Γιατί ο Τραμπ αποδείχτηκε πολύ σκληρός για να πεθάνει

 Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης

Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον Αμερικανό πρόεδρο, σίγουρα όμως δεν πρέπει ποτέ να τον υποτιμήσει. Από την πρώτη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες στις ΗΠΑ, φάνηκε πως θα διαψεύδονταν παταγωδώς οι εκτιμήσεις των δημοσκοπήσεων που μιλούσαν για «άνετη επικράτηση» του Τζο Μπάιντεν, καθώς τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν είτε μία νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, είτε μία ήττα στο "νήμα".

Όμως ήδη οι εταιρείες στοιχημάτων προεξοφλούν την νίκη Τραμπ, καθώς έχει σαφές προβάδισμα σε Φλόριντα, Οχάιο, Τέξας, όπως και στην κρίσιμη πολιτεία της Πενσυλβάνια, με τους Δημοκρατικούς να εξασφαλίζουν μέχρι στιγμής στον έλεγχο της Βουλής. Ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος στις δηλώσεις του εμφανίστηκε βέβαιος νικητής και όπως αναμένονταν αμφισβήτησε την εγκυρότητα των επιστολικών ψήφων, απειλώντας με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Εξάλλου είναι κοινό μυστικό πως η υποψηφιότητα του υπέργηρου και με συμπτώματα άνοιας Τζο Μπάιντεν ήταν εξαρχής "καμένο χαρτί" για τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι είχαν ως προτεραιότητα να διασώσουν το κόμμα από τον "παρείσακτο" της αριστερής πτέρυγας Μπέρνι Σάντερς. Αυτό που έδωσε πραγματικά ώθηση στην "άχρωμη" υποψηφιότητα του Μπάιντεν, αρχικά δεν ήταν άλλο από την πανδημία του κορονοϊού.

Κορονοϊός και φυλετικές ταραχές

Είναι αλήθεια πως η μάλλον κακή διαχείριση του Τραμπ στην πανδημία κινδύνευσε να αποτελέσει το ολέθριο λάθος της θητείας του. Ο Αμερικανός πρόεδρος αρχικά είχε υποτιμήσει την σοβαρότητα του κορονοϊού, μιλώντας για «κοινή γρίπη» και τον περασμένο Μάιο τον συνέκρινε με το Περλ Χάρμπορ και τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ως "κερασάκι στην τούρτα" ακολούθησαν και οι άγριες φυλετικές εξεγέρσεις μετά την δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, που επεκτάθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σχεδόν σε όλη την χώρα.

Μάλιστα τότε ο Αμερικανός πρόεδρος δεν περιορίστηκε απλώς στην προσμονή να υποστηριχθεί από την "σιωπηλή πλειοψηφία", όπως ο Ρίτσαρντ Νίξον την δεκαετία του '60. Με μία σειρά εμπρηστικών του δηλώσεων έριχνε σκοπίμως "λάδι στην φωτιά", φανατίζοντας τους σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές του και δημιουργώντας ατμόσφαιρα εμφυλίου. Ο μεγάλος κίνδυνος από την στάση του Τραμπ δεν ήταν άλλος από την συσπείρωση των αντιπάλων του, καθώς στις εκλογές του 2016 το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν διασπασμένο.

Η αποτυχημένη υποψηφιότητα της Κλίντον προκαλούσε απέχθεια στην, πολύ ισχυρή πλέον, αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών. Αυτό φάνηκε να μην συμβαίνει στον ίδιο βαθμό με τον Μπάιντεν, ο οποίος ήταν πιο συμπαθής από την Κλίντον και είχε από την αρχή την ολοκάθαρη στήριξη του Μπέρνι Σάντερς. Εξάλλου σε μία συντριπτική εκλογική ήττα του Τραμπ προεξοφλούσε και το υψηλό ποσοστό συμμετοχής, καθώς στην αναμέτρηση του 2016 πολλοί Δημοκρατικοί ψηφοφόροι απείχαν.

Γιατί άντεξε ο Τραμπ

Όμως για ακόμα μια φορά, ο Τραμπ φάνηκε να καταλαβαίνει καλύτερα από όλους την ψυχοσύνθεση του μέσου Αμερικανού. Στο ζήτημα του κορονοϊού, διέγνωσε την "κόπωση" των Αμερικανών πολιτών από τα lockdown, "κόπωση" που την βλέπουμε πλέον και στην Ευρώπη, με τις κοινωνικές αντιδράσεις να γενικεύονται στα περιοριστικά μέτρα. Δεν είναι τυχαίο που ο Τραμπ χαρακτήριζε συνεχώς τον Μπάιντεν «υποψήφιο του lockdown», επαναφέροντας στον δημόσιο λόγο το πάντα καίριο για τους Αμερικανούς ψηφοφόρους ζήτημα της οικονομίας, στο οποίο είχε καλές επιδόσεις.

Γίνονται επίσης κατανοητές οι επιθέσεις τόσο κατά του διαπρεπούς λοιμοξιωλόγου Άντονι Φάουτσι, του "Αμερικανού Τσιόδρα", τον οποίο υπονόησε ότι θα καθαιρέσει, όπως και οι επιθέσεις του στους γιατρούς, που τους κατηγόρησε ότι "φουσκώνουν" σκοπίμως τα στατιστικά των θανάτων από κορονοϊό. Επιπλέον, μάλλον αποδείχτηκε επικοινωνιακά ευεργετική η πρόσφατη περιπέτεια του με τον ιό, καθώς εμφανίστηκε να την αντιμετωπίζει με γενναιότητα (πάντα με την κατάλληλη "χολιγουντιανή" σκηνοθεσία) παρόλο που ο μέσος Αμερικανός προφανώς και δεν έχει ούτε την υγειονομική περίθαλψη, ούτε τους γιατρούς του Τραμπ!

Όσον αφορά τις φυλετικές ταραχές, αποδείχτηκε αποτελεσματική η τακτική της πόλωσης που ακολούθησε ο Τραμπ, έστω και αν αδικούσε τον μετριοπαθή Μπάιντεν, όταν τον παρουσίαζε ως «μαριονέτα» της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών. Ο Αμερικανός πρόεδρος γνώριζε όμως πολύ καλά ότι ο μέσος Αμερικανός δεν είναι συνηθισμένος στις εικόνες βίας και πλιάτσικου, που επιδόθηκε ένα τμήμα των διαδηλωτών.

Εν κατακλείδι το Δημοκρατικό Κόμμα, αν τελικώς επιβεβαιωθεί η "εικόνα της στιγμής" που βλέπουμε, κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπο με μία δεύτερη οδυνηρή ήττα. Eπαναπαύτηκε στην τακτική του "ώριμου φρούτου", θεωρώντας πως ο κορονοϊός αρκούσε για να επιτευχθεί η εκλογική ήττα του Τραμπ, μια εκτίμηση άκρως λανθασμένη. Μάλλον ο μηχανισμός των Δημοκρατικών έχει ήδη αρχίσει να "χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο" που επέμεινε στην υποψηφιότητα Μπάιντεν, ο οποίος πλέον ελπίζει στην ανατροπή από τις επιστολικές ψήφους.

από slpress