Η μεγάλη κυρία του πνεύματος Σιμόν ντε Μποβουάρ

Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρίσκεσαι στο πλευρό του τρομερού παιδιού της γαλλικής διανόησης Ζαν-Πολ Σαρτρ και να μην κρυφτείς στη σκιά του.

Η Σιμόν ντε Μποβουάρ τα κατάφερε ωστόσο μια χαρά: μια από τις διαπρεπέστερες μορφές του υπαρξισμού, θα πετύχαινε με την πένα της να αφήσει ένα πλούσιο corpus γραπτών πάνω στην ηθική, τον φεμινισμό και την πολιτική, την ίδια στιγμή που το μνημειώδες δοκίμιό της «Το Δεύτερο Φύλο» (1949) θα γινόταν η Βίβλος του παγκόσμιου γυναικείου κινήματος, μια τομή στις συνθήκες καταπίεσης και απελευθέρωσης του ρόλου της γυναίκας.

Η έμφαση που έδωσε μάλιστα στην ελευθερία και την προσωπική ευθύνη, συνθήκη που διαπνέει το σύνολο του θεωρητικού της έργου, θα τη μετέτρεπαν σε επιφανή μορφή των πολιτικών διεκδικήσεων.

Το φαινόμενο Μποβουάρ δεν εξαντλείται ωστόσο στον φιλοσοφικό λόγο: η πένα της θα σημάδευε και τη λογοτεχνία, με το μυθιστόρημα «Μανδαρίνοι» να κερδίζει το σπουδαίο Βραβείο Γκονκούρ (1954), ενώ ταυτόχρονα η παθιασμένη ζωή της και η διαρκής αναζήτηση της σεξουαλικότητας θα την έκαναν αγαπημένη του σκανδαλοθηρικού Τύπου!

Η πολυγραφότατη συγγραφέας και σύμβολο του φεμινιστικού κινήματος ήξερε καλά το παιχνίδι της πρόκλησης, μέσα από τους θυελλώδεις δεσμούς της και τις περιβόητες λεσβιακές της σχέσεις, με την ίδια να κάνει ακόμα και γυμνή φωτογράφιση, πράγμα αδιανόητο για άνθρωπο του πνεύματος!

Διαβάστε την συνέχεια στο newsbeast