ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΩΝ

Του Νίκου Ι. Καραβέλου

Επειδή με κάτι "νομομαθείς", τύπου Χαρδαλιά - (Τσιόδρα) Πατούλη κλπ, κοντεύουμε να δικαιώσουμε τον ολοκληρωτισμό, μα και να ξεχάσουμε, όχι μόνο τις γνώσεις αλλά και τις νομικές μας αναμνήσεις, ο γράφων θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι οι δήμαρχοι που έκλεισαν τα κοιμητήρια, παραβίασαν τον Νόμο.

Γνωρίζοντας ότι παρανομούν. Από αδιαφορία η από φόβο.Υπονομεύοντας το κύρος τους, κυρίως κατακρημνίζοντας την ουσία της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ο γράφων διατέλεσε δημοτικός σύμβουλος επί 8ετία και βασικός συνεργάτης του Δημάρχου Ηλιούπολης, Δημήτρη Κιντή

Την εποχή που η αυτοδιοίκηση δικαιολογούσε με αγώνες το κύρος της. Σεμνύνεται δε να θεωρεί ότι έχει χαράξει την προσωπική του ιστορία στην υπεράσπιση της Δημόσιας Περιουσίας.

Η ιστορία αυτή, που προκύπτει εξ εγγράφων και δεν αμφισβητείται, αλλά και η ιδιότητα του δικηγόρου, (που καθήκον έχει την υπεράσπιση της νομιμότητας), του παρέχουν το καθήκον να παρεμβαίνει δημόσια,, όταν νιώθει πως πλήττονται οι θεσμοί και καταλύεται η νομιμότητα.

Το salus populi suprema lex (η σωτηρία του λαού υπέρτατος νόμος), δεν ισχύει όταν παραβιάζονται βασικά στοιχεία της ανθρώπινης υπόστασης και ενεργούνται πράξεις σε βάρος του λαού.

Ας δούμε λοιπόν τι συνέβη.

Α) Εισήγηση Περιφεριάρχη Αττικής κ. Πατούλη, την Μεγάλη Τρίτη 14-4-2020

"....Μετά από επικοινωνία που είχα με ένα σημαντικό αριθμό Δημάρχων της Αττικής διαπιστώνω ότι είναι ανάγκη να ληφθούν αυστηρά μέτρα περιορισμού ακόμα και διακοπής της λειτουργίας των κοιμητηρίων. ... Στο πλαίσιο αυτό ο κάθε Δήμος απαιτείται να προβεί, σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο, στις αναγκαίες δράσεις για την αποτροπή φαινομένων συγχρωτισμού εντός των κοιμητηρίων”.

Κατόπιν αυτού οι Δήμαρχοι έσπευσαν να κλειδαμπαρώσουν (κάτι ανήκουστο) τα νεκροταφεία. Κάποιοι είχαν ήδη σπεύσει νωρίτερα..

Β)...ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΩΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ, ΛΟΓΩ COVID-19

1. Άρθρο Μόνο ΚΥΑ Δ1α/ΓΠ.οικ. 23093/06-04-2020 (ΦΕΚ 1178 Β΄/06-04-2020) –

παρ.1 «(Αποφασίζουμε) Την προσωρινή απαγόρευση της τέλεσης, με την παρουσία φυσικών προσώπων και με την επιφύλαξη της παρ. 2, κάθε είδους λειτουργιών, λατρευτικών συνάξεων, ιεροπραξιών και πάσης φύσεως θρησκευτικών τελετών σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους θρησκευτικής λατρείας (κάθε είδους και κάθε νομικού, κανονικού και εν γένει θρησκευτικού καθεστώτος ναών και παρεκκλησίων, ευκτηρίων οίκων, τεμενών, συναγωγών κ.λπ.) κάθε δόγματος και θρησκείας, ανεξαρτήτως μεγέθους και χωρητικότητας τους, στο σύνολο της Επικράτειας, για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας.»,

παρ.3 «Οι απαγορεύσεις και υποχρεώσεις καταλαμβάνουν και τους χώρους λατρείας που βρίσκονται εντός δημοσίων, δημοτικών, φιλανθρωπικών, κοινωφελών ή άλλων υπηρεσιών, καταστημάτων και εγκαταστάσεων (π.χ. νοσοκομείων και ψυχιατρείων, γηροκομείων, οικοτροφείων, κοιμητηρίων, κατασκηνώσεων).»,

ενώ, σύμφωνα με την παρ.5, «Όσον αφορά στις κηδείες και τις σχετικές με αυτές θρησκευτικές λειτουργίες και λοιπές ιεροπραξίες και ταφικές εκδηλώσεις, στις οποίες, σύμφωνα με τα οικεία θρησκευτικά ήθη και πρακτικές, είθισται η συμμετοχή και η προσέλευση συγγενών, φιλικών προσώπων και κοινού, επιτρέπεται η συμμετοχή μόνο του θρησκευτικού λειτουργού, του απολύτως στενού συγγενικού περιβάλλοντος του αποβιώσαντος και των προσώπων που επιμελούνται της ταφής, τηρουμένων αυστηρώς των λοιπών προληπτικών μέτρων προστασίας και οδηγιών των υγειονομικών αρχών.

Οι αρχές που είναι υπεύθυνες για τη λειτουργία και διαχείριση των κοιμητηρίων επιβλέπουν την ορθή εφαρμογή του παρόντος και οφείλουν να αποτρέπουν την προσέλευση προσώπων, στα οποία δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στην τελετή, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο» και σύμφωνα με την παρ.6 «Επιτρέπεται η συνέχιση των διοικητικών λειτουργιών των χώρων θρησκευτικής λατρείας.»

Γ) Άρα,

1) Προκύπτει ότι αναστέλλονται μόνο οι θρησκευτικές λατρευτικές τελετές, με τους περιορισμούς του συνωστισμού και συνεχίζεται η διοικητική λειτουργία των υπηρεσιών, στους οποίους υφίστανται εκκλησίες (π.χ. κοιμητήριο), ενώ γίνεται διάκριση μεταξύ χώρων λατρείας και υπολοίπων υπηρεσιών, οι οποίες συνεχίζονται κανονικά.

2) Δεν προκύπτει από τον Κανονισμό Κοιμητηρίου της Ηλιούπολης ουδεμία πρόβλεψη για κλείσιμο του χώρου, σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών, ουδεμίας φύσεως

3) Η πρωτοβουλία για το κλείσιμο των Κοιμητηρίων εδράζεται στην Εισήγηση Περιφερειάρχη Αττικής για περιορισμό λειτουργίας κοιμητηρίων μέχρι ΚΑΙ το Πάσχα, σε συνεννόηση με τους Δημάρχους Αττικής, εκτιμώντας ότι ο συνωστισμός θα κορυφωθεί τη Μ.Πέμπτη και Μ. Παρασκευή, λόγω περιφοράς του Επιταφίου

4) Πέρα από τις ως άνω έκτακτες διατάξεις του κορωνοϊού, η διάκριση μεταξύ Ιερού Ναού και Κοιμητηρίου, εδράζεται, συν τοις άλλοις, στη διαχρονική νομοθεσία των Κοιμητηρίων.

Ενδεικτικώς:

1) Α.Ν. 582/1968 «περί Δημοτικών και Κοινοτικών Κοιμητηρίων» (ΦΕΚ 225/Α):

άρθρα 2 και 3, τα Κοιμητήρια συνιστούν πράγματα εκτός συναλλαγής και περιουσία Δήμων και Κοινοτήτων, διακρίνονται από τους λατρευτικούς χώρους που υφίστανται σε αυτούς.

2) Κανονισμός 8/1979 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος «περί Ιερών Ναών και Κοιμητηρίων» (ΦΕΚ 1/Α):

άρθρα 1 και 2, διάκριση ενοριακών ναών από το Κοιμητήριο

3) Ν. 547/1977 «περί διοικήσεως και διαχείρισης των μη Ενοριακών Ναών των Κοιμητηρίων» (ΦΕΚ 56/Α):

άρθρο 1, διαχείριση και διοίκηση κατά τις διατάξεις που εφαρμόζονται στη δημοτική περιουσία.

4) Α.Ν. 1210/1978 απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Κοινωνικών Υπηρεσιών «περί όρων για την ίδρυση Κοιμητηρίων» (ΦΕΚ 424β’/10-05-1978):

άρθρα 1 και 9, διαχωρισμός Κοιμητηρίου από Ιερό Ναό που υφίσταται σε αυτό.

Δ) Επομένως

Η ανακοίνωση Χαρδαλιά για κλείσιμο κοιμητηρίων τη Μεγάλη Βδομάδα, (το σκεπτικό ότι τα κοιμητήρια συλλήβδην είναι λατρευτικοί χώροι και για το λόγο αυτό, με το φόβο συνωστισμού τις ημέρες του Πάσχα, κλείνουν όλες οι Υπηρεσίες των Κοιμητηρίων κατ’ αναλογική εφαρμογή των διατάξεων για τους χώρους λατρείας) είναι αβάσιμη, αστήρικτη νομικά και ανόητη λογικά.

Ομοίως και οι σχετικές αποφάσεις των δημάρχων πάσχουν από ιό παρανομίας.

Κατά συνέπεια.

Επειδή δεν έχει εκδοθεί καν η νομική πράξη υποστήριξης του εν λόγω μέτρου και φυσικά δε μπορεί να στηριχθεί στην ως άνω ΚΥΑ, η οποία, όπως καταδείξαμε, απαγορεύει μόνο την τέλεση λειτουργιών, λατρευτικών συνάξεων, ιεροπραξιών και πάσης φύσεως θρησκευτικών τελετών στους χώρους θρησκευτικής λατρείας .

Επειδή η εν γένει πρόσβαση στους τάφους, χωρίς την τέλεση ιεροπραξίας, δεν δύναται να απαγορευτεί κατά τα ανωτέρω, εφόσον τηρούνται οι διατάξεις των αποστάσεων, προς αποφυγή συνωστισμού.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Και με την επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματος καθενός που του στέρησαν τη συγκίνηση, να τιμήσει ,έστω για λίγο, τους νεκρούς του.

Ο γράφων έχει την εδραία άποψη (και θα την υποστηρίξει όπου και όταν εκείνος κρίνει), ότι οι δήμαρχοι παρανόμησαν, γιατί ενήργησαν χωρίς την κάλυψη νόμου.

Και μπορεί το κλίμα σήμερα να μην ευνοεί την κριτική σκέψη, αλλά, όπως διδάσκει η ιστορία.... " Οι καιροί αλλάζουν"!!

Υ.Γ1Αν, παρά ταύτα κάποιοι επιμείνουν να θεωρούν ότι έπραξαν νομίμως, δεν έχουν παρά να χαρακτηρίσουν και μετονομάσουν τις αποθήκες και τους καμπινέδες των κοιμητηρίων , ως "Χώρους λατρείας¨και "Χώρους τέλεσης ιεροπραξιών".

Υ.Γ 2 Κατά τα λοιπά, αναφερόμαστε στην ήδη δημοσιευθείσα σχετική επιστολή ενός σκεπτομένου θαρραλέου εφήβου κατά μη σκεπτομένων..

Κατά τα λοιπά:

ΕΥΓΕ !!

Νίκος Ι. Καραβέλος, Δικηγόρος - Συγγραφέας 

από ilioupoligiaolous