Το μπουζούκι στον έρωτα, στη χαρά και στον πόνο, μέσα από τη λαϊκή παράδοση

 Γράφει ο Μουσταΐρας Γιώργος

Το μπουζούκι, όργανο προικισμένο με τη δυνατότητα έκφρασης στο ακέραιο, ακραίων συναισθηματικών καταστάσεων (έρωτα, χαράς, πόνου) έχει καταγραφεί, με τις διάφορες κατά καιρούς ονομασίες του, στα δημοτικά τραγούδια και στις λαϊκές αφηγήσεις.

«Το παιδί ήξερε και λαλούσε πολύ καλά τον ταμπουρά. Τον ελάλησε και το βράδυ και τον ήκουσε η Βασιλοπούλα. Το πουρνό η όμορφη του τόπου είπε της γριάς:

- Γριά, ποιον είχες εδώ στο σπίτι σου και λαλούσε τον ταμπουρά τόσο καλά;

- Ένας ξένος ήρθε, βασιλοπούλα μ’, είπε η γριά, και τον λαλούσε.

- Να του πεις να ’ρθει να τον ανταμώσω, είπε η βασιλοπούλα.

Πήγε το παιδί στη βασιλοπούλα και το ρωτούσε, από ποιον τόπο είναι, πως πολύ της άρεσε ο ταμπουράς και θέλει να το πάρει άντρα.

…………………………………

Σαν δεν ήκουσε η βασιλοπούλα τον ταμπουρά, του φώναξε:

- Γιατί δεν λαλείς απόψε τον ταμπουρά, μόν’ είσαι συλλογισμένος;

Και το παιδί τής μολόγησε όσα του είπε ο Βασιλιάς.

- Και γι’ αυτό χολιάζεις; του είπε η βασιλοπούλα. Λάλησε τον ταμπουρά γλήγορα για να γλεντήσουμε λίγο κι αύριο το πουρνό έλα απ’ εδώ.

Ελάλησε τον ταμπουρά το παιδί όλο το βράδυ κι εγλέντησαν πολλά».

("Τα δυμάρικα").

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress