Νέα πολεμική σύρραξη: Οι μητροπολίτες του Ραγκούση

Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Νέα πολεμική σύρραξη προέκυψε, με αφορμή το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου στα 15: Ραγκούσης εναντίον Ιερώνυμου! Ενώ δηλαδή η χώρα παραδέρνει στη φτώχια, την ανεργία και την υποτέλεια - εξελίξεις για τις οποίες βεβαίως ο κ. Ραγκούσης, ως υπουργός του Γιώργου, έχει άμεση ευθύνη - εμείς ασχολούμαστε τώρα με το αν υπάρχουν ή όχι ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες!

Ας υποθέσουμε πως υπάρχουν. Και λοιπόν; Τί δουλειά έχει ένας πρώην υπουργός και μάλιστα υποψήφιος πρόεδρος κόμματος, να ανακοινώνει πως γνώρισε ή άκουσε πως υπάρχουν ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες; Η Ιερά Σύνοδος έβγαλε μια ανακοίνωση για το νομοσχέδιο και πήρε θέση. Αυτό είναι δικαίωμά της. Τί σχέση έχει αυτό με τις δηλώσεις Ραγκούση; Η Εκκλησία είναι συλλογικό σώμα, δεν είναι άτομα. Είναι μάλιστα μια κοινότητα μερικών χιλιάδων ετών, συνδεδεμένη άρρηκτα ιστορικά με τον ελληνισμό και εκφραστής εννοείται της λαϊκής θρησκευτικής παράδοσης. Επιπλέον είναι και πολιτειακός θεσμός.

Όλα αυτά απαγορεύουν σε κάθε πολιτικό - ο οποίος μάλιστα βαρύνεται με πολύ σοβαρά πολιτικά λάθη που καταδίκασαν τη χώρα - να σχολιάζει ανακοινώσεις τις εκκλησίας με τέτοιο απαράδεκτο για τα δημοκρατικά ήθη τρόπο.

Η Εκκλησία προφανώς και διαφωνεί με δήλωση ταυτότητας φύλου, διότι  θεωρεί, δικαιολογημένα, πως το φύλο είναι μια φυσική επιλογή που δεν επιδέχεται δήλωση βουλήσεως. Πρέπει να σεβόμαστε τη φύση των πραγμάτων. Άλλο το αυτεξούσιο και άλλο η φύση των πραγμάτων, την οποία η νεωτερική εποχή τοποθέτησε στο κέντρο, αναδεικνύοντας την ελευθερία του ατόμου ως φυσική κατάσταση και όχι ως μια απόφαση που λαμβάνει ή δεν λαμβάνει το άτομο.

Η Εκκλησία λοιπόν εξέφρασε την άποψή της επ’ αυτού. Ο κ. Ραγκούσης αντί να απαντήσει επί της ουσίας απάντησε πως υπάρχουν ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες. Και η Εκκλησία του έστειλε εξώδικο, ζητώντας στοιχεία, ειδάλλως θα τον κατηγορήσει ως συκοφάντη. Λογικό.

Δεν πρόκειται δηλαδή για στέρηση της ελευθερίας του λόγου, όπως έσπευσαν επιπόλαια να ισχυριστούν μαζί με τον Ραγκούση, ο Καμίνης με τον Σταύρο Θεοδωράκη. Κανένας δεν στέρησε την ελευθερία του λόγου στον κ. Ραγκούση. Κανείς δεν τον εμπόδισε φυσικά να έχει όποια άποψη επιθυμεί. Απλώς εγκαλείται για συκοφαντία. Έτερον εκάτερον.

Εγώ δηλαδή μπορώ να έχω για τον Καμίνη όποια άποψη θέλω και να την διαδίδω επίσης ελεύθερα. Μπορώ όμως να πω ότι μέσα στο Δήμο Αθηναίων γίνονται όργια; Όχι. Δεν μπορώ να το πω, ακόμη και αν το ξέρω εξ’ ακοής. Διότι τότε ο Καμίνης, δικαίως, θα μου στείλει ένα ξεγυρισμένο εξώδικο και εν συνεχεία θα με σύρει στα δικαστήρια και θα μου ζητάει τον ουρανό με τα’ άστρα.

Αυτό έκανε και η Ιερά Σύνοδος. Του ζήτησε εξηγήσεις. Πολύ φυσικό. Διότι ο κ Ραγκούσης με τους ισχυρισμούς του έπληξε το κύρος της και μάλιστα σε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, το οποίο άπτεται της θρησκευτικής συνείδησης του λαού, ενώ διαταράσσει επίσης τις  ιστορικά θεμελιωμένες σχέσεις μεταξύ κλήρου και λαού.

Υποψήφιοι πρόεδροι ελληνικού κόμματος λοιπόν θα έπρεπε να γνωρίζουν  σε ποιον λαό απευθύνονται, ποιες είναι οι πεποιθήσεις του, οι ιστορικές του καταβολές, η εκκλησιαστική του παράδοση και με βάση αυτά να καθορίζουν και τις πολιτικές τους επιλογές. Αντ’ αυτών, επέλεξαν να καταδείξουν ομοφυλόφιλους μητροπολίτες μέσα στην Ιεραρχία! Μήπως μια τέτοια λογική ανήκει σε άλλους πολιτικούς χώρους και σε άλλες εποχές;

Δεν τους ρωτήσαμε τους υποψηφίους προέδρους της ΔΗΣΥ να μας ενημερώσουν εάν υπάρχουν και πόσοι και ποιοι είναι οι ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες. Για άλλα πράγματα τους ρωτάμε. Αν θέλαμε αυτήν την πληροφορία θα πηγαίναμε στη Νικολούλη.

πηγή