Στον διάδρομο προσγείωσης χωρίς φρένα

 Γράφει ο Κωστής Μηλολιδάκης

Σύμφωνα με άρθρο/ρεπορτάζ του CNN, με τίτλο: «Οι Δυτικοί σύμμαχοι συναντιούνται τακτικά προκειμένου να διαμορφώσουν σενάρια δυνατών πλαισίων για κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία καθώς ο πόλεμος φτάνει στην 100η μέρα του», κατά τις τελευταίες εβδομάδες πραγματοποιούνται τακτικές συναντήσεις ΗΠΑ, ΗΒ και χωρών της ΕΕ με αντικείμενο την κατάστρωση ενός σχεδίου εκεχειρίας και διεξαγωγής διαπραγματεύσεων για τη λήξη των εχθροπραξιών στην Ουκρανία.

Τα σημαντικά σημεία του ρεπορτάζ είναι τα εξής: (α) Στις συναντήσεις δεν έχει προσκληθεί να συμμετέχει η Ουκρανία παρά τη δέσμευση των ΗΠΑ ότι τίποτα δεν θα γίνει χωρίς την ενεργή συμμετοχή της κυβέρνησης Ζελένσκι. (β) Υπάρχει σύγχυση για το είδος του σχεδίου που θα δέχονταν οι ΗΠΑ να παρουσιάσουν στους Ουκρανούς. Αν και συζητείται το Ιταλικό σχέδιο (που τόσο η Ουκρανία όσο και η Ρωσία έχουν απορρίψει) οι ΗΠΑ δίνουν αντιφατικά μηνύματα όσο αφορά την αποδοχή από αυτές του συγκεκριμένου σχεδίου. (γ) Οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι ο πόλεμος θα κρατήσει πολλά έτη–αυτό προφανώς αντιφάσκει με τη συμμετοχή τους σε προσπάθεια να πιέσουν τους Ουκρανούς για συνομιλίες, αφού οι ΗΠΑ πρωτοστατούν στη συνέχιση του πολέμου ώστε να φθαρεί η Ρωσία. Η ουσιαστική απροθυμία των ΗΠΑ να βοηθήσουν στην επανέναρξη των συνομιλιών καταγράφεται και στο ρεπορτάζ του CNN.

Το πρόβλημα και οι αντιφάσεις που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση των ΗΠΑ περιγράφεται αρκετά γλαφυρά από το CNN: “Για την ώρα, το αδιέξοδο που έχει προκύψει δίνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να προκαλέσουν παρατεταμένη αιμορραγία στη Ρωσία τόσο όσο αφορά το αίμα της όσο και όσο αφορά τον πλούτο της, είπαν πολλοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι. Αλλά, όσο περισσότερο τραβά η σύγκρουση, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το κόστος για τη Δύση–και τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι δυσκολίες για την κυβέρνηση Μπάιντεν να προμηθεύει με όπλα την Ουκρανία, να βρίσκει διατηρήσιμες πηγές αντικατάστασης τους Ρωσικού αερίου και πετρελαίου, και να συγκρατεί προσηλωμένη στη στρατηγική της μια ήδη δύστροπη συμμαχία με τους Ευρωπαίους. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα τεταμένη από πολιτική άποψη καθώς βαδίζουμε προς την εκλογική περίοδο, με τις τιμές της βενζίνης να συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία κυρίως εξ αιτίας των μέτρων που πήρε η Δύση για να περικόψει τις εισαγωγές Ρωσικού πετρελαίου και αερίου.”

Και το ρεπορτάζ του CNN συνεχίζει: “Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε αρκετές διαμάχες μέσα στην κυβέρνηση σχετικά με το πόσο μακρύτερα να προχωρήσει στο δρόμο των κυρώσεων. Μερικοί αξιωματούχοι ανησυχούν ότι νέες σκληρές κινήσεις–για παράδειγμα, η επιβολή δευτερογενών κυρώσεων σε χώρες που δεν ακολουθούν τις κυρώσεις των ΗΠΑ όσο αφορά τις Ρωσικές εξαγωγές σε ενεργειακούς πόρους–θα μπορούσαν να αναταράξουν τις αγορές ενέργειας ακόμη περισσότερο. Και επίσης όλο και περισσότερο γίνεται αντιληπτό ότι οι κυρώσεις δεν θα αποτελέσουν ένα “κτύπημα νοκ-άουτ” στη Ρωσία, αλλά μάλλον μια “λαβή στραγγαλισμού” που θα πάρει χρόνια μέχρι να παράξει αποτελέσματα που νάχουν κάποια σημασία, είπε ένας ανώτερος αξιωματούχος.”

Το ρεπορτάζ προσθέτει ότι ήδη παρουσιάζονται τα πρώτα σημάδια ρωγμών στη ΝΑΤΟική συμπαράταξη (π.χ. η απαίτηση παραχωρήσεων από την Τουρκία για να δεχτεί την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ ή η μη ευθυγράμμιση της Ουγγαρίας στο θέμα αγοράς πετρελαίου και αερίου από τη Ρωσία) ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται ανησυχίες για τη διάθεση του Αμερικανικού Κογκρέσου να συνεχίσει να χρηματοδοτεί μια παρατεταμένη σύγκρουση στην Ουκρανία, αν και όπως είπε στο CNN ένας βουλευτής των Δημοκρατικών, “μας απομένει κάποιο μήκος στο διάδρομο προσγείωσης ακόμη μέχρι το τέλος τους έτους”, εννοώντας την πρόσφατη έγκριση του πακέτου των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Συμπερασματικά, αν και η Δύση παραμένει σε κατάσταση άρνησης εν τούτοις πληθαίνουν καθημερινά οι αιρετικές φωνές. Αυτή τη στιγμή οι ΗΠΑ προσπαθούν να διαχειριστούν την αυξανόμενη ανησυχία τόσο στο εσωτερικό της χώρας τους αλλά και στην Ευρώπη για την πορεία των εξελίξεων, ώστε να μη διακινδυνεύσει η μακροπρόθεσμη στρατηγική τους απέναντι στη Ρωσία.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ παραμένει προσηλωμένη στην προσπάθεια να “ματώσει” όσο περισσότερο γίνεται τη Ρωσία στα πλαίσια της μακροπρόθεσμης στρατηγικής της επέκτασης προς ανατολάς και διάλυσης της Ρωσικής εθνικής οντότητας. Ταυτόχρονα προσπαθεί να διατηρήσει την αφήγηση περί υπεράσπισης της Ουκρανικής ελευθερίας και ακεραιότητας που μέχρι σήμερα έχει συγκινήσει αρκετό κόσμο στις Δυτικές χώρες.

Όμως, όσο περισσότερο γίνονται σαφείς για τη Δύση, αλλά και ιδιαίτερα για τις ίδιες τις ΗΠΑ, οι συνέπειες της ακολουθούμενης πολιτικής, τόσο περισσότερα διλήμματα θα ανοίγονται όσο αφορά τις ακολουθητέες στο μέλλον πολιτικές: Παραπέρα σκλήρυνση και διεύρυνση των κυρώσεων προς τρίτες χώρες στην απελπισμένη προσπάθεια να γονατίσουν τη Ρωσία, π.χ. κυρώσεις κατά της Κίνας και της Ινδίας που αγοράζουν Ρωσικό πετρέλαιο και αέριο; Μια τέτοια απόφαση όμως θα συνεπάγεται ένταση των συνεπειών της σοβαρότατης κρίσης στις παγκόσμιες αγορές και ταυτόχρονα δραματική ένταση των πολυπολικών τάσεων στην υφήλιο με ενδεχόμενη άμεση υπονόμευση της πρωτοκαθεδρίας τους. Ή πίεση προς την Ουκρανία να αποδεχθεί κάποια συμφωνία με τη Ρωσία, όπως σε αυξανόμενο ρυθμό έχουν αρχίσει να ζητούν κάποιοι βασικοί Ευρωπαίοι “εταίροι”—που όμως ούτε οι ίδιοι έχουν αντίληψη της πραγματικότητας όπως φαίνεται από το Ιταλικό σχέδιο—γεγονός που θα έρθει σε αντίφαση με την αντίληψη Μπάιντεν ότι η παρούσα ευκαιρία που έχει ανοίξει για την καθιέρωση της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ παρουσιάζεται κάθε 20-30 γενεές;

Προς το παρόν οι ΗΠΑ επιλέγουν τη μετάθεση της απάντησης για το μέλλον. Στις συζητήσεις με τους “εταίρους”, που αποκάλυψε το CNN, συμμετέχουν μάλλον για να τις ελέγξουν και να αποτρέψουν κάποιο ρεαλιστικό σχέδιο ειρήνευσης παίζοντας όμως ταυτόχρονα και τον ρόλο του “καλοπροαίρετου συζητητή”.

Άλλωστε, όπως είπε και ο βολευτής των Δημοκρατικών, πιστεύουν ότι έχουν ακόμη διαθέσιμο “διάδρομο προσγείωσης” μέχρι το τέλος του 2022. Μόνο που όταν φτάσουν στο τέλος του διαδρόμου, η προσγείωση που θα ακολουθήσει θα είναι ανώμαλη.

από antapocrisis