίζει αφελώς ότι η ψήφιση ενός νόμου για έλεγχο των ΜΚΟ, θα λύσει το πρόβλημα. Έκανε μάλιστα την οδυνηρή παραδοχή-έκκληση «να μην γίνεται χρήση από κάποιες ΜΚΟ της πρόσβασης σε πληροφορίες που έχουν αναπτύξει με την άλλη πλευρά», δηλαδή την Τουρκία.

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress