Μη σε δαγκώσει φίδι! – Τα νοσοκομεία δεν έχουν αντιοφικό ορό -

 

Γράφει η Όλγα Μαύρου

Η οικονομία που γίνεται στα νοσοκομεία της επαρχίας όσον αφορά στον αντιοφικό ορό συνιστά μεγάλο πρόβλημα, ειδικά κατά την καλοκαιρινή περίοδο, αφού στην πατρίδα μας έχουμε οχιές, ενώ τα νοσοκομεία δεν είναι εφοδιασμένα πανελλαδικά με τον ορό. Σήμερα ήρθε στη δημοσιότητα και η περιπέτεια ενός άνδρα που χρειάσθηκε να πάει στην Πάτρα για να του δοθεί αντιοφικός ορός, πολλές ώρες μετά το δάγκωμα οχιάς.

Συγκεκριμένα ο άνδρας πήγε στο νοσοκομείο του Αγρινίου, όπου δεν υπήρχε αντιοφικός ορός, επειδή το συγκεκριμένο φαρμακευτικό προϊόν έχει σύντομη ημερομηνία λήξης και το 2017 το κράτος αποφάσισε να… κάνει οικονομία “για να μην πετάγονται ακριβά φάρμακα“. Ο αγρότης δαγκώθηκε σε χωριό κοντά στο Αγρίνιο, όμως στο νοσοκομείο της πόλης του είπαν ότι «εδώ και πέντε χρόνια δεν παίρνουν πλέον αντιοφικό ορό», κάτι που έχει καταγγελθεί ως λανθασμένη υπουργική απόφαση και από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών και από τους εργαζομένους στα νοσοκομεία.

Πέρσι τον Ιούλιο είχε γίνει σοβαρή καταγγελία και για αγοράκι 19 μηνών που το δάγκωσε οχιά στο χέρι. Παρότι το χεράκι του μελάνιασε και πρήστηκε μέσα σε πολύ λίγη ώρα, οι παππούδες που το πήγαν αμέσως στο νοσοκομείο αντιμετωπίσθηκαν αρνητικά. Περίμεναν επί ώρες κάποιον υπεύθυνο για να πάρει μια απόφαση, αλλά το πρήξιμο στο παιδί “ανέβαινε” ψηλότερα και το αγοράκι δεν αισθανόταν καλά. Μετά από τέσσερις ώρες αποφάσισαν να το στείλουν με ασθενοφόρο στη Λάρισα η οποία αποπειράθηκε να το στείλει στη Θεσσαλονίκη, οπότε οι συγγενείς πλέον αγανάκτησαν και είπαν στους γιατρούς «το παιδί θα φύγει από εδώ για Θεσσαλονίκη, μόνον αν μας εγγυηθείτε εγγράφως ότι δεν κινδυνεύει η ζωή του».

Τελικά το παιδί εισήχθη στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας όπου του χορηγήθηκε ο δυσεύρετος ορός και παρουσίασε άμεσα βελτίωση. Όσον αφορά στον αγρότη από το Αγρίνιο, σύμφωνα με το karvasaras.gr η κατάσταση του επιδεινώθηκε και το πόδι του πρήστηκε, οπότε διακομίσθηκε στην Πάτρα. Μετά τη διακομιδή του στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου και τη χορήγηση αντιδότου, ο άνδρας είναι καλά στην υγεία του. Το θέμα είναι ότι μετά το 2017 αποφασίσθηκε να εφοδιάζονται με τον ορό μόνον τα νοσοκομεία αναφοράς (14 σε όλη τη χώρα) και όχι όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Αυτό συνεπάγεται πολύωρη ταλαιπωρία του ασθενούς και κινδύνους, χωρίς να είναι αμελητέα και η ταλαιπωρία των συγγενών που ξαφνικά βρίσκονται εκτός νομού ή και περιφερείας! Έχει δε παρατηρηθεί αύξηση των δηγμάτων μετά την καραντίνα, καθώς εξαιτίας της μείωσης της ανθρώπινης παρουσίας άλλαξαν πολλά στον πληθυσμό πολλών ειδών του ζωικού βασιλείου. Η απόφαση εκείνη είχε ληφθεί με το σκεφτικό ότι στη χώρα μας η οχιά επιτίθεται κατά μέσο όρο σε 170 άτομα το χρόνο και πεθαίνει περίπου ο ένας στους 500. Το δάγκωμα δηλαδή είναι σπάνια μοιραίο.

Παρότι είναι ασφαλώς πιο επικίνδυνο για τα μικρά παιδιά (μια που η τοξίνη προσβάλλει μικρότερο όγκο σώματος) και για όσους είναι εν γένει ευπαθείς λόγω νοσημάτων ή ηλικίας, κατά κανόνα η οχιά δεν σκοτώνει μέσα σε λίγες ώρες. Με αυτό το “στατιστικό” δεδομένο, αποφασίσθηκε να γίνει… οικονομία στους ορούς, αφού όποιος πέσει θύμα έχει το περιθώριο χρόνου να διακομισθεί σε νοσοκομείο αναφοράς!

Η τιμή δεν είναι απαγορευτική

Οι οροί αυτοί πωλούνται σε διαφορετική τιμή σε κάθε κράτος, με την Ελλάδα να χρεώνεται περίπου 130 ευρώ ανά φιαλίδιο, δηλαδή κόστος που δεν είναι εξοντωτικό ακόμα κι αν πετιούνται κάποια φιαλίδια το χρόνο. Τα αμερικανικά νοσοκομεία πληρώνουν τις φαρμακοβιομηχανίες 1.200 δολάρια ανά φιαλίδιο, ενώ το Μεξικό 150 δολάρια και η υποσαχάρια Αφρική 20 δολάρια. Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται να χορηγηθούν περισσότερα τους ενός φιαλίδια σε έναν ασθενή.

Στην Ινδία που έχουν και πολλούς θανάτους από δήγματα φιδιών, ο ορός είναι πολύ φθηνότερος, όμως είναι παραδόξως και κατώτερης ποιότητας, παρότι η χώρα έχει θεωρητικά πολύ ανεπτυγμένη φαρμακοβιομηχανία. Πάντως ως φάρμακο δεν είναι απολύτως ακίνδυνο και δεν χορηγείται ποτέ προληπτικά, γιατί μπορεί να έχει παρενέργειες. Γίνεται δε πρώτα ένα τεστ για τυχόν αλλεργική αντίδραση και καλό είναι να μην αγοράζει κανείς από το διαδίκτυο “για να υπάρχει, για ώρα ανάγκης”, αφ΄ ενός γιατί δεν μπορεί να γνωρίζει την αποτελεσματικότητα του σκευάσματος που αγοράζει, αφ΄ ετέρου γιατί μπορεί να είναι ακόμη και επικίνδυνο ως προς την μη ελεγχόμενη σύσταση. Κυκλοφορούν στην αγορά, δηλαδή, πολλοί οροί από διάφορες εταιρείες.

από slpress