Ποιοι και πως μεθοδεύουν την “άλωση” των νησιών του ανατολικού Αιγαίου

 Γράφει ο Γιάννης Σιδεράτος

Έξι νέες πόλεις δημιουργούνται στην παραμεθόριο, στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στην οριογραμμή του Αιγαίου. Οι πόλεις αυτές προορίζονται για την στέγαση μεταναστών, για την διαχείριση του μεταναστευτικού για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρώπης. Την εποχή που ξεκίνησαν οι μεγάλες ροές προς τα ελληνικά νησιά, η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ίδρυσε τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης. Υποτίθεται ότι ήταν για ολιγοήμερη διαμονή αλλά εξελίχθηκαν, ως είναι γνωστό, σε χώρο εγκλωβισμού προσφύγων-μεταναστών.

Από τον Μάρτιο 2016 η ΕΕ ζητάει 20.000 θέσεις διαμονής (accommodation) μεταναστών στα ελληνικά τα νησιά, ενώ τότε υπήρχαν 6.000. Ενώ οι ροές είναι αμελητέες από τις αρχές του 2020, η κυβέρνηση, ενάντια σε κάθε λογική, υπερδιπλασιάζει την χωρητικότητα των κέντρων, δημιουργώντας ολόκληρες πόλεις.

Στη Σάμο από 648 που είναι τώρα η επίσημη χωρητικότητα ανεβαίνει σε 3.000, στην Κω από 816 σε 3.290, στη Λέρο από 860 σε 1870, στη Λέσβο από 3.100 σε 10.000, στον Έβρο από 500 σε 3.000 και στη Χίο από 1.014 σε απροσδιόριστο αριθμό, 3.500 και ένα ΠΡΟΚΕΚΑ κατά τον υπουργό Μετανάστευσης. Ειδικά για τη Χίο η ΒΙΑΛ των 1.014 ατόμων και των 33 στρεμμάτων, επιχειρήθηκε να “αντικατασταθεί” από κέντρο-πόλη σε επιταγμένη έκταση 625 στρεμμάτων, δηλαδή 20 σχεδόν φορές μεγαλύτερη. Ο σχεδιασμός αυτός σταμάτησε εξαιτίας της αντίστασης των Χιωτών απέναντι στα ΜΑΤ το Φεβρουάριο 2020.

Τι θα είναι, όμως σε αυτά τα κέντρα; Σύμφωνα με όσα “διαφημίζει” το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής: Χώροι φιλοξενίας, κέντρο καταγραφής & ταυτοποίησης, προαναχωρησιακό κέντρο, υγειονομικοί χώροι, χώροι διοίκησης (ΥΠ.Υ.Τ, Υ.Α, ΕΟΔΥ, ΕΛ.ΑΣ, πιστοποιημένες ΜΚΟ, Διεθνείς Οργανισμοί κλπ.), κοινόχρηστοι χώροι (εστιατόρια, χώροι αναψυχής, γήπεδα, καταστήματα) και πιθανότατα εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και χώροι λατρείας. Τα νέα κέντρα, δηλαδή, έχουν τα χαρακτηριστικά μιας νέας πόλης.

Τα “πειράματα” Σάμου και Λέσβου

Το νέο κέντρο στη Σάμο θα λειτουργήσει πρώτο για να “παραδειγματιστούν” οι νησιώτες και να επιτρέψουν τη λειτουργία και των άλλων. Το νέο κέντρο της Λέσβου επίσης προορίζεται για πιλοτική εφαρμογή του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση, όπως έχει ανακοινωθεί από την Κομισιόν. Νέοι πειραματισμοί στις πλάτες των νησιωτών, πάνω στην παραμεθόριο, ώστε οι Ευρωπαίοι (Γερμανοί) να ελέγχουν τα κέντρα, αλλά να μην έχουν ευθύνη. Παράλληλα, επιχειρείται η οικονομία των νησιών να εξαρτηθεί από το μεταναστευτικό.

Για τη Χίο, το υπουργείο διαφημίσει 228 νέες προσλήψεις (συνοριοφύλακες, έκτακτο προσωπικό κλπ) και δίνονται στον Δήμο Χίου 2,3 εκατ. (ανταποδοτικά τέλη, ταμείο αλληλεγγύης). Μαζί με τη σίτιση, τη διαμονή και τη σύνδεση του μειωμένου ΦΠΑ με το μεταναστευτικό, η οικονομική επιβίωση του νησιού θα εξαρτάται από τις μεταναστευτικές ροές. Αυτή την πολιτική η κυβέρνηση την έχει βαφτίσει “νέα εθνική στρατηγική” για το μεταναστευτικό!

Αυτή η στρατηγική εξυπηρετεί τη νέα ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική που βασίζεται στην εξής απλουστευτική λογική: Στις ζώνες εισόδου, δηλαδή στα νησιά και τον Έβρο, οι παρανόμως εισερχόμενοι μετανάστες θα οδηγούνται στα νέα κέντρα-πόλεις, θα γίνεται γρήγορη(;) εξέταση ασύλου και διαχωρισμός όσων το δικαιούνται από όσους όχι.

Για τους πρώτους θα γίνει προσπάθεια ένταξης, αλλά δεν προβλέπεται υποχρεωτικός μηχανισμός μετεγκατάστασης στην Ευρώπη. Για όσους δεν πάρουν άσυλο, θα γίνεται προσπάθεια οικειοθελούς επαναπατρισμού ή απέλασης, αλλά η ΕΕ δεν έχει συμφωνίες για επιστροφή των παρανόμων μεταναστών με τις χώρες προέλευσής τους. Αυτό σημαίνει ότι τελικά θα συσσωρεύονται στη “ζώνη εισόδου”, δηλαδή στα νησιά και στον Έβρο.

Θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα

Σε περιπτώσεις “πίεσης ή απειλής πίεσης αυξημένων ροών” (δεν ορίζεται τι σημαίνει αυτό πρακτικά), μέσω γραφειοκρατικού μηχανισμού το “πιεζόμενο” κράτος (Ελλάδα) θα καταθέτει αίτημα στήριξης. Η Κομισιόν θα εξετάζει την “εγκυρότητά” του και εφόσον το κρίνει θα ζητά την “έμπρακτη αλληλεγγύη” των άλλων κρατών-μελών. Η “έμπρακτη αλληλεγγύη” θα είναι ή μετεγκατάσταση μεταναστών ή “χορηγία επιστροφών”.

Αυτό σημαίνει ότι χώρες-μέλη που θα αρνηθούν να πάρουν παράνομους μετανάστες, θα αναλάβουν τα έξοδα της επιστροφής τους στις χώρες καταγωγής τους σε διάστημα οκτώ μηνών. Αν δεν έχουν γίνει εμπρόθεσμα οι επιστροφές, οι παράνομοι μετανάστες θα μεταφέρονται στη χώρα που έχει αναλάβει τη “χορηγία”. Δεν υπάρχει πρόβλεψη, όμως, πως θα γίνεται αυτή η διαδικασία. Υπάρχει μόνο ασαφής διατύπωση περί πιθανών συνεπειών.

Ο λόγος της δημιουργίας 20.000 θέσεων στα νησιά είναι για να συσσωρεύεται εκεί ο μεταναστευτικός πληθυσμός. Τα νησιά να λειτουργούν σαν μαξιλάρι ασφαλείας για τη Γερμανία, αφού δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως οι παραπάνω διαδικασίες θα λειτουργήσουν. Καταρρίπτεται΄, λοιπόν, ο μύθος της ολιγόχρονης παραμονής στη “ζώνη εισόδου”. Εφόσον κανένας μηχανισμός δεν αναγκάζει την “ανάδοχο χώρα” να πάρει μετανάστη, θα κάνει “χορηγία” για να παραμένει αυτός στην ελληνική παραμεθόριο.

Ουτοπία εγχειρήματος

Με βάση τα σημερινά δεδομένα:

• Υπάρχει άσυλο δύο ταχυτήτων στην ΕΕ. Η Ισπανία έχει 66,2% θετικές αποφάσεις παροχής ασύλου, η Ελλάδα 53,1%, ενώ η Ιταλία 20%.
• Το 2017, 2018 και 2019 εισήλθαν μόνο σε Χίο, Λέσβο και Σάμο συνολικά 100.000 μετανάστες.
• Οι επιστροφές-απελάσεις κινούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το οκτάμηνο Ιανουάριος-Αύγουστος 2020, πραγματοποιήθηκαν κάτι παραπάνω από 4.000 (πέρυσι ήταν +40%) επιστροφές, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Το εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των επιστροφών (80%) είναι Αλβανοί!

Με βάση τα άνω, στην Ελλάδα το 50% όσων εισέρχονται, πρέπει να παραμένει στα νησιά και τον Έβρο περιμένοντας τον δρόμο της επιστροφής, ή της μετεγκατάστασης. Κανείς δεν λέει τι θα γίνει εάν δεν έχουμε ούτε επιστροφή ούτε μετεγκατάσταση. Το νέο Σύμφωνο βασίζεται στο μοντέλο της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, όπου οι εισερχόμενοι μετριόνταν σε εκατομμύρια και οι επιστροφές σε δεκάδες!

Έτσι η Ελλάδα, ειδικά τα ακριτικά νησιά, μεταβλήθηκε σε χώρο εγκλωβισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΕ χρηματοδοτεί την κατασκευή των κέντρων-πόλεων με 350 εκατ., μετατρέποντας τα ελληνοτουρκικά σύνορα σε πύλες εισόδου-ελέγχου και εγκλωβισμού με τίτλο “εδώ χορηγείται το γρήγορο και επιδοτούμενο άσυλο”!

Η κυβέρνηση κόντρα στους νησιώτες

Υποστηρικτής αυτού του σχεδίου είναι ο υπουργός Μετανάστευσης κ. Μηταράκης, ο οποίος συνεχίζει την επιδοματική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης. Σε καμία από τις περιοχές που θα γίνουν οι νέες πόλεις μεταναστών δεν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών. Τα Δημοτικά Συμβούλια έχουν αρνητικές αποφάσεις, αλλά παρακάμπτονται.

Μερικές από τις συμβάσεις που έχει υπογράψει είναι 120,8 εκατ. με τη Μυτιληναίος Α.Ε. για την κατασκευή τριών κέντρων-πόλεων σε  Κω, Λέρο, Σάμο, 4,3 εκατ. για WI-FI στις νέες δομές και 6,3 εκατ. για συμβουλευτικές υπηρεσίες που αφορούν τις συμβάσεις κατασκευής των νέων δομών. Το υπουργείο συνέστησε τεχνική υπηρεσία με μετακλητούς υπαλλήλους, η οποία δημοπρατεί, αναθέτει απευθείας, ελέγχει-πιστοποιεί και πιστώνει! Δεν υπάρχει αντίστοιχο στο ελληνικό Δημόσιο.

Παρά τους πανηγυρισμούς για την μείωση των ροών σε σχέση με πέρυσι η εικόνα αρχίζει να αντιστρέφεται. Παρατίθενται ενδεικτικά περιστατικά των τελευταίων 10 ημερών στα ελληνοτουρκικά σύνορα:

• Εκατονταπλάσιες ροές στον Έβρο σε σχέση με τη γειτονική Βουλγαρία (παράνομες είσοδοι 5.360 στην Ελλάδα μόνο 54 στην Βουλγαρία, στοιχεία Υ.Α.).
• 30 άτομα αποβιβάστηκαν χωρίς να τους πάρει είδηση κανένας τις πρωινές ώρες (18/11/20) στην Αγία Ερμιόνη της Χίου. Οι αφιχθέντες ήξεραν τα πάντα. Πήγαν μόνοι τους στη ΒΙ.ΑΛ. με τη χρήση GPS!
• Άνοιξε τουρκικό “γραφείο ταξιδίων” στη Μυτιλήνη.
• Νοικιασμένα σπίτια και καταδυτικός εξοπλισμός από δύο Τούρκους που εισήλθαν παράνομα μέσω Έβρου. Πήγαν στη Λέσβο και παρέλαβαν άλλους Τούρκους με σκοπό να τους μεταφέρουν στο εξωτερικό έναντι αμοιβής.
• Αφίξεις 25 μεταναστών στη Λέσβο, τους οποίους έκρυψε στο δάσος 45χρονος Καναδός!
• Σύλληψη τριών Γερμανών δημοσιογράφων.
• Αυξάνονται οι ροές στα Δωδεκάνησα.

“Άλωση” των νησιών

Τα δουλεμπορικά κυκλώματα εδραιώνονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου επιδοτείται η στέγη σε αιτούντες άσυλο (ΕΣΤΙΑ ΙΙ). Λόγω της ανεξέλεγκτης δράσης των ΜΚΟ κανένας δεν γνωρίζει ποιος μένει που και τι ακριβώς κάνει. Η υπόσχεση του υπουργού Μετανάστευσης ότι στο τέλος του 2020 δεν θα υπάρχει ενοικιαζόμενη στέγη για μετανάστες στη Χίο, μετατράπηκε σε απειλή, αφού τη διασύνδεσε με τη δημιουργία του νέου κέντρου.

Ακόμα και ο Σόιμπλε είπε αλήθειες, που το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο τις αποκρύπτει, επειδή έχει βρει τρόπο να απορροφά κονδύλια από το μεταναστευτικό. Δήλωσε ότι «πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί να επιστρέψουμε ανθρώπους προκειμένου να μην δημιουργηθούν ψευδή κίνητρα». Υποστήριξε, μάλιστα, την κατασκευή εγκαταστάσεων εκτός της ΕΕ για όσους σώζονται, ως μήνυμα στους διακινητές.

Εξόφθαλμοι πειραματισμοί δεν γίνονται στα σύνορα, όταν ο τουρκικός επεκτατισμός ζητάει αποστρατικοποίηση των νησιών και αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία. Η διοίκηση των νέων κέντρων-πόλεων θα βρίσκεται σε ευρωπαϊκά χέρια (γερμανικά), γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντα. Ουσιαστικά δημιουργούμε “γκρίζες ζώνες-θυλάκους” εντός των ακριτικών νησιών, για πρώτη φορά από την απελευθέρωσή τους.

Η μόνιμη εξάρτηση των ακριτικών νησιών (οικονομική, κοινωνική, πληθυσμιακή) από το μεταναστευτικό θα οδηγήσει μαθηματικά σε τουλάχιστον χαλάρωση της ελληνικής κυριαρχίας. Αν το σχέδιο γίνει πράξη σύντομα η Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει εθνική κρίση στα σύνορα. Και θα έχει η ίδια η κυβέρνηση στρώσει τον δρόμο…

από slpress