Η κυβέρνηση έστω και καθυστερημένα έλαβε μέτρα – Ας μας πει κι ο ΣΥΡΙΖΑ τι προτείνει

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού

Πριν καλά καλά χωνέψουμε τις απανωτές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων περί ανοίγματος συνόρων, βρεθήκαμε μπροστά σε μία εισβολή αμάχων και μάλιστα δεξιοτεχνικά οργανωμένη από τον Τούρκο πρόεδρο. Αυτός δήλωσε χαρακτηριστικά ότι οι πύλες έχουν ανοίξει και δεν πρόκειται να κλείσουν.

Πλέον, έχει καταστεί σαφές ότι το διακύβευμα υπερβαίνει κατά πολύ την είσοδο κάποιων εκατοντάδων –άντε και χιλιάδων– μεταναστών που θα επιβαρύνουν μία ήδη εύφλεκτη κατάσταση. Η Ελλάδα καλείται να υπερασπιστεί τα σύνορα, τα εδάφη της και την εθνική της κυριαρχία. Καλείται να αντιμετωπίσει μία ασύμμετρη απειλή, έναν υβριδικό πόλεμο.

Μετά τα όσα υπέστη ο τουρκικός στρατός στο Ιντλίμπ, ο Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να παίξει τα ρέστα του με το χαρτί των μεταναστών, σε μία προσπάθεια να ξεφύγει από τον εγκλωβισμό, στον οποίο έχει περιέλθει με δική του ευθύνη και λόγω της δικής του αμετροέπειας στο μέτωπο της Συρίας.

Η κυβέρνηση, ενώπιον αυτής της πρωτοφανούς πρόκλησης φαίνεται ότι –έστω και με καθυστέρηση– βρήκε το απολεσθέν πρωτογενές ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αποφάσισε να προστατεύσει με αποτελεσματικότητα τα ελληνικά σύνορα, επιστρατεύοντας τις Ένοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας και την Εθνοφρουρά. Αυτοί είναι που δίνουν νυχθημερόν μάχη για να μην παραβιαστούν τα σύνορα.

Από τα 4.000 άτομα που προσπαθούσαν να περάσουν σε ελληνικό έδαφος το βράδυ της Παρασκευής, το βράδυ του Σαββάτου ο αριθμός αυτός ανήλθε σε 9.972. Η προσπάθεια που γίνεται στον Έβρο είναι υπεράνθρωπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα άτομα που κατάφεραν να περάσουν τα σύνορα, με αποτέλεσμα να συλληφθούν, απεδείχθη ότι δεν έχουν καμία σχέση με την Ιντλίμπ της Συρίας.

Μετανάστες όχι πρόσφυγες

Δεν πρόκειται για πρόσφυγες, αλλά για μετανάστες κυρίως από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μαρόκο και τη Σομαλία. Αυτοί είναι που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν προς την ενδοχώρα, αφού συνάντησαν εμπόδια, όπως συρματοπλέγματα που τοποθέτησε ο στρατός, για να εμποδίσει την προσέγγιση στα ελληνικά χωριά.

Για πρώτη φορά μετά από καιρό, η κυβέρνηση επέδειξε αποφασιστικότητα. Επέλεξε να σταθεί στα πόδια της τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι εταίροι αγρόν αγοράζουν και στέλνουν θερμά συλλυπητήρια στον εισβολέα στη Συρία Ερντογάν. Η στάση της κυβέρνησης αναπτερώνει τις ελπίδες σ' αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Επιπλέον, διαμηνύει και στους βολεμένους συμμάχους ότι η χώρα δεν πρόκειται να μετατραπεί σε "αποθήκη ψυχών", σ' ένα απέραντο hot spot.

Σε αυτή την κρίσιμα εθνικά στιγμή πρέπει να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς προτείνει και η αντιπολίτευση. Από τη μία πιέζουν τον πρωθυπουργό να στραφεί στα ευρωπαϊκά όργανα. Είναι απορίας άξια η επιμονή τους, καθώς δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η κυβέρνηση περιφρονεί το ευρωπαϊκό χαρτί. Αντιθέτως, χτυπάει και ξαναχτυπάει τις ευρωπαϊκές θύρες, τι και αν πρόκειται για θύρες κουφών;

Να ξηλωθεί ο φράχτης

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δαιμονοποιούσε στα τηλεοπτικά πάνελ τον φράχτη στον Έβρο και έβγαινε στους δρόμους με όρθια τη γροθιά, φωνάζοντας συνθήματα για "να ξηλωθεί εδώ και τώρα!", εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Σεβαστό, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση μένει να εκφράσει και τη συνολική πρότασή της ως προς το μεταναστευτικό.

Μήπως αυτή ταυτίζεται με την πρόσφατη ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Αντώνης Λιάκος; Την ανάγκη να έρθουν στη χώρα τουλάχιστον ένα εκατομμύριο μετανάστες; Αν ναι, γιατί ένα εκατομμύριο και όχι δύο. Γιατί δύο και όχι τρία; Δεν έχει νόημα να συνεχίσω. Θα ήταν, όμως, εξαιρετικά χρήσιμο ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεδιπλώσει εδώ και τώρα την πολιτική που προτείνει.

Σε περίπτωση που αυτή εκφράζεται από τους στίχους του κατά τα άλλα σπουδαίου Τζον Λένον «imagine there’s no countries» και από το πανό που είχε αναρτήσει το 2019 στο λιμάνι του Πειραιά η Ρένα Δούρου, ο Θοδωρής Δρίτσας και άλλα στελέχη, το οποίο ανέγραφε «refugees are welcome», οφείλουν οι πολίτες να το γνωρίζουν. Τώρα, που το σχέδιο αυτό είναι προ των πυλών με υπογραφή Ερντογάν.=πρόσφυγες

από slpress