Όλοι αθώοι

Γράφει ο Ηλίας

Η είδηση της αποφυλάκισης του δολοφόνου μπάτσου Κορκονέα και του συνεργού του δεν μου προκάλεσε την παραμικρή έκπληξη. Η ποινή του ενός, από ισόβια μετατράπηκε σε 13 χρόνια φυλάκισης κι έτσι ετοιμάζεται να επιστρέψει σπίτι του, ο άλλος αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Δέκα χρόνια μετά στο εφετείο και έπεται η επανεξέταση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο!!! Ποιος ξερει σε ποσά χρόνια από σήμερα!

Αυτή ήταν, αυτή είναι και αυτή θα είναι η Ελλάδα, όπως είχε αφήσει να εννοηθεί κι ένας παλιός Κινέζος μαφιόζος στο παρελθόν.

Ούτε περίμενα καμία συγγνώμη ή μεταμέλεια για την πράξη του από τον δολοφόνο μπάτσο.

Δεν νοιώθει καμία τύψη και το απέδειξε αυτό κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας.

Το μόνο που μένει πια είναι να ζητήσει την επαναπρόσληψή του στην ΕΛΑΣ· άσε που υπάρχει η πιθανότητα να μην έχει απολυθεί ποτέ, αφού η υπόθεση δεν έχει ακόμα τελεσιδικήσει στο ανώτατο δικαστήριο.

Αρκεί να έχει κάποιος στοιχειώδη μνήμη -για παράδειγμα να θυμηθεί την «τύχη» που είχε ο δολοφόνος του Τεμπονέρα, ο Καλαμπόκας- για να μην αναγκαστεί να πέσει από τα σύννεφα για πολλοστή φορά.

Αν κάποιος δεν μπορεί να το αντιληφθεί, κακό του κεφαλιού του κάνει.

Η χώρα είναι κυριολεκτικά για τον πoύτσo.

Αν είσαι νέος, μην φύγεις από την Ελλάδα για να βγάλεις πολλά χρήματα και να γίνεις πλούσιος.

Δεν θα γίνεις!

Φύγε μονάχα αν θέλεις να ζήσεις με την στοιχειώδη αξιοπρέπεια, σαν άνθρωπος και όχι σαν ποντικός.

Αν δεν σε ενδιαφέρει αυτό, να μείνεις σε αυτόν τον βόθρο. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι ή το κορίτσι σου.

Θα σου φτάνει αν δεν έχεις πρόβλημα να ζεις αναξιοπρεπής.

Κι αν δεν έχεις αγόρι ή κορίτσι, πάρε αγκαζέ έναν παπά· υπάρχουν χιλιάδες και είναι εξ ορισμού «ηθικοί άνθρωποι».

Άφησε την ζωή σου στα χέρια των πολιτικών που αγωνίζονται να τα αλλάξουν όλα, στα χέρια των γονιών που σε αγαπούν τόσο που δεν σε αφήνουν να ανασάνεις, στα χέρια των δικαστών που αντιπροσωπεύουν επάξια εκείνο που στην πραγματικότητα είναι η ελληνική κοινωνία: Μια πόρvη που το παίζει παρθένα! Από μπροστά παρθένα κι από πίσω μπαίνουν …τρένα!

Δεν κατάντησε έτσι, όπως ψευδώς κάποια άλλα λαμόγια –αριστερά ή δεξιά– σου ψιθυρίζουν.

Έτσι ήταν πάντα. Όλοι ίδιοι. Όλοι αθώοι. Όλοι ένοχοι.

Ελάχιστοι με δική τους ταυτότητα.

Οι πιο πολλοί από αυτούς στην απομόνωση, φυγάδες στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, φυλακισμένοι, παραδομένοι αλλά με δάκρυα στα μάτια ακόμα. Άνθρωποι.

«Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά», έγραφε η Κατερίνα η Γώγου. Όσο ζούσε βογκώντας, πριν την ισοπεδώσουνε.

Διάβασε τους στίχους παρακάτω και μην παραμυθιάζεσαι πως κάτι έχει αλλάξει τα χρόνια που μεσολάβησαν, ούτε να καταπίνεις το δόλωμα πως κάτι θα αλλάξει αύριο στην χώρα της Μαρμότας.

Τίποτα δεν θα αλλάξει.

«Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα» που κάνουν τραμπάλα στην ταράτσα μιας ετοιμόρροπης χώρας. Άλλοι κάνουν όνειρα και λάμπει το πρόσωπο τους σαν τον ήλιο, μα οι δικοί μας φίλοι μένουν εδώ και «παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται». Σε βασανίζουν τα όνειρα σε αυτή την χώρα. Δεν είναι μονάχα οι εφιάλτες όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο. Εδώ, τα όνειρα δεν αντέχονται. Σου τρυπούν τα μηνίγγια και σου καίνε τα μάτια τα όνειρα, όπως κυκλοφορείς μονάχος ανάμεσα στα ζόμπι της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Φύγε! Χωρίς θόρυβο και χωρίς εξηγήσεις. Απλά, φύγε.

Τις επόμενες μέρες θα σου γανώσουν το μυαλό με τον νομό που προβλέπει εκείνο και το άλλο, με το αν η αποφυλάκιση του δολοφόνου έγινε με νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ή η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, με το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην δεύτερη ευκαιρία και την επανένταξη στην κοινωνία.

Πράγματα προφανώς χωρίς νόημα, αφού η απόφαση της αποφυλάκισης του δολοφόνου έχει ήδη ληφθεί και είναι προφανώς σύμφωνη με τις διατάξεις του νόμου, που έχει φτιαχτεί ετσι από εκείνους που τον εφαρμόζουν, αδιαφορώντας για την απονομή δικαιοσύνης.

Μπορεί πάλι να το ξεχάσουν γρήγορα και να επανέλθουν γρήγορα στο αγαπημένο θέμα των πάντα 120 (ποτέ 123 η 140, πάντα 120!) δόσεων.

Όμως, μην τους αφήσεις να σε αποπροσανατολίσουν. Εσύ πρέπει να φύγεις!

Σε λίγους μήνες θα αρχίσουν δίχως καμία ντροπή να ετοιμάζουν τους εορτασμούς για την επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση της «ανεξαρτησίας».

Μην μασήσεις!

Οι συμφωνίες για την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, την γκρίζοποίηση του Καστελόριζου και την «επανένωση» της Κυπρου ως δορυφόρου της Τουρκίας και της ΕΕ είναι στα σκαριά.

Περιμένουν τους εορτασμούς για να γίνουν πράξη.

Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, υπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μην παρασυρθεις από τις εθνικιστικές κορωνες που θα εκστομίζουν την ώρα που κρυφά θα παζαρεύουν.

Είσαι μόνος και ζεις ανάμεσα σε αθώους. Μόνο αθώους!

Δεν υπάρχει ούτε ένας ένοχος σε αυτή την χώρα. Μόνο αθώοι!

Αναλογίσου για λίγο ποσό επικίνδυνη είναι η κατάσταση αυτή για εσένα. Μέχρι που θα μπορούσε καποιος μπάτσος να σε πυροβολήσει μια μέρα στον δρόμο και είναι κι αυτος αθώος!

Φύγε!

Αν πάλι εχεις ήδη φύγει, προσπάθησε να μην ξεχνάς.

Ο μήνας που περνάς το καλοκαίρι σαν τουρίστας στην χώρα που γεννήθηκες δεν είναι εκείνο που ζούσες εκεί πριν καταφέρεις να την κοπανήσεις.

Να θυμάσαι. Να εξασκείς την μνήμη σου.

Η μνήμη είναι το γονιδιακό μας ελάττωμα και θέλει προσπάθεια μεγάλη το να είσαι Έλληνας και να μην ξεχνάς.

Πρόσεχε ακόμα το παιδί σου. Στο χέρι σου είναι να του μάθεις την πραγματική ιστορία του τόπου που ζει και του τόπου που γεννήθηκαν οι γονείς του.

Μην παρασυρθείς από τις καλές αναμνήσεις που φυλάς μέσα σου και από την παπαρολογία μιας «παράδοσης» και υποτιθέμενης «ελληνικότητας» τόσο αντιδραστικής όσο και η fake ορθόδοξη πίστη του έθνους μας.

Ακούγοντας την ουσιαστικά αθωωτική απόφαση για τον δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το μυαλό μου πήγε αυτόματα σχεδόν στον Νίκο Ρωμανό.

Αυτό το γουρούνι που δεν ζήτησε ποτέ του μια ειλικρινή συγνώμη θα επιστρέψει σήμερα στο σπίτι του. Θα αγκαλιάσει τους φίλους τους και την οικογένεια του. Θα γελάσει, θα πιεί μπύρες, θα εγκωμιάζει τους δικηγόρους του που τους «γέμισαν». Θα πάει γήπεδο, θα πάει σινεμά, θα αποκτήσει ξανά θέση στην κοινωνία των λούμπεν.

Στο μεταξύ, έχει καταστρέψει και σημαδέψει την ζωή δυο νέων ανθρώπων.

Αν ήταν ταινία του Χόλυγουντ όλοι θα υποπτευόμασταν το φινάλε.

Όμως δεν είναι. Είναι Ελλάδα! Μια χώρα …παραμύθι!

Και ζήσαμε αυτοί καλά κι εμείς να πάμε να γαμηθoύμε!

Για αυτό, φύγετε όσο είναι ακόμα καιρός και όσο πιο μακριά μπορείτε.

Μακριά από τους αθώους! Είναι στυγνοί δολοφόνοι!

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

(Φίλε Ηλία, μαζί σου. Μόνο να σου πω πως το φινάλε αυτής της υπόθεσης μπορεί να μην έχει γραφτεί ακόμα. Ναι, εννοώ αυτό που σκέφτεσαι. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Πηγή