ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΠΟΙΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ?

 

Της  Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*

Τις τελευταίες δέκα μέρες, συγκλονισμένοι, όλοι μας γίναμε μάρτυρες της ανείπωτης φρίκης του πολέμου που ξέσπασε σε ελάχιστη απόσταση έξω από την πόρτα μας.

Από τις τηλεοπτικές οθόνες μας συστηματικά περνούν μπροστά από τα μάτια μας απίστευτες εικόνες βίας, που αποτυπώνονται ανεξίτηλα πλέον σε κάποια σκοτεινή γωνία του εγκεφάλου μας.

Κάθε φορά που ακούμε τις σειρήνες του Κιέβου να ουρλιάζουν, εμείς ανατριχιάζουμε.

Κάθε φορά που βλέπουμε μια ρωσική βόμβα να πέφτει σε κατοικημένες περιοχές, εμείς τρέμουμε σύγκορμοι.

Δακρύζουμε κάθε φορά που βλέπουμε μια μάνα, με απλανές το βλέμμα της, να έχει πάρει από την μια στην αγκαλιά της το μωρό της κι από το άλλο χέρι το ανήλικο παιδί της προσπαθώντας αλλόφρονη να ξεφύγει από την δίνη  ενός πολέμου που δεν θέλησε ποτέ της κι από τις βόμβες και τις σφαίρες που πέφτουν βροχή γύρω της.

Αγανακτούμε κάθε φορά που ακούμε ένα μικρό παιδί να μας λέει μέσα από τα αναφιλητά

 του πως δεν θέλει να πεθάνει.

Συμπάσχουμε με όλους αυτούς τους γέροντες και τις γερόντισσες, που τώρα, στα τέλη του βίου τους και μέσα στην ανημποριά τους, αναγκάστηκαν από την μία μέρα στην άλλη να εγκαταλείψουν τις ήσυχες γωνιές τους για να διασχίσουν κουτσαίνοντας, μέσα στην βαρυχειμωνιά, τον μακρύ δρόμο του ξεριζωμού προκειμένου να ξεφύγουν από έναν πόλεμο, που μοιάζει σε όλους μας το λιγότερο βάρβαρος κι αναιτιολόγητος.

Αναρωτιόμαστε μέσα μας συνεχώς, πόσοι από αυτούς θα τα βγάλουν πέρα? Πόσοι θα καταφέρουν να επιζήσουν ?

Πτώματα, όλεθρος, καταστροφή και πανικός έχουν κατακλύσει από άκρου εις άκρον την καθημερινότητα μας, ενώ έκπληκτοι βλέπουμε τις άλλοτε σύγχρονες μεγαλουπόλεις, που δεν διαφέρουν πολύ από τις δικές μας, από την μια στιγμή στην άλλη να ισοπεδώνονται και να μετατρέπονται σε ερείπια και χαλάσματα !

Ο φόβος ότι αυτός ο πόλεμος μπορεί να γενικευτεί και να εξελιχθεί στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ας μην κρυβόμαστε,  ήδη έχει φωλιάσει στα τρίσβαθα του νου και στις καρδιές μας.

Ακούμε Υπεραντλαντικούς, Ευρωπαίους , αλλά και ντόπιους πολιτικούς να μας ενημερώνουν , με κάθε επισημότητα και με δραματικό τρόπο πως η ανθρωπότητα γύρισε σελίδα στην ιστορία της , πως ο κόσμος άλλαξε δια παντός, πως τίποτα πλέον δεν θα είναι όπως πριν, πως πρέπει να προετοιμαστούμε για στερήσεις,, πως οφείλουμε να προετοιμαστούμε και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα…

Τους βλέπουμε και τους ακούμε να ξεδιπλώνουν μπροστά μας την προοπτική ενός πραγματικά ζοφερού μέλλοντος.

Κάποιοι μάλιστα από αυτούς με βαρύγδουπες δηλώσεις , μας ενημερώνουν πως ήδη βρισκόμαστε σε πόλεμο, ενώ κατόπιν μας περιγράφουν λεπτομερώς τις θυσίες που πρέπει να κάνουμε κι είμαστε αναγκασμένοι από τα πράγματα να  τις υποστούμε.

Στο μυαλό μας εντυπώνεται αργά και σταθερά η ιδέα πως θα είμαστε τυχεροί απλώς και μόνον εάν καταφέρουμε να επιβιώσουμε από όλον αυτόν τον ορυμαγδό, με το λιγότερο δυνατό κόστος.

Θα πρέπει να νιώθουμε υπόχρεοι προς τις Αρχές μας εάν το καταφέρουν έστω κι αυτό!

Είναι πράγματι έτσι?

Έχουμε στην Ελλάδα πόλεμο?

Πότε ξεκίνησε και δεν το κατάλαβα !

Μας επιτέθηκαν οι Τούρκοι ?

Μας επιτέθηκαν οι Ρώσοι ?

Ποιοι τέλος πάντων μας επιτέθηκαν?

Εγώ όσον αφορά τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εάν ποτέ συμβεί, αλλιώς τον τακτοποιήσει το μυαλό μου… Με τα αντίπαλα στρατόπεδα του μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας..Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα ξεσπούσε ανάμεσα στην Ρωσία και την πρώην σοβιετία της την Ουκρανία !!

Να έπεσα τόσο έξω βρε παιδί μου !!!!

Διαβάστε την συνέχεια στο anixneuseis