Γιατί η κυβέρνηση δεν επιβάλλει φόρο στην εκροή χρήματος στο εξωτερικό;

Την Πέμπτη αποσύρθηκε από τις τράπεζες άλλο ένα 1 δις ευρώ, εντείνοντας τους φόβους ενός τραπεζικού πανικού, σύμφωνα με πηγές της Τράπεζας της Ελλάδας. Πάνω από € 2 δις έχουν αποσυρθεί αυτή την εβδομάδα και οδεύουν προς το εξωτερικό με την ενθάρρυνση και την διευκόλυνση των συστημικών τραπεζών. Ο αξιωματούχος της ΕΚΤ Benoit Coeuré προειδοποίησε την Πέμπτη ότι οι τράπεζες θα μπορούσαν να παραμείνουν κλειστές τη Δευτέρα για να ανακοπεί η κρίση.

Την ίδια ημέρα ο Ντράγκι δημοσιοποιούσε στην Αθήνα το σχέδιό του για επιβολή ελέγχου κεφαλαίων. Η Αθήνα δεν το αποδέχθηκε, αλλά η ζημιά έχει ήδη γίνει. Το παιχνίδι αυτό των ανακοινώσεων έχει οδηγήσει σ' ένα ζοφερό σαββατοκύριακό. Οι ακυρώσεις κρατήσεων καθώς μπαίνουμε στην καρδιά της τουριστικής σαιζόν, κορυφώνονται. Το ίδιο και στο εξωτερικό εμπόριο της χώρας. 

Η ελληνική οικονομία οδηγείται σκόπιμα σε ολοκληρωτική παράλυση. Η κυβέρνηση αδιαφορεί και φαίνεται να λέει ότι βρέξει, ας κατεβάσει. Γιατί δεν προστατεύει την οικονομία με επιβολή φόρου στην εξαγωγή κεφαλαίου; Και μάλιστα με αναδρομική ισχύ έτους ή εξαμήνου; Μπορεί κάλλιστα να επικαλεστεί έκτακτες συνθήκες σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην ΣΛΕΕ και γενικά στο πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ.

Κι έτσι να προχωρήσει άμεσα στην επιβολή αυτού του φόρου, ο οποίος για να είναι αποτελεσματικός θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 45% για κάθε χρηματική εκροή στο εξωτερικό (εκτός φυσικά από πληρωμές) και έως 90% για κάθε ρευστοποίηση ελληνικού τίτλου, ή μεταβίβαση άλλων κινητών αξιών (όπως χρυσός, είδη αξίας, κοκ) στο εξωτερικό.

Το ξαναλέμε, ο φόρος αυτός θα μπορεί κάλλιστα να είναι αναδρομικός τουλάχιστον για ένα εξάμηνο. Δηλαδή να ισχύει για όσες εκροές στο εξωτερικό έγιναν από τις αρχές του 2015. Αυτό σημαίνει ότι κοντά 40 δις ευρώ που έφυγαν προς το εξωτερικό από τις αρχές του χρόνου μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να απαιτήσει γύρω στα 18 δις ευρώ.

Γιατί δεν το κάνει; Τι την εμποδίζει; Πάντως όχι οι κανονισμοί της ΕΕ. Το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ το επιτρέπει υπό καθεστώς έκτακτων συνθηκών, ή ανωτέρας βίας. Άλλωστε υπάρχει και το προηγούμενο της Κύπρου. Γιατί δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία η ίδια η κυβέρνηση να επιβάλλει τον φόρο, αποσείοντας την επιβολή capital controls με κούρεμα αποταμιεύσεων από την ΕΚΤ;

Γιατί η κυβέρνηση επιτρέπει να στραγγαλίζεται έτσι αδίστακτα η ελληνική οικονομία από τους δανειστές; Μήπως έχει συμφωνήσει ήδη στο παρασκήνιο για bail in τύπου Κύπρου; Ή μήπως ακόμη χειρότερα έχει συμφωνήσει με τους δανειστές την επιβολή διπλού παράλληλου νομίσματος, ώστε η εσωτερική υποτίμηση να συνδυαστεί και με μια γενναία εξωτερική υποτίμηση;

Θυμάστε το παιχνίδι που έπαιξε η κυπριακή Βουλή στους Κυπρίους αδελφούς τον Μάρτιο του 2013; Θυμάστε πώς το εθνικά υπερήφανο "όχι" της κυπριακής Βουλής, μετατράπηκε σ' ένα επαίσχυντο και εθνικά μειοδοτικό "ναι" - ύστερα από σκληρές δήθεν διαπραγματεύσεις - για να μετουσιωθεί στη χειρότερη δυνατή συμφωνία καταστροφής για την Κύπρο; Πολύ φοβάμαι, ότι στο ίδιο θέατρο είμαστε θεατές.