Ο κιμπάρης πρίγκιπας και η πρόθυμη κυβέρνηση

 

Γράφει ο Σπύρος Παναγιώτου

Τα 7 αεροπλάνα και οι 350 λιμουζίνες που χρειάστηκαν για να εξυπηρετηθεί η επίσκεψη του Σαουδάραβα διαδόχου του θρόνου των Σαούντ, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, στην Αθήνα δεν προκάλεσαν καμία έκπληξη. Τι και αν μόλις ανακοινώθηκε επίσημα ότι στα τέλη Ιουλίου η ανθρωπότητα κατανάλωσε όλα τα αγαθά που μπορεί να προσφέρει πλανήτης για το 2022 και τώρα «καταναλώνουμε» αγαθά δανεικά από τα επόμενα έτη… Άλλωστε, ο μελλοντικός βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας ήρθε να προσφέρει στη χώρα, μεταξύ άλλων, ήπιες τάχα μορφές ενέργειες, γεγονός που αντισταθμίζει κάθε προηγούμενη σπατάλη.

Καμιά εντύπωση επίσης δεν προκάλεσε το γεγονός ότι ένας πρίγκιπας και η 20μελής αντιπροσωπεία κυβερνητικών παραγόντων και επιχειρηματιών που τον συνόδευαν είχαν ανάγκη από 185 άτομα προσωπικό ασφαλείας, 20 μαγείρους και 180 βαλίτσες με τα -όλα για λόγους προστασίας- «απαραίτητα».

Αυτό που συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας είναι η γαλαντόμα πριγκιπική δήλωση στο καλωσόρισμα του Έλληνα πρωθυπουργού: «Σας υπόσχομαι ότι όταν έρχομαι στην Ελλάδα, δεν θα έρχομαι με άδεια χέρια. Έχουμε πολλά ζητήματα που θα αλλάξουν τα δεδομένα και για τις δύο χώρες μας, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή». Και βέβαια δεν θα έρχεται με «άδεια χέρια» ο πρίγκιπας. Θα κουβαλά πάντα το κεφάλι του δολοφονημένου δημοσιογράφου Κασόγκι, τους χιλιάδες νεκρούς σιίτες Χούτι της Υεμένης καθώς και αναρίθμητους πολίτες, άνδρες και γυναίκες της χώρας του που απολαμβάνουν τις «ελευθερίες» ενός από τα πιο σκληρά θεοκρατικά καθεστώτα των χωρών του Κόλπου.

Ο Σαλμάν γνωρίζει από γεωπολιτική

Η ανάδειξη του Σαλμάν σε διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας στα τέλη του 2017, συνοδεύτηκε από ένα κύμα εκκαθαρίσεων ανάμεσα στα μέλη της βασιλικής οικογένειας αλλά και κυβερνητικών παραγόντων που ουσιαστικά εδραίωσε την εξουσία του και σηματοδότησε μια στροφή στο βασίλειο.

Η αναδιανομή ισχύος στη Σαουδική Αραβία επέτρεψε τον επαναπρογραμματισμό της οικονομικής της πολιτικής με στόχο την απεξάρτησή της από αποκλειστικό προμηθευτή της Δύσης σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο αλλά και στην υιοθέτηση των προτεραιοτήτων της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Αντίστοιχα βήματα έγιναν και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Επιχειρήθηκε εξομάλυνση των σχέσεων της χώρας με το Ισραήλ ενώ άνοιξαν δίαυλοι επικοινωνίας και διπλωματικών σχέσεων με το Ιράν. Αν και η Τεχεράνη συνεχίζει να θεωρείται μεγάλη απειλή για τη χώρα και η γενοκτονία των Χούτι της Υεμένης που στηρίζονται από το Ιράν συνεχίζεται.

Μια Ελλάδα που ανοίγει πόρτες σε τρίτους ως μέλος της Ε.Ε. και ταυτόχρονα χρεοκοπημένη οικονομικά και πολιτικά, τόσο ώστε να καμαρώνει με κάθε «ψίχουλο» ή κάλπικη υπόσχεση που της σερβίρουν

Ο Σαλμάν, μετά την δολοφονία Κασόγκι, θεωρήθηκε «παρίας» από τις δυτικές κυβερνήσεις και τις ΗΠΑ και γνώρισε μια σχετική απομόνωση. Το ταξίδι του στην Ελλάδα, αλλά και στη Γαλλία που θα ακολουθήσει, είναι η πρώτη του επίσκεψη σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά από χρόνια. Ο Σαλμάν διέγνωσε προφανώς την «οπισθοχώρηση της Δύσης», αδιαφόρησε για τη δυτική στάση σε βάρος του και έδειξε αποφασιστικότητα. Αρνήθηκε να καταδικάσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και είπε όχι στον πρόεδρο Μπάιντεν για άμεση αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου ώστε να αποκλιμακωθούν οι τιμές. Απέναντι στην Τουρκία κρατά μια επιφυλακτική στάση γνωρίζοντας ότι οι νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του Ερντογάν σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική αποτελούν απειλή για τα γεωοικονομικά και στρατηγικά σχέδια της χώρας του.

Τώρα επισκέπτεται, όχι τυχαία, την Αθήνα, διαβλέποντας παράθυρα ευκαιριών μπροστά στον «ενεργειακό χειμώνα» που απειλεί την Ευρώπη για τα επόμενα χρόνια. Το πακέτο οικονομικών συμφωνιών ύψους 4 δισ. ευρώ που υπεγράφη στην Αθήνα είναι ενδεικτικό των προθέσεων και των προτεραιοτήτων της Σαουδικής Αραβίας. Κορυφαίας σημασίας είναι η συμφωνία για την ανάπτυξη καλωδίου οπτικών ινών μεταφοράς δεδομένων που θα συνδέει την πρωτεύουσα Ριάντ με την Ευρώπη. Υπογράφτηκαν επίσης συνεργασίες για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ηλιακά πάνελ, διαχείριση λυμάτων, εμπορία και αποθήκευση ενέργειας (και φυσικού αερίου), εξαγωγή ελληνικών διοπτρών για τις ανάγκες του σαουδαραβικού στρατού, κατασκευές, υποδομές, αερομεταφορές και τουριστικά ακίνητα. Υπεγράφη ακόμα και μια άγνωστη στις λεπτομέρειες της στρατιωτική συνεργασία.

Η Ελλάδα πουλά «αξιοπιστία»

Η Αθήνα προσέρχεται στη νέα συνεργασία με το Ριάντ προσφέροντας τα γνωστά: Προθυμία σε κάθε υπεργολαβική εξυπηρέτηση χωρίς απαιτήσεις και προαπαιτούμενα, με δεδομένη και προβλέψιμη πολιτική συμπεριφορά, χωρίς φιλοδοξίες ανάλογες της Άγκυρας. Χώρα που ανοίγει πόρτες σε τρίτους ως μέλος της Ε.Ε. Και ταυτόχρονα, χρεοκοπημένη οικονομικά και πολιτικά τόσο, ώστε να θεωρεί αναβάθμιση και να καμαρώνει με κάθε «ψίχουλο» ή κάλπικη υπόσχεση που της σερβίρουν μπροστά στον κίνδυνο της μεγαλύτερης οικονομικής της κατηφόρας και της ορατής απειλής που αποτελούν οι επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας. Άλλωστε ήταν η Αθήνα που κέντρισε το ενδιαφέρον του Ριάντ με την πρωθυπουργική δήλωση ότι «για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος δεν ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει τον ενεργειακό της πλούτο», προσφέροντας ταυτόχρονα απλόχερα, σε ένα από τα πιο πλούσια κράτη του κόσμου, μια συστοιχία Patriot, απολύτως απαραίτητη για τη δική της άμυνα. Τέτοιους συνεργάτες αναζητά κάθε επενδυτής που σέβεται τον εαυτό του…

από edromos