Ακόμα κι αν βάλει τη φούστα της καπέλο...

 Γράφει ο Δημήτρης τερζής

... το «όχι» σημαίνει ότι ΔΕΝ θέλει. Αυτό το παραφρασμένο σύνθημα μου έρχεται στο μυαλό περιδιαβαίνοντας από χθες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν ξέρω αν φταίει το lockdown και οι συνέπειές του, αλλά αρκετοί σχολιαστές ζητούσαν λυσσαλέα από τη Σοφία Μπεκατώρου να δώσει στη δημοσιότητα το όνομα του βιαστή της, έπειτα από τη συγκλονιστική εξομολόγησή της. Προφανώς όλοι αυτοί οι «εισαγγελείς» του Διαδικτύου είτε δεν ξέρουν είτε δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν. Η κυρία Μπεκατώρου «φωτογράφισε» τον κύριο Χ.: ένα απλό ψάξιμο μπορεί να δώσει το πολυπόθητο όνομα.

Αλλά, ειλικρινά τώρα, αυτό είναι το μέγιστο θέμα των μόνιμων επικριτών της διαδικτυακής κοινότητας; Το όνομα; Γιατί; Για την καταδίκη του έπειτα από 20 χρόνια ώστε να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα; Συμπαθάτε με, αλλά νομίζω ότι το ζητούμενο πλέον δεν μπορεί να είναι αυτό.

Είναι η ανατροπή της κουλτούρας του βιασμού, με την οποία ανατρέφονται ακόμα και τώρα κάποια αγόρια. Οσο οι γονείς θα μεγαλώνουν τους «λεβέντες» τους με μια αίσθηση μάτσο παντοδυναμίας, τόσο θα πληθαίνουν τα κρούσματα του κάθε πιτσιρικά ή ώριμου που δεν θα αντιλαμβάνεται το ΟΧΙ ως απάντηση μιας γυναίκας. Αλλα κι όσο οι γυναίκες αυτού του κόσμου θα ενστερνίζονται τον ρόλο του «θύματος», υιοθετώντας «μάτσο» άθλιες δικαιολογίες προκειμένου να εξηγήσουν τη σεξουαλική κακοποίηση, θέτοντας έτσι τους εαυτούς τους ενάντια στο ίδιο τους το φύλο, τόσο αυτή η αντίληψη θα διαιωνίζεται δημιουργώντας νέες Σοφίες ή, ακόμα χειρότερα, περισσότερες γυναίκες που θα έχουν την τύχη της Ελένης Τοπαλούδη.

από efsyn