Εμείς εντολές εκτελούσαμε
Γράφει ο Πιτσιρίκος
Σκέφτομαι πως αυτές τις μέρες του κορωνοϊού, του εγκλεισμού και της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, πήραμε μια ιδέα του πώς είναι να είσαι Κινέζος που ζει στην Κίνα.
Όταν πριν από τρεις μήνες βλέπαμε τις εικόνες από την Γιουχάν με τους κατοίκους να είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους και να βγαίνουν τα απόγεύματα στα μπαλκόνια για να τραγουδήσουν ή να φωνάξουν μηνύματα συμπαράστασης στους συμπολίτες τους, δεν φανταζόμασταν πως θα μπορούσαμε να ζήσουμε κάτι ανάλογο.
Το ζούμε, όμως.
Οι Κινέζοι υπακούν. Δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει, υπακούν. Δεν έχουν και άλλη επιλογή. Γνωρίζουμε ποιο είναι το καθεστώς στην Κίνα και γνωρίζουμε τι περιμένει εκείνους τους Κινέζους που διαφωνούν με το καθεστώς στην πιο καπιταλιστική χώρα του κόσμου.
Ναι, αλλά όλα αυτά έγιναν για καλό μας.
Ναι, βέβαια. Όλα για το καλό μας γίνονται. Και αυτά και τα προηγούμενα. Θυμάσαι κάτι που να έγινε για το κακό σου; Όχι. Καμία εξουσία -ακόμα και η πιο αυταρχική- δεν υποστήριξε ποτέ πως κάνει κάτι για το κακό των πολιτών της. Όλες οι εξουσίες αγαπούν τους υπηκόους τους. Αρκεί να είναι υπάκουοι.
“Εξαιτίας του κορωνοϊού, βάλαμε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία. Γι’ αυτό τους απαγορεύσαμε την κυκλοφορία”.
Αλήθεια;
Γιατί δεν βάζατε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία και πριν τον κορωνοϊό;
Αφού βάζετε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία, γιατί έχετε ξεσκιστεί να εκμεταλλεύεστε τους ανθρώπους και να μαζεύετε χρήματα μέχρι τα βαθιά σας γεράματα -με αποτέλεσμα λιγότεροι από δέκα άνθρωποι να έχουν τον πλούτο που έχει ο μισός πληθυσμός της Γης- και δεν μοιράζετε τον πλούτο σας στους ανθρώπους;
Κάθε χρόνο πεθαίνουν 9 εκατομμύρια άνθρωποι από την πείνα ή από αρρώστιες που έχουν να κάνουν με την πείνα.
Αυτούς γιατί δεν τους βάζει κανείς πάνω από την οικονομία;
Η αλήθεια είναι πως ξέρατε ότι τα εθνικά συστήματα υγείας δεν μπορούσαν να αντέξουν τον αριθμό των ασθενών. Και το ξέρατε γιατί εσείς διαλύσατε τα εθνικά συστήματα υγείας -που τώρα εξυμνείτε και λέτε πως πρέπει να ενισχυθούν- και θέλατε να ιδιωτικοποιήσετε την Υγεία.
Οπότε κάνατε την ανάγκη φιλοτιμία και πετάτε την ανόητη και υποκριτική φράση “βάλαμε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία”.
Και κλείσατε στα σπίτια τους -επειδή τους βάλατε πάνω από την οικονομία – και τους ψυχικά ασθενείς, και αυτούς που δεν έχουν μία, και ανθρώπους που είναι βέβαιο πως θα υποστούν βία στην διάρκεια του εγκλεισμού (σ.σ. Οι πιο υποκριτές αυτές τις μέρες είναι αυτοί που από τη μια ζητούν να ζουν οι άνθρωποι σαν φυλακισμένοι μέσα σε δυο δωμάτια και από την άλλη καταδικάζουν από τις βιλάρες τους την ενδοοικογενειακή βία, λες και δεν είναι βέβαιο πως δυο άνθρωποι που ζουν περιορισμένοι σε ένα χώρο και πιθανότατα δεν έχουν δουλειές και χρήματα, θα ξεσπάσουν ο ένας στον άλλον. Δεν είμαι βίαιος άνθρωπος αλλά και με τον Χριστό να με έβαζες κλεισμένο στο ίδιο σπίτι, νομίζω πως σε ένα μήνα θα ήθελα να τον πλακώσω στις μπουνιές. Επίσης, πολύ ωραίο είναι ότι οι Έλληνες λένε πως τα κάνουν όλα για τα παιδιά τους αλλά ξαφνικά τους πιάσανε οι ενοχές τους για τους γονείς τους -“Δεν θα πεθάνω εγώ τους γονείς μου!” άκουσα πολλούς να λένε με υστερικό ύφος, λες και ο θάνατος δεν είναι η φυσική κατάληξη της ζωής κάθε ανθρώπου- με αποτέλεσμα να γίνουν τυραννικοί και προς τα παιδιά τους και προς τους γονείς τους.).
Επίσης, τι ακριβώς σημαίνει “βάλαμε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία”;
Οι ζωές των ανθρώπων δεν εξαρτώνται από την οικονομία;
Δηλαδή, τώρα που θέλουν να ανοίξουν την οικονομία, οι άνθρωποι θα είναι πάνω από την οικονομία;
Οπότε, ούτε καταστήματα θα κλείσουν, ούτε άνθρωποι θα απολυθούν.
Κι όμως, και χιλιάδες καταστήματα και επιχειρήσεις θα κλείσουν, και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα απολυθούν.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο αστείο από τη φράση που λένε τώρα τα κυβερνητικά στελέχη πως “πρέπει να ανοίξουμε γρήγορα την οικονομία”.
Είναι αστείο γιατί θα ανοίξει η οικονομία και τα καταστήματα θα κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο, ενώ θα γίνουν χιλιάδες απολύσεις.
Άνοιγμα με κλεισίματα.
Άνοιγμα της οικονομίας με λουκέτα και απολύσεις.
Πώς το ξέρω;
Δεν χρειάζεται να έχεις πάρει και Νόμπελ Οικονομίας για να το ξέρεις αυτό. Είναι προφανές. Εκτός αν ανήκεις σε αυτούς που τους αρέσει πάντα να πέφτουν από τα σύννεφα.
“Έχουμε πόλεμο”.
Δεν ξέρω ποιος είπε πρώτος την ανοησία πως έχουμε πόλεμο. Την είπαν, μεταξύ άλλων, ο Μακρόν, ο Τραμπ και ο Μητσοτάκης, ενώ η Μέρκελ έκανε σύγκριση της “πανδημίας” με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν έχουμε πόλεμο. Ως και ο πρόεδρος της Γερμανίας, Βάλτερ Σταϊνμάιερ, ένιωσε την ανάγκη να τονίσει στο τηλεοπτικό του διάγγελμα πως δεν είμαστε σε πόλεμο.
Και ακόμα καλύτερα το είπε ο πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης, Πέπε Μουχίκα, ο οποίος , σε συνέντευξή του είπε «Δεν είμαστε σε πόλεμο, αυτή είναι μια πρόκληση που η βιολογία και η Γη θέτουν για να μας υπενθυμίσουν ότι δεν είμαστε οι απόλυτοι ιδιοκτήτες του κόσμου, ακόμα κι αν έτσι νομίζουμε”.
Όχι, δεν είμαστε οι απόλυτοι ιδιοκτήτες του κόσμου. Και η Φύση -μέσα στην απόλυτη αδιαφορία της- μας το θύμισε με σκληρό τρόπο.
Όχι μόνο δεν είμαστε ιδιοκτήτες του κόσμου αλλά δεν είμαστε ιδιοκτήτες ούτε των ζωών μας.
Η απόλυτη υπακοή και συμμόρφωση στα μέτρα για την “πανδημία” -αν και τα Συντάγματα των χωρών δεν προβλέπουν τα μέτρα που πάρθηκαν- αποδεικνύει πόσοι πολλοί είναι οι άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να ζουν σαν δούλοι.
Δεν περιμέναμε, βέβαια, την “πανδημία”, για να το μάθουμε αυτό. Το ξέραμε από πριν. Σχεδόν όλοι ψάχνουν κάποιον να τους εκμεταλλευτεί και να τους δίνει οδηγίες τι να κάνουν.
Και το μέλλον; Είσαι αισιόδοξος;
Όχι.
Γιατί;
Γιατί σκέφτομαι πως άνθρωποι που πείστηκαν τόσο εύκολα και γρήγορα να μην πλησιάζουν και να μην αγγίζουν ούτε τους ανθρώπους που αγαπάνε, είναι ικανοί να τα δεχτούν όλα και να γίνουν αδίστακτοι.
Άλλωστε, η δικαιολογία των ανθρώπων πια είναι η ίδια με αυτή των Ναζί που έκαιγαν ανθρώπους στα κρεματόρια:
“Εμείς εντολές εκτελούσαμε”.
Υπάκουοι υπήκοοι.
(Σε μερικούς μήνες, θα ξέρουμε όλη την αλήθεια για το κακό που έγινε στην ελληνική κοινωνία αυτές τις μέρες που είχαμε “πόλεμο” και η κυβέρνηση “έβαλε τους ανθρώπους πάνω από την οικονομία”. Θα το ζούμε καθημερινά στη συμπεριφορά των συνανθρώπων μας, ενώ θα φανεί και στην …οικονομία που θα έχει αρκετά θύματα αλλά -όπως και με τα θύματα της χρεοκοπίας της χώρας- αυτούς δεν θα τους μετρήσει κανείς, ενώ τον αριθμό των νεκρών δεν θα τον ανακοινώσει ούτε ο Τσιόδρας, ούτε κάποιος άλλος. Επίσης, θα μάθουμε τον αριθμό των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που πέθαναν αυτές τις μέρες της υπακοής -όχι από κορωνοϊό- και έφυγαν άκλαυτοι. Όχι, δεν είμαστε αθώοι για τίποτα από όλα αυτά.)
(Όσο δεν επιβάλλονται από τις χώρες της Δύσης κυρώσεις στην Κίνα για την άθλια και απάνθρωπη συμπεριφορά της που ευνόησε την διάδοση του κορωνοϊού και στοίχισε τις ζωές δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, εμένα θα μου επιτρέψετε να έχω και άλλες σκέψεις για την “πανδημία”.)
από pitsirikos
Δεν υπάρχουν σχόλια: