Σου φτιάχνει τη διάθεση: Η αισιόδοξη ταινία που πάει να σαρώσει τα Όσκαρ είναι ό,τι καλύτερο θα δεις φέτος

 Μέσα στην κατήφεια που μας έχει πιάσει όλους εξαιτίας όλης αυτής της δύσκολης κατάστασης με την πανδημία, ο κινηματογράφος θα μπορούσε να είναι ένα ιδανικό αποκούμπι, μια τέλεια διέξοδος. Δυστυχώς, τον έχουμε χάσει και αυτόν όσον αφορά τις σκοτεινές αίθουσες και είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε ταινίες αποκλειστικά μέσω διαδικτύου. Έστω και έτσι ωστόσο, η μαγεία του όχι απλά δεν χάνεται αλλά μπορεί να είναι και το τέλειο εργαλείο που φτιάχνει διαθέσεις από το πουθενά.

Μια τέτοια ταινία παρουσίασε στα τέλη του 2020 ο Δανός, Τόμας Βίντερμπεργκ, μέσα από το Amazon Prime. Το «Another Round» του, που κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο (διαδικτυακό) Φεστιβάλ του Λονδίνου μπορεί πανεύκολα να βάλει πλώρη και για τα Όσκαρ. Και το μεγάλο όπλο αυτής ταινίας έχει όνομα και επώνυμο: Μαντς Μίκελσεν. Εδώ ο Δανός υποδύεται έναν από τους τέσσερις βασικούς πρωταγωνιστές της ταινίας, μια παρέα δασκάλων που περνάνε κρίση μέσης ηλικίας, και κλέβει με χαρακτηριστική ευκολία την παράσταση δείχνοντας πως πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους ερμηνευτές των καιρών μας.

Το εντυπωσιακό εδώ με τον Μίκελσεν είναι πως ο Βίντερμπεργκ καταφέρνει να του «ξεκλειδώσει» και ένα ακόμα μεγάλο, εν πολλοίς ξεχασμένο ταλέντο του. Ο Μίκελσεν υπήρξε επαγγελματίας χορευτής για περίπου δέκα χρόνια, προτού τελικά αποφασίσει να ασχοληθεί με την υποκριτική. Και στο «Another Round» του δίνεται η ευκαιρία να (μας) δείξει ότι εκτός από ηθοποιάρα είναι και ένας καταπληκτικός χορευτής. Τόσο καλός που η καρδιά σου ανοίγει βλέποντάς τον.

Το ειρωνικό και συνάμα ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο είναι πως ενώ είναι ξεκάθαρη η πρόθεση του Βίντερμπεργκ να γυρίσει μια αισιόδοξη ταινία, η ανάγκη του για αυτό ήρθε από ένα πολύ θλιβερό γεγονός. Όπως αποκάλυψε πρόσφατα σε μια συνέντευξή του, ο ίδιος είχε στα χέρια του το σενάριο αλλά δεν ψηνόταν πολύ να το κάνει ταινία. Αντίθετα, η κόρη του, Ίντα ήταν και εκείνη που προσπαθούσε να του αλλάξει γνώμη. Όταν η Ίντα σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο Δανός σκηνοθέτης αποφάσισε να κάνει πράξη την επιθυμία της και να βάλει όλη του την ψυχή στην ταινία.

Το φιλμ ακολουθεί τέσσερις φίλους δασκάλους που δουλεύουν στο ίδιο σχολείο. Είναι όλοι τους βαριεστημένοι, έχουν χάσει την επιθυμία τους για έντονες εμπειρίες, οι προσωπικές τους ζωές πάνε κατά διαόλου, οι μαθητές τους δεν τους εμπνέουν ούτε στο ελάχιστο. Ένα βράδυ, καθώς γιορτάζουν τα 40α γενέθλια ενός εξ’ αυτών, αποφασίζουν να ακολουθήσουν μια αμφιλεγόμενη θεωρία ενός αμφιλεγόμενου ψυχίατρου. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, για τον άνθρωπο είναι καλό να υπάρχει διαρκώς μια ποσότητα αλκοόλ στο αίμα του. Και έτσι, οι τέσσερις φίλοι αποφασίζουν να δουν αν πράγματι αυτό ισχύει.

Ξεκινάνε λοιπόν να πίνουν συστηματικά. Κάθε μέρα από το πρωί. Πίνουν ακόμα και στις δουλειές τους και αν και αρχικά αυτό μοιάζει μια πολύ κακή ιδέα -οι τύποι είναι δάσκαλοι σε σχολείο…- σύντομα το αλκοόλ κάνει τη δουλίτσα του και ξεπερνάνε αυτά που τους ταλαιπωρούν. Βέβαια το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις: η ευφορία που τους φέρνει το αλκοόλ και μέσω της οποίας καλύπτουν τον εσωτερικό τους πόνο δεν είναι δεδομένο τελικά πως είναι και η καταλληλότερη οδός.

Κάτω από την ανάλαφρη επιφάνειά του, το «Another Round» είναι μια βαθιά ψυχαναλυτική ταινία, μια σπουδή πάνω στη φιλοσοφική -και όχι βιολογική- έννοια της ενηλικίωσης και της ωρίμανσης, ένα αυτοσαρκαστικό παραμύθι υπό μορφή κομεντί για την εσωτερική μας αδυναμία να αποδεχθούμε πως ο πόνος και η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή και μαζί τους πρέπει να απολαύσουμε αυτή την τελευταία. Επί της ουσίας τελικά, το «Another Round» είναι μια προσομοίωση του ίδιου του φαινομένου τη ζωής: ένας μελαγχολικός, ένδοξος και πέρα για πέρα ανάλαφρος χορός.

από menshouse