Μηχανισμό επίλυσης χρεοκοπιών προωθεί στην Ευρώπη η Γερμανία

  

Ο ESM μετατρέπεται σε Νομισματικό Ταμείο για την υπερχρεωμένη Ευρώπη 

Του Γεράσιμου Ποταμιάνου

Η Σύνοδος των G-20 στη Σαγκάη διαπίστωσε πως η νομισματική πολιτική έφθασε στα όριά της. Η κρίση, που εμφανίζει συστημικά χαρακτηριστικά, οφείλεται στις ανισότητες που δημιουργεί η κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού τομέα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Μετά το 2008, καθώς η μείωση της ζήτησης περιόριζε τον δανεισμό των επιχειρήσεων, η FED αντέδρασε με μείωση του κόστους δανεισμού. Όμως, σήμερα, παρά τη μείωση των επιτοκίων και την ποσοτική χαλάρωση σε παγκόσμια κλίμακα, εξακολουθεί να μην υπάρχει ζήτηση για δανεισμό, εκτός από τη «μόχλευση» στον χρηματοοικονομικό τομέα.

Στην Ευρώπη και την Ιαπωνία τα επιτόκια είναι τώρα αρνητικά, αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι περαιτέρω μείωσή τους θα βοηθήσει την ανάκαμψη. Από την εποχή του Κέινς οι κυβερνήσεις, σε τέτοιες στιγμές, αναλαμβάνουν τον ρόλο του «έσχατου» καταναλωτή, αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες και το δημόσιο χρέος. Σήμερα, όμως, πολλές από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, είναι στο όριο του «αξιόχρεου» και δεν μπορούν να δανειστούν για να χρησιμοποιήσουν αναπτυξιακά τη δημοσιονομική πολιτική. 

Στην Ευρωζώνη, με δεδομένη την αρχιτεκτονική της ΟΝΕ, χωρίς χαλάρωση του δημοσιονομικού συμφώνου, κάτι τέτοιο θα αύξανε τον κίνδυνο χρεοκοπίας και θα έστελνε στα ύψη τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων. Θα αυξάνονταν, δηλαδή, οι απαιτήσεις εξυπηρέτησης του χρέους και θα ακυρωνόταν το έργο της νομισματικής χαλάρωσης. Οι συνθήκες αυτές υποδηλώνουν ότι το χρέος έχει αποκτήσει «αντιπαραγωγικό» χαρακτήρα και υπάρχει αδιέξοδο, έστω προσωρινά. Η θεσμική προετοιμασία για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού στην …ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ