Γυναίκες χορεύοντας μόνες

Γράφει ο Βασίλης Καραποστόλης

«Δεν θέλω να είναι δεδομένος». Με αυτή τη φράση όλο και περισσότερες νεαρές γυναίκες ορίζουν το ερωτικό τους γούστο και επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τους με το άλλο φύλο. Οι ανδρικές φροντίδες τους γεννούν υποψίες. Γιατί τόση περιποίηση; Αυτό που κάποτε το θεωρούσαν προσόν ανεκτίμητο (το να είναι ο άνδρας ένας ακούραστος επιστάτης των θηλυκών αναγκών), σήμερα το κρίνουν με επιφύλαξη.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Πολύ πιθανόν, η επίδειξη αφοσίωσης και σταθερότητας να κρύβει την προσπάθεια των άλλοτε κυρίαρχων να επιβληθούν ξανά με λεπτότερους τρόπους. Έτσι βλέπουν το ζήτημα εκείνες που δεν χρειάζονται πλέον καμία προστασία. Πολλές οι ενδείξεις, λένε, πως με την τρυφερότητα πάνε να τις υποτάξουν, πως με το να τις περιφρουρούν οι λάτρεις τους τις εξωθούν να ξαναγυρίσουν στην ανασφάλεια. Αλλά εκεί δεν πρόκειται ποτέ να επιστρέψουν.

Έχοντας ξεφύγει από τον φόβο της οικονομικής εξάρτησης, οι άλλοτε οικόσιτες μπορούν πλέον να αντιμετωπίζουν το καινούργιο πεπρωμένο τους που είναι -αλίμονο- ένας νέος φόβος. Τρέμουν την πλήξη, το ίδιο όπως έτρεμαν πριν τη φτώχεια. Όποιος τις πλησιάζει δεν πρέπει να εμπνέει σιγουριά, γιατί μόνο έτσι θα κεντριστεί το ενδιαφέρον τους για ένα παιχνίδι που ποτέ δεν έπαιξαν πραγματικά.

Αδύναμες πριν, πάσχιζαν με όλους τους τρόπους να βολευτούν. Αφού κέρδιζαν κάτι ψιλά, έμεναν ήσυχες, αρκεί ο εραστής ή ο σύζυγος να μην το παράκανε στις απιστίες. Δυναμωμένες τώρα δεν έχουν κανένα λόγο να συμβιβαστούν σ’ ένα τέτοιο παζάρεμα. Αντίθετα, ο κίνδυνος να χάσουν, μοιάζει σχεδόν με προνόμιο. Προτιμότερο να μπλεχτούν με τους αμφίβολους παρά με τους σταθερούς, αφού μόνο με τους πρώτους επιβεβαιώνεται πως είναι δυνατές (αντέχουν την πιθανότητα να απογοητευτούν).

Τεντωμένο σκοινί

Θελκτικό, λοιπόν, πάνω απ’ όλα το τεντωμένο σχοινί. Εκεί πάνω ασκούνται οι νέες ακροβάτιδες. Χορεύουν μεταξύ τους στις πίστες, χαριεντίζονται, διασκεδάζουν επειδή γύρω τους τα αρσενικά βλέμματα δείχνουν τόσο αμήχανα. Είναι μια ανανέωση γι’ αυτές να περνάνε έτσι τα βράδια τους, φανερώνοντας μιαν ενεργητικότητα που αγγίζει τα όρια της επίθεσης.

Μήπως παίρνουν την εκδίκησή τους οι πρώην αμυνόμενες με το να προκαλούν τους πρώην ευερέθιστους πολιορκητές τους; Θα ήταν υπερβολικό να το ισχυριστεί κανείς. Μάλλον για να ακονίσουν τα νύχια τους και την περιέργειά τους το κάνουν. Για να δουν πώς θα αντιδράσει ένας άνδρας όταν μια γυναίκα αντίκρυ του τον προλάβει και τον ξεπεράσει σε τόλμη. Είναι άραγε αρκετό αυτό για να θρέψει τη γυναικεία επιθυμία; Φυσικά όχι.

Έπειτα από όλες τις παλινωδίες («δεν ξέρω αν θέλω να με θέλεις έτσι» κτλ.), έπειτα από τα διάφορα κόλπα για να ξορκιστεί η ανία, θα έλθει και η κρίσιμη στιγμή όπου οι σφυγμοί ανεβαίνουν. Σε προχωρημένη ώρα, όταν τα «ίσως» και τα«εάν» έχουν ξεφτίσει, αναπηδάει στο στήθος η γνωστή προσμονή.

Ας απλώσει τα χέρια του ο άνδρας και ας τραβήξει κοντά του την αμφιταλαντευόμενη. Αυτό θα ήθελε τώρα εκείνη. Το πρόβλημα όμως είναι ότι τα χέρια της άλλης πλευράς έχουν πια μουδιάσει. Αδέξιες οι κινήσεις τους, διστακτικές. Ύστερα από όλα τα τεστ στα οποία υπεβλήθη, το αρσενικό φαίνεται πολύ κουρασμένο για να αποδείξει το πάθος του.

Πηγή