Μορφή επιδημίας λαμβάνουν οι αυτοκτονίες στις ΗΠΑ

Η αυτοκτονία της σχεδιάστριας μόδας Κέιτ Σπέιντ και του σεφ Αντονι Μπουρντέν την περασμένη εβδομάδα δεν ήταν απλώς άλλες δυο τραγωδίες που ήρθαν να προστεθούν στη μακάβρια λίστα της αμερικανικής ποπ κουλτούρας. Ήταν η πιο πρόσφατη ένδειξη μιας διογκούμενης κρίσης που εκδηλώνεται εδώ και μια γενιά και η οποία φαίνεται πως είναι αμείλικτη.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Η θεραπεία για τη χρόνια κατάθλιψη και το άγχος - πρόδρομοι σε πολλές περιπτώσεις της αυτοκτονίας - σήμερα είναι πιο διαδεδομένη από ποτέ. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ ανέφεραν μια σταθερή και επίμονη αύξηση των ποσοστών αυτοκτονιών σε εθνικό επίπεδο κατά 25% από το 1999.

Οι θλιβεροί αριθμοί

Τα ποσοστά αυξάνονται κάθε χρόνο σε όλες τις ηλικιακές και εθνοτικές ομάδες. Η αυτοκτονία πλέον είναι η 10η κύρια αιτία θανάτου στις ΗΠΑ. Περίπου 45.000 Αμερικανοί αυτοκτόνησαν το 2016, αριθμός διπλάσιος από τα θύματα των ανθρωποκτονιών που διεπράχθησαν την ίδια χρονιά.

Οπως αναφέρουν οι «New York Times», έπειτα από δεκαετίες έρευνας δεν υπάρχουν αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης, ενώ εξακολουθεί να παραμένει μια δύσκολη υπόθεση, ίσως και αδύνατη, να μαντέψει κανείς αν κάποιος θα αυτοκτονήσει. Μ' έναν λόγο το φαινόμενο είναι εξαιρετικά πολύπλοκο για να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης.

Στις ΗΠΑ, ένας λογικός τρόπος αποτροπής του φαινομένου είναι η μειωμένη πρόσβαση στα όπλα. Σύμφωνα με επίσημη έκθεση, οι πολιτείες όπου τα ποσοστά αυτοκτονιών έχουν αυξηθεί είναι εκείνες στις οποίες η οπλοκατοχή είναι πιο διαδεδομένη, όπως η Μοντάνα κι η Οκλαχόμα.

Η αύξηση στα ποσοστά των αυτοκτονιών αποτελεί το βασικό «κατηγορώ» του συστήματος ψυχικής υγείας της χώρας. Οι περισσότεροι αυτόχειρες έχουν αναγνωριστεί με ψυχικά συμπτώματα ακόμη και αν δεν έχουν ποτέ λάβει επίσημη διάγνωση.

Την ίδια ώρα η άνοδος σε αυτά τα ποσοστά συμπίπτει τις δύο τελευταίες δεκαετίες με μια τεράστια αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη ή άγχος και έχουν λάβει φαρμακευτική θεραπεία.

Οι αριθμοί των ανθρώπων που λαμβάνουν με ιατρική συνταγή αντικαταθλιπτικά βρίσκεται σε ιστορικά ρεκόρ: περισσότεροι από 15 εκατομμύρια Αμερικανοί παίρνουν φάρμακα για πάνω από μια πενταετία, ποσοστό τριπλάσιο από το 2000.

Τι φταίει;

Αλλά εάν η φαρμακευτική αγωγή είναι τόσο χρήσιμη, γιατί δεν έχει αντιστρέψει τα αυτοκτονικά φαινόμενα; Όπως αναφέρουν ειδικοί, τα φάρμακα δεν βοηθούν από μόνα τους στην καταπολέμηση του φαινομένου. Αντίθετα, μια πιο ολοκληρωμένη θεραπεία που περιλαμβάνει και ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει. Αυτό υποστηρίζουν δανοί επιστήμονες που βασίστηκαν σε λεπτομερή ιατρικά δεδομένα.

Η μελέτη τους, η οποία αφορούσε πάνω από 5.500 άτομα που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία για απόπειρα αυτοκτονίας, έδειξε ότι όσοι είχαν ακολουθήσει ψυχοθεραπευτική παρακολούθηση σε κλινικές είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν από εκείνους που δεν είχαν λάβει ψυχιατρική παρακολούθηση.

Στις ΗΠΑ, πολλοί από εκείνους που έβαλαν τέρμα στη ζωή τους δεν έλαβαν ποτέ βοήθεια από κάποιον ειδικό και μάλιστα σπάνια ομολόγησαν σε κάποιον εκ των προτέρων το σχέδιό τους. Συχνά δε η πράξη τους είναι παρορμητική.

Σύμφωνα με τον Μάθιου Νοκ, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στις τελευταίες επικοινωνίες τους με άλλα πρόσωπα η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων που διέπραξαν αυτοκτονία αρνήθηκαν κατηγορηματικά τις αυτοκτονικές τους σκέψεις ή τις πρόθεσεις τους.

Ο Αντριου Σπέιντ, σύζυγος της διάσημης σχεδιάστριας, είπε ότι η γυναίκα του φαινόταν πολύ καλά όταν μίλησαν μαζί για τελευταία φορά προτού αυτοκτονήσει. Το ίδιο ισχύει και για τον Μπουρντέν. Ο σεφ κινηματογραφούσε άλλη μια από τις έξυπνες και χιουμοριστικές του εμφανίσεις στο Στρασβούργο της Γαλλίας, όταν οι Αρχές ανακάλυψαν το άψυχο σώμα του.

Η άνοδος των ποσοστών αυτοκτονιών έχει μετατρέψει την ίδια την αμερικανική κοινωνία σε έναν σκοτεινό καθρέφτη που αντικατοπτρίζει το σαθρό σύστημα ψυχικής υγείας, την κατακερματισμένη της κουλτούρα και την απελπισία αμέτρητων ανθρώπων που κρύβονται πίσω από τα χαμόγελα στις φωτογραφίες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή τα γλυκά emoticon, τις φατσούλες δηλαδή που υποδηλώνουν κάποιο συναίσθημα.

Καθώς η αυτοκτονία δεν προκαλεί πια εντύπωση, κοινωνιολόγοι θεωρούν ότι εν μέρει αυτό οφείλεται στην έλλειψη κοινωνικών συναναστροφών. Άλλοι πάλι το αποδίδουν σε άλλους παράγοντες όπως η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης ως απόρροια της κρίσης, ακόμη και στη μείωση στα ποσοστά των γάμων. Και σε αντίθεση με τις ανθρωποκτονίες, εδώ δεν υπάρχει κανένας υπεύθυνος, κανένας που να μπορεί να αποτρέψει τους θανάτους.

Πηγή