Πώς εβλέπαν τα κόμματα την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας πριν την κρίση



Γιάννη Κολοβού * (8. Αυγούστου 2008)

Πολύ αποκαλυπτική για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας αλλά και για τον τρόπο με τον οποίον ευελπιστούν να το «λύσουν» είναι η Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την παρακολούθηση της πολιτικής της μετανάστευσης (1). 

Η έκθεση αυτή δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2007 και στην επιτροπή συμμετείχαν τα κόμματα που αποτελούσαν την προηγούμενη Βουλή (της περιόδου από τον Μάρτιο 2004 μέχρι τον Σεπτέμβριο 2007), δηλαδή η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι «η Ελλάδα βρέθηκε σε ελάχιστο χρόνο να έχει το υψηλότερο ποσοστό αλλοδαπών στο σύνολο του πληθυσμού από κάθε άλλη χώρα. Η Πολιτεία ήταν ανέτοιμη να υποδεχθεί τα κύματα των μεταναστών, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν λαθραίοι» (σελ. 107). Η επιτροπή παραδέχεται ότι «δεν είναι ακόμη γνωστός ο ακριβής αριθμός των «νομίμων» και «μη νομίμων» μεταναστών» (σελ. 108), ενώ τονίζει ότι «το φαινόμενο της λαθραίας εισόδου μεταναστών εξακολουθεί και υπάρχει. Καθημερινά στους αδήλωτους και ανομιμοποίητους αλλοδαπούς προστίθενται και άλλοι» (σελ. 109).

Η διακομματική επιτροπή όχι μόνο δεν ασκεί καμία κριτική στις εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις των παρανόμων μεταναστών στις οποίες προχώρησαν οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ αλλά, αντιθέτως, τις χαρακτηρίζει ως «θετικές» και «χρήσιμες» (σελ. 107). Επιπλέον, χαρακτηρίζει ως «αρνητικό το γεγονός ότι … εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπών, που ζουν στην Ελλάδα δεν νομιμοποιήθηκαν» (σελ. 109). Πάντως, κατά την επιτροπή «η [ελληνική] κοινωνία συνολικά … αποδέχθηκε τελικά την συμβίωση [με τους μετανάστες]» (σελ. 109).

Η επιτροπή υποστηρίζει ότι η μεταναστευτική πολιτική της χώρας θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν ότι «το φαινόμενο [της παράνομης μετανάστευσης] δεν θα ανακοπεί … και οι αναπόγραφοι [μετανάστες] θα παραμείνουν αορίστως δίπλα μας» (σελ. 111). Γι’ αυτό και προτείνει ότι «όσοι αλλοδαποί βρέθηκαν ή βρίσκονται εδώ πρέπει να διευκολυνθούν στη νομιμοποίησή τους» (σελ. 111). Το πώς αντιλαμβάνεται η επιτροπή την διευκόλυνση φαίνεται από τις παρακάτω προτάσεις της (σελ. 112):

* η χορήγηση άδειας παραμονής και εργασίας στη δεύτερη γενιά μεταναστών χωρίς όρους

* η χωρίς όρους διευκόλυνση της οικογενειακής επανένωσης


* οι μειωμένες απαιτήσεις για παιδιά, που γεννώνται και μεγαλώνουν εδώ


Στην έκθεση δεν γίνεται η παραμικρή εκτίμηση για τις παρούσες και μελλοντικές ανάγκες της αγοράς εργασίας σε αλλοδαπό εργατικό δυναμικό, αλλά ούτε και για τις προτιμητέες χώρες προέλευσης των μελλοντικών μεταναστών. Επιπλέον, δεν εκφράζεται ο παραμικρός προβληματισμός για την αύξηση του αριθμού των εισερχομένων στην χώρα (παρανόμων και εκ των υστέρων νομιμοποιημένων) μουσουλμάνων μεταναστών και μάλιστα σε μία περίοδο εξάπλωσης του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις σοβαρές ανησυχίες που διατυπώνονταν στο πόρισμα της διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας το 1993 (2).

Ακόμη, η επιτροπή όχι μόνον δεν εκφράζει κανέναν προβληματισμό για τον μεγάλο αριθμό Αλβανών μεταναστών στην χώρα μας, αλλά θεωρεί ότι στην ουσία δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα καθώς «σε προβλέψιμο χρόνο» (σελ. 108) η Αλβανία θα ενταχθεί στην ΕΕ, επομένως «δεν θα ομιλούμε για μεταναστευτική πολιτική, αλλά για ελεύθερη διακίνηση πολιτών της ΕΕ» (σελ. 108) και άρα «η κατάσταση εκείθεν θα ομαλοποιηθεί» (σελ. 111). Βεβαίως, η έκθεση δεν καθορίζει πόσος είναι αυτός ο «προβλέψιμος χρόνος» (10 χρόνια; 20 χρόνια; 30 χρόνια;). Επιπλέον, υπονοεί ότι μέχρι να παρέλθει ο «προβλέψιμος χρόνος» και να ενταχθεί η Αλβανία στην ΕΕ, η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν χρήζει άλλης αντιμετώπισης και άρα θα συνεχίσει να υφίσταται. Τέλος, παραβλέπει την δυνατότητα των χωρών μελών της ΕΕ να θέτουν περιορισμούς στο δικαίωμα εγκατάστασης και εργασίας πολιτών νεοενταχθεισών χωρών στο έδαφός τους για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα τέτοιο δικαίωμα έχει ασκήσει η χώρα μας ως προς τους πολίτες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα εγκατάστασης και εργασίας στην χώρα μας μέχρι το τέλος του 2008 οπότε και η Ελλάδα θα επανεξετάσει το θέμα.

Η ανυπαρξία έστω και μίας χονδρικής εκτίμησης για τις ανάγκες της οικονομίας σε αλλοδαπό εργατικό δυναμικό (πόσοι, από ποιές χώρες, για ποιές θέσεις, για πόσο χρονικό διάστημα), η παραδοχή ότι η εισροή παρανόμων μεταναστών θα συνεχιστεί επ’ αόριστον, η έλλειψη κριτικής αποτίμησης της πρακτικής των εκ των υστέρων νομιμοποιήσεων, ο στρουθοκαμηλισμός της επιτροπής για το θέμα της αυξανόμενης εισροής μουσουλμάνων μεταναστών στην χώρα αλλά και οι ευσεβείς πόθοι της για την «διευθέτηση» του θέματος του μεγάλου αριθμού Αλβανών μεταναστών καταδεικνύουν ότι τα πολιτικά κόμματα που συμμετείχαν στην Επιτροπή αρνήθηκαν να ασχοληθούν με την ουσία του θέματος, το οποίο αντιλαμβάνονται από μία εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από ότι η Κοινή Γνώμη. Δυστυχώς, η στάση αυτή της πολιτικής ελίτ της χώρας δεν προοιωνίζεται την λήψη των απαιτούμενων μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος αλλά, αντιθέτως, προϊδεάζει για την συνέχιση μίας κατ’ επίφασιν πολιτικής η οποία μας έφερε στην σημερινή κατάσταση.

Παραπομπές

1) Βουλή των Ελλήνων «Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την παρακολούθηση της πολιτικής της μετανάστευσης», Αθήνα: Ιούλιος 2007.


2) Βουλή των Ελλήνων «Πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την μελέτη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και διατύπωση προτάσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του», Αθήνα: Φεβρουάριος 1993.

* Ο Γιάννης Κολοβός είναι επικοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Το Κουτί της Πανδώρας: Παράνομη Μετανάστευση και Νομιμοποίηση στην Ελλάδα». Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Το τέλος μίας Ουτοπίας: η κατάρρευση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών στην Δυτική Ευρώπη» μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πελασγός.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.