“Δεν είναι αυτή η ώρα για να αποδοθούν ευθύνες”. Ας περιμένουμε μέχρι να ξεχαστεί το θέμα.

Και καμιά 200αριά ακόμα τσιτάτα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, στην ευτυχή περίπτωση που βρίσκεστε στο payroll κάποιου μεγάλου κόμματος.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Περίπου 60 άνθρωποι πέθαναν από πυρκαγιά, σε απόσταση περίπου μισής ώρας με το αυτοκίνητο, από την πρωτεύουσα της χώρας. 600 τραυματίστηκαν και άλλοι τόσοι περισυνελέγησαν από ψαράδες και το Λιμενικό, μέσα από τη θάλασσα όπου βούτηξαν για να σώσουν τη ζωή τους. Πάνω από 1000 σπίτια κάηκαν. Περιουσίες χαμένες, μαζί και οι κόποι μιας ζωής για αρκετούς ανθρώπους.

Μια πρωτόγνωρη θεομηνία χτύπησε για δεύτερη φορά την Αττική μέσα σε έναν χρόνο, αφού δεν έχουν περάσει πάνω από 10 μήνες από τις πλημμύρες της Μάντρας που κόστισαν τη ζωή σε άλλους 23 ανθρώπους και τους κόπους μιας ζωής άλλων ανθρώπων.

Τότε όπως και τώρα, δεν ήταν η ώρα για να αποδοθούν ευθύνες. Τότε όπως και τώρα είναι ώρα περισυλλογής και θλίψης. Είναι η ώρα για να ψαχτούμε μέσα μας, κατά προτίμηση βουβά, γιατί τώρα είναι η ώρα που πρέπει να βγάλουμε το σκασμό. Τότε όπως και τώρα, πρέπει να περιμένουμε μερικές μέρες. Να περάσει λίγος καιρός. Να ξεχαστεί το θέμα.

Όπως ακριβώς έγινε με τη Μάντρα. Μετά από λίγες μέρες, οι ευθύνες αποδόθηκαν. Βέβαια δεν άκουσα τίποτα, ούτε είδα να αλλάζει κάποιο πρόσωπο στην τοπική αυτοδιοίκηση ή στην κυβέρνηση. Αλλά δε μπορεί. Οι ευθύνες θα αποδόθηκαν. Αφού περίμενα για μέρες χωρίς να πω τίποτα.

Μου είπαν να βγάλω το σκασμό και τον έβγαλα, γιατί έπρεπε να σεβαστώ τις δύσκολες ώρες που περνάνε όσοι επέζησαν. Μου είπαν να το βουλώσω, γιατί αυτές οι πρωτόγνωρες θεομηνίες μπορεί να είναι σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Μου είπαν να το βουλώσω, γιατί έχουμε και την κλιματική αλλαγή και αυτή είναι που προκαλεί τις θεομηνίες και ο άνθρωπος είναι ανήμπορος να τις αντιμετωπίσει.

Μου είπαν να το βουλώσω. Το βούλωσα. Και μετά από 6 περίπου μήνες, το Μάιο, η Μάντρα ξαναπνίγηκε.

Το δοκίμασα. Το βούλωσα. Δεν έγινε κάτι.

Ίσως αυτή τη φορά είναι η ώρα να οργιστώ. Ίσως είναι η ώρα να ζητήσω να αποδοθούν ευθύνες, γιατί πλέον πεθαίνουμε κατά δεκάδες. Και δεν είμαστε πολλοί σε αυτό τον τόπο. Αύριο μπορεί να είναι η σειρά μου.

Δεν είμαι σίγουρος για το ποιος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τους νεκρούς των πυρκαγιών. Ίσως η τοπική αυτοδιοίκηση, ίσως η κυβέρνηση, ίσως η κλιματική αλλαγή.

Αλλά αν είναι να οργιστώ με κάποιον, πλέον ξέρω ότι πρέπει να οργιστώ με αυτόν που μου λέει να το βουλώσω. Με αυτόν που προσπαθεί να μου παρουσιάσει ως φυσιολογικό, να πεθαίνουν 60 άνθρωποι σε μια πυρκαγιά. Με αυτόν που μου λέει πως φταίει η κλιματική αλλαγή, για τις 15 ταυτόχρονες αναζωπυρώσεις της πυρκαγιάς. Με αυτόν που μου λέει ότι αν μιλήσω θα έρθει ο Κούλης. Με αυτόν που μου λέει ότι αν δε μιλήσω θα μείνει ο Αλέξης. Με αυτόν τέλος πάντων, που θέλει να με δει να πεθαίνω, ήσυχος και υπάκουος για να μείνει αυτός ήσυχος και χορτάτος.

Μία πρόταση κάνω. Ίσως αυτή είναι η ώρα για να οργιστούμε.

Πηγή