ΚΙΝΑ – ΟΥΚΡΑΝΙΑ Το να είσαι στρατηγικός εταίρος στο One Belt One Road, μάλλον κοστίζει ακριβά !! (ή αλλιώς, 99 +1 Χρήσιμες Πληροφορίες.)

 

Της  Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*

ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ” Η Μαρία Παπαδοπούλου επανέρχεται και αναλύει την παράμετρο της Κίνας στην Ουκρανία με την εμβρίθεια που μας έχει συνηθίσει.

• Πρόλογος.

 Το άρθρο που ακολουθεί, αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου με τον τίτλο «Ουκρανία : Ποιος αλήθεια ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και γιατί?» που φιλοξένησαν οι «Ανιχνεύσεις» και δημοσιεύτηκε στις 9 Μαρτίου 2022.

Σκοπός του άρθρου είναι να επιτρέψει στον αναγνώστη να αποκτήσει τεκμηριωμένες πληροφορίες, που στην χώρα μας ,ελάχιστα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο οι πληροφορίες αυτές είναι ικανές να εφοδιάσουν τον αναγνώστη με περισσότερη και πιο εμπεριστατωμένη γνώση, συγκριτικά με αυτήν που του παρέχεται σήμερα.

Πολλές μάλιστα, από  αυτές τις πληροφορίες των οποίων οι πηγές παρατίθενται μετά το τέλος του άρθρου κι επισημαίνονται στο κείμενο του με τους αντίστοιχους εκθέτες αριθμοδότησης τους (σε μπλε χρώμα), διακινήθηκαν σε εντελώς ανύποπτο χρόνο, ακόμα κι αρκετά έτη πριν από αυτόν τον πόλεμο και χαρακτηρίζονται από σοβαρό βαθμό εγκυρότητας.

Σήμερα οι πληροφορίες αυτές έχουν κυριολεκτικά χαθεί, καθώς έχουν θαφτεί κάτω από τις  αναρίθμητες ειδήσεις που διοχετεύονται και κατακλύζουν καθημερινά τον ημερήσιο, ντόπιο και διεθνή, τύπο και  ΜΜΕ. Το γεγονός αυτό θολώνει το γενικότερο τοπίο και δεν επιτρέπει την σε βάθος μελέτη και κατανόηση του.

Εν κατακλείδι, το άρθρο αυτό φιλοδοξεί, πως  η γνώση που εξασφαλίζουν οι πληροφορίες που παρέχονται στον αναγνώστη θα συνεπικουρήσουν αρκετά ώστε αυτός να εξετάσει πλέον κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα τα τεκταινόμενα σήμερα που θα του επιτρέψει να διεισδύσει στα γεγονότα, υποβάλλοντας τα σε μία στερεοσκοπική οπτική, ώστε να προχωρήσει μόνος του στους αναγκαίους συνειρμούς που θα του επιτρέψουν στην συνεχεία να σχηματίσει σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων και προσωπική άποψη, καθώς και να ερμηνεύσει τα γεγονότα,  ξεκλειδώνοντας τις αντίστοιχες λογικές απαντήσεις που αιτιολογούν πολλά από αυτά που στις μέρες μας  παρουσιάζονται ετερόκλητα, παράλογα, αντιφατικά, μυστηριώδη κι αναιτιολόγητα σε αυτόν τον τόσο αιφνίδιο(?) πόλεμο.

Ενα στερεόγραμμα μιας εικόνας είναι σχεδιασμένο να «ξεγελά» τον ανθρώπινο εγκέφαλο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται μία τρισδιάστατη εικόνα (3D) σε μία δισδιάστατη απεικόνιση. Για να γίνουν αντιληπτά τα τρισδιάστατα σχήματα, ο εγκέφαλος πρέπει να παρακάμψει την κανονικά αυτόματη λειτουργία της εστίασης και της ταυτόχρονης κίνησης και των δύο οφθαλμών και να εστιάσει στερεοσκοπικά. Μια τεχνική για να δείς την τρισδιάτατη εικόνα, είναι να πλησιάσεις τα μάτια σου πολύ κοντά στο κέντρο της εικόνας να εστιάσεις στο βάθος κι αργά να την απομακρύνεις. Υπάρχουν στερεογράμματα που κρύβουν εντελώς διαφορετικές τρισδιάστατες εικόνες από τις δυσδιάστατες που αντιλαμβάνεται αρχικά ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

Η Γιάλτα είναι μια όμορφη, μικρή και γραφική παραθαλάσσια πόλη-λιμάνι του Ευξείνου Πόντου, της τάξης των 81.000 κατοίκων, που βρίσκεται , κάπου εκεί στις ανατολικές ακτές της Κριμαίας.

Α. ΓΙΑΛΤΑ, ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΔΡΑΚΟ.

Έως και την εποχή του μεσοπολέμου το πιο σημαντικό που είχε ίσως να επιδείξει η Γιάλτα ήταν πως υπήρξε η πατρίδα του Ρώσου λογοτέχνη Άντον Τσέχωφ. Αλλά αυτό, εδώ που τα λέμε, λίγοι το γνωρίζουν.

Αυτό, όμως, που με βεβαιότητα γνωρίζουν όλοι είναι ότι εκεί στα τέλη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, στις 4 Φεβρουαρίου 1945 οι Τρεις Μεγάλοι, Ρούσβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν, παρέα με έναν τέταρτο , τον Γάλλο στρατηγό Ντε Γκολ, που εκτελούσε χρέη εγγυητή των συμφωνηθέντων, συνδιασκέφθηκαν στην ρομαντική Γιάλτα.

Η συνδιάσκεψη αυτή που διεξήχθη στο εν λόγω, σοβιετικό τότε, θέρετρο της άλλοτε Αρχαίας Ταυρίδας (νυν Κριμαίας) η οποία υπήρξε ο προορισμός του μυθικού Ιάσωνα και των αρχαίων Ελλήνων Αργοναυτών, ποια άλλη κωδική ονομασία θα μπορούσε να πάρει, πέρα από την ονομασία  «Αργοναύτης» ?

Αυτήν εντέλει πήρε !

Κατά πως λένε οι φήμες, την βδομάδα που έλαβε χώρα ο «Αργοναύτης», δηλαδή από την 4η έως και την 11η Φεβρουαρίου 1945, οι Τρεις Μεγάλοι, ΗΠΑ- Ηνωμένο Βασίλειο και ΕΣΣΔ, δηλαδή οι Σύμμαχοι που είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους όλο το προηγούμενο διάστημα του πολέμου εναντίον των φασιστικών και ναζιστικών δυνάμεων του Άξονα (με πρωτοστατούσες σε αυτόν τις Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Βουλγαρία κλπ), συσκέπτονταν πλέον στην Γιάλτα ως οι αδιαμφισβήτητοι νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας μοναδικό τους σκοπό να ορίσουν τους νέους κανόνες  παγκόσμιας διακυβέρνησης, να μοιράσουν μεταξύ τους τις γεωπολιτικές σφαίρες επιρροής τους στον πλανήτη και να κατανείμουν  τους μεταξύ τους ρόλους  στην νέα τότε τάξη πραγμάτων, που ακόμα σκάρωναν κι έμελλε να διαμορφωθεί ώστε να συγκροτηθούν εν συνεχεία τα στρατόπεδά της.

Ηδη από τον Οκτώβριο 1944 Τσόρτσιλ και Στάλιν πάνω σε ένα μπακαλοτέφτερο είχαν αποφασίσει σε γενικές γραμμές πως θα διαμοιράσουν τον κόσμο

Βλέπετε, για να κρατούνται τα πράγματα σε μια ισορροπία, ως είθισται, κάποιος πρέπει να παίζει τον κακό, κάποιος πρέπει να παίζει τον καλό και κάποιος τον άσχημο…

Διαβάστε την συνέχεια στο anixneuseis