Όταν οι ηλίθιοι κυβερνούν και ο λαός κοιμάται

Το capital μας λέει ότι στο θέμα των συντάξεων έχουμε μια κάποια υποστήριξη από την Κομισιόν για τον απλούστατο λόγο ότι το ασφαλιστικό σύστημα της Γερμανίας, κατά κύριο λόγο, αναμένεται να βρεθεί επίσης υπό πίεση λόγω της δημογραφικής εξέλιξης και δεν συμφέρει κανέναν να τεθεί ζήτημα συντάξεων.

"Ο λόγος αυτής της ενόχλησης για τις Βρυξέλλες συνδέεται με το ότι το ίδιο ακριβώς πρόβλημα, δηλαδή η δημογραφική επιδείνωση της κατάστασης στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με το ΔΝΤ, αγγίζει τις μεγάλες οικονομίες της και πριν απ' όλους τη Γερμανία και τη βιωσιμότητα του δικού της ασφαλιστικού συστήματος."

"Χαρακτηριστικό της "έντασης” που κρύβεται πίσω από τη δημογραφική διάσταση του προβλήματος και των συνεπειών του στο ασφαλιστικό σύστημα είναι ότι η γερμανική Καγκελαρία έχει εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια στα συρτάρια της σχετική μελέτη. Σε αυτήν υποστηρίζεται ότι η γερμανική οικονομία για να διατηρήσει τη δυναμική της θα πρέπει να αυξάνει τη διαθεσιμότητα του ειδικευμένου και ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού της ετησίως κατά ένα με ενάμιση εκατομμύριο.

Και αυτό δημογραφικά μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο με αυξημένη ροή μεταναστών...

Διαφορετικά το ασφαλιστικό της σύστημα σε ορατό χρονικό ορίζοντα θα αποκτήσει προβλήματα βιωσιμότητας."

Όσους δεν σας ενοχλεί που στην μπατρίδα σας για άλλη μια φορά οτιδήποτε γίνεται για καλό ή κακό εξαρτάται ΕΝΤΕΛΩΣ από τον λαϊκισμό στην Γερμανία (με την Μέρκελ που είναι η ναυ-αρχίδα κατά του λαϊκισμού) ίσως να σας ενοχλήσει ότι στην ΕΕ και την ΕΖ κάνει κουμάντο ένα κράτος που είναι τόσο ιδεοληπτικά ηλίθιο που μπορεί να πυροβολεί τα πόδια του προκειμένου να ικανοποιεί την ορντολιμπεραλιστική του παράκρουση.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Και εξηγούμαι:

Το 2005 ο Ρεπουμπλικανος Βουλευτής των Αντιπρόσωπων Paul Ryan που είναι περίπου η αρσενική Μιράντα Ξαφά των ΗΠΑ, ρωτούσε τον τότε διοικητή της Fed Alan Greenspan εάν το ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ θα μπορούσε να γίνει πιο βιώσιμο και ασφαλές (ως προς την ικανότητα ικανοποίησης των μελλοντικών του υποχρεώσεων, δηλ. να μην χρεοκοπήσει) με την προσθήκη ατομικών συνταξιοδοτικών λογ/σμων. Η απάντηση του Greenspan ήταν ότι δεν τείθεται οποιοδήποτε θέμα βιωσιμότητας των μελλοντικών συντάξεων όσον αφορά το ενδεχόμενο αδυναμίας καταβολής τους, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο για την κυβέρνηση ως προς το να εκτελέσει οποιαδήποτε πληρωμή μέσω δημιουργίας χρήματος. Το ουσιαστικό ζήτημα, όπως πρόσθεσε, είναι αν θα υπάρχουν οι διαθέσιμοι πραγματικοί πόροι στους οποίους θα μπορούν να δαπανηθούν οι συντάξεις.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι για μια κυβέρνηση που ελέγχει το νόμισμα και την δημιουργία του, η έλλειψη χρηματικών πόρων και ο κίνδυνος χρεοκοπίας δεν είναι ποτέ υπαρκτό ζήτημα. Αντίθετα, το ΜΟΝΟ υπαρκτό ζήτημα είναι η επαρκής διαθεσιμότητα αγαθών και υπηρεσιών για να καλύπτουν τα επίπεδα ζήτησης σε μια οικονομία χωρίς να προκαλείται ανεξέλεγκτος πληθωρισμός.

Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι όταν στην Ευρώπη μιλάμε για βιωσιμότητα ασφαλιστικοί συστήματος αναφερόμαστε στην διαθεσιμότητα χρηματικών και όχι πραγματικών πόρων. Το δημογραφικό λοιπόν εμφανίζεται ως πρόβλημα υπό την έννοια ότι δε θα υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι οι εισφορές των οποίων θα μπορούν να στηρίξουν τα σημερινά επίπεδα συντάξεων. Σε αυτή την λογική στηρίζονται οι μειώσεις των συντάξεων που τρέμουν μέχρι και οι Γερμανοί να συζητήσουν.

Το ενδεχόμενο οι συντάξεις (όπως και οποιεσδήποτε άλλες κρατικές δαπάνες) να πραγματοποιούνται με απλή δημιουργία χρήματος δεν είναι καν υπό συζήτηση αφού έχουν προνοήσει γι αυτό οι Γερμανοί από εποχές Μάαστριχ. 

Κι αφού ένα μη-ζήτημα όπως η επάρκεια χρηματικών πόρων έχει γίνει δια νόμου ουσιαστικό πρόβλημα όλων των κρατών μελών ανεξαιρέτως, το ουσιαστικό ζήτημα που είναι η επάρκεια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ πόρων έχει αφεθεί στην τύχη του, με μια ορντολιμπεραλιστική ελπίδα ότι αυτό δε θα είναι πότε πρόβλημα που δε θα μπορούν να λύσουν οι αγορές από μόνες τους. 

Το τραγικότερο όλων είναι ότι το δημογραφικό είναι όντως πρόβλημα για την επάρκεια πραγματικών πόρων καθότι ένα μικρότερο εργατικό δυναμικό μπορεί να στηρίξει την αύξηση της παραγωγής ( και άρα της ζήτησης) μόνο μεσώ αύξησης της παραγωγικότητας, δηλαδή κάθε εργαζόμενος να μπορεί να παράξει περισσότερη αξία από πριν. Αυτό είναι κάτι που επιτυγχάνεται με την βελτίωση της κατάρτισης και την βελτίωση της τεχνολογίας. Και τα 2 απαιτούν δαπάνες και επένδυση.

Η τόσο πετυχημένη οικονομική πολιτική της ΕΕ βεβαίως έχει φροντίσει η βελτίωση της τεχνολογίας να έρθει από τις αγορές που "ξέρουν", οι οποίες βεβαίως το μόνο που ξέρουν είναι ότι δεν έχουν λόγο να επενδύσουν περαιτέρω όταν η ζήτηση δεν αυξάνεται. Έτσι υπάρχει μαζικά καθίζηση των ιδ. επενδύσεων στην ΕΕ σε συνδυασμό με την μείωση των δημοσίων δαπανών για επενδύσεις αφού τα κράτη πρέπει να αποταμιεύσουν χρωματιστά χαρτιά με γέφυρες. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε θεωρητικά να φτάσουμε κάποτε σε αυτό που τόσο τρέμουν οι Γερμανοί, δηλαδή τον πληθωρισμό, χωρίς να "τυπωθεί" ούτε ένα ευρώ. 

Τα συνταξιοδοτικά ταμεία θα έχουν κάνει τις οικονομίες τους, θα έχουν γεμίσει τους κουμπαράδες τους σαν καλοί νοικοκύρηδες και δε θα υπάρχουν αρκετά αγαθά και υπηρεσίες διαθέσιμα για να καταναλωθούν από τις οικονομίες αυτές. Στην πράξη βέβαια αυτό δύσκολα θα συμβεί αφού η αφαίμαξη εργαζομένων και συνταξιούχων για χάρη της "βιωσιμότητας" θα κρατάει την ζήτηση χαμηλά, η οποία θα κρατάει τα εισοδήματα χαμηλά, το οποίο θα μειώνει κι άλλο τις εισφορές ακριβώς όπως ο φαύλος κύκλος που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα.

Να τη χαίρεστε τη πατρίδα σας για άλλη μια φορά.

 Stelios Xanthopoulos

Πηγή: facebook.com/sstalias