Χρησιμοποίησαν οι Ρώσοι τον υπερπύραυλο Kinzhal στην Ουκρανία;

 

Γράφει ο Ευθύμιος Τσιλιόπουλος

Τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ επαναλαμβάνουν με τρομολαγνικές διαθέσεις την πληροφορία που δημοσιοποίησε το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας –συνοδευόμενη από βίντεο– τα ξημερώματα του Σαββάτου ισχυριζόμενο ότι ένας υπερ-υπερηχητικός βαλλιστικός πύραυλος Kinzhal έπληξε μια ουκρανική αποθήκη πυραύλων περίπου 500 χλμ νοτιοδυτικά του Κιέβου.

Αν το πλήγμα επιβεβαιωθεί θα είναι η πρώτη γνωστή πολεμική χρήση του Kinzhal σε μάχη, αλλά και ένα πλήγμα βαθιά στα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας, 140 χλμ από το τριεθνές, με τα μέλη του ΝΑΤΟ Σλοβακία και Πολωνία και πολύ κοντά επίσης στα σύνορα με την Ουγγαρία, την Ρουμανία και την Μολδαβία. Αλλά κάτι δεν πάει καλά με τους ισχυρισμούς των Ρώσων και δεν είναι καθόλου σαφείς οι λόγοι που ο αναφερθείς στόχος επλήγη με το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα.

Η ύπαρξη του πυραύλου Kh-47M2 Kinzhal ή “Στιλέτο” που εκτοξεύεται από αέρος (με πυρηνική ή συμβατική κεφαλή βάρους 500 κιλών) αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά ως ένα από τα υπερόπλα της Ρωσίας σε μια λάβρα ομιλία του Πούτιν το 2018. Στη συνέχεια πολλοί αναλυτές ανέφεραν ότι στην πραγματικότητα αποτελούσε μια τροποποιημένη έκδοση του τακτικού βαλλιστικού πυραύλου Iskander-M, ώστε να μπορεί να εκτοξεύεται από αέρος. Θεωρητικά ο πύραυλος φέρεται από βομβαρδιστικά Tu-22M3, ή τροποποιημένα μαχητικά MiG-31K. Τα δεύτερα του δίνουν μεγαλύτερη αρχική ταχύτητα και ύψος, αυξάνοντας την εμβέλειά του.

Ο Kinzhal μπορεί επίσης να τροποποιήσει την τροχιά του κατά την διάρκεια της πτήσης. Αυτό και η ταχύτητά του καθιστούν δύσκολη την αναχαίτιση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ακόμα δεν γνωρίζουμε αν διαθέτει επίσης παρόμοια ικανότητα εκτόξευσης παραπλανητικών υποσυστημάτων, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα ότι διαθέτει το Iskander-M, κάτι που θα μπορούσε επίσης να το βοηθήσει να διεισδύσει στην αεράμυνα.

Γιατί η χρήση Kinzhal;

Μέχρι στιγμής, γνωρίζουμε ότι τα αποθέματα αυτών των όπλων είναι περιορισμένα, όπως και οι τροποποιημένες πλατφόρμες εκτόξευσης MiG-31, αλλά –όπως έχει αναφερθεί από διάφορες πηγές– έχουν αναπτυχθεί πρόσφατα στη Συρία και το Καλίνινγκραντ. Οι εκτιμήσεις ταχύτητας και βεληνεκούς για τον πύραυλο αυτό ποικίλλουν αρκετά, αλλά αναφέρονται ταχύτητες κάπου μεταξύ 5 και 12 Mach και βεληνεκή μεταξύ 2000 και 3000 χλμ.

Αλλά το προαναφερθέν πλήγμα Kinzhal στην Ουκρανία, γεννάει πολλά ερωτηματικά. Γενικά είναι πλέον παραδεκτό ότι το βίντεο του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας που δείχνει το εν λόγω χτύπημα εναντίον ενός υπόγειου χώρου αποθήκευσης πυραύλων στο Ντελιάτιν, στην περιφέρεια Ιβανό-Φρανκίβσκ είναι μάλλον κάτι άσχετο. Το Ντελιάτιν κάλλιστα θa μπορούσε να φιλοξενεί μια τέτοια εγκατάσταση εφόσον κείται πλησίον των συνόρων της Ουκρανίας με τη Ρουμανία και την Ουγγαρία.

Όμως, το χτύπημα που απεικονίζεται δεν έγινε κοντά στο δυτικό τμήμα της Ουκρανίας και σε κάποια μεγάλη περιοχή αποθήκευσης όπλων. Συνέβη σε σφοδρά βομβαρδισμένη αγροτική περιοχή στην ανατολική περιοχή της Ουκρανίας, και μάλιστα σε αγρόκτημα που κτυπήθηκε  στις 12 Μαρτίου 2022, μια εβδομάδα πριν από τη χρήση του Kinzhal. Αυτό επίσης κάνει κατανοητή την παρουσία του UAV που καταγράφει το πλήγμα πετώντας πάνω από την περιοχή στόχο. Η αντιαεροπορική απειλή στα ανατολικά της Ουκρανίας είναι αμελητέα. Τώρα αναπάντητο ερώτημα παραμένει αν χρησιμοποιήθηκε πύραυλος Kinzhal και γιατί, και αν ναι, τι έπληξε στην πραγματικότητα αυτός.

Στρατιωτικοί αναλυτές στη Δύση κάνουν υποθέσεις για το αν πράγματι επλήγη στόχος στην δυτική Ουκρανία από τον εν λόγω πύραυλο. Κι αν αυτό έγινε, έγινε για να μην μπορεί να αναχαιτιστεί από την ουκρανική αεράμυνα, η οποία έχουμε δει να καταρρίπτει πυραύλους κρουζ σε διάφορα άλλα σημεία της Ουκρανίας. Η ταχύτητα των 10 Mach θα καθιστούσε απίθανη την αναχαίτισή του.

Εστάλη μήνυμα

Κάποιοι υποθέτουν ότι η μεγάλη ταχύτητα θα επέτρεπε στον πύραυλο να φτάσει σε ικανό βάθος εντός της γης πριν να εκραγεί, αν υποθέσουμε ότι υπήρχε κάποια υπόγεια ουκρανική εγκατάσταση υποδοχής οπλικών συστημάτων που έχουν παραχωρηθεί στους Ουκρανούς από τη Δύση. Από την άλλη, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και πύραυλος Iskander 9M723, ο οποίος με ταχύτητα 5-6 Mach είναι επίσης απίθανο να καταρριφθεί από την ουκρανική αεράμυνα. Αυτός, μάλιστα, φέρει πολύ ισχυρότερη κεφαλή και η Ρωσία έχει μεγάλο απόθεμα τέτοιων πυραύλων.

Ίσως, όμως, ο πραγματικός λόγος για τον οποίο η Μόσχα προέβη σε αυτή την ανακοίνωση, αληθή ή ψευδή, είναι για να στείλει μια σειρά μηνύματα. Πρώτον και κυριότερο είναι να δείξει ότι τολμάει να πλήξει την δυτική Ουκρανία και άρα μπορεί να πλήξει και τα παρακείμενα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, άμα και όποτε το θελήσει. Ταυτόχρονα, ήθελε να δείξει ότι ο Kinzhal είναι επιχειρησιακός.

Η περιοχή του “πλήγματος” σύμφωνα με τους Ρώσους

Σύμφωνα με τους Ρώσους, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019 τα πληρώματα των MiG-31K είχαν πραγματοποιήσει περισσότερες από 380 εκπαιδευτικές εξόδους με τον πύραυλο Kinzhal, εκ των οποίων τουλάχιστον 70 είχαν χρησιμοποιήσει ανεφοδιασμό αέρος-αέρος. Το όπλο έκανε το δημόσιο ντεμπούτο του κατά τη διάρκεια του διεθνούς διαγωνισμού Aviadarts τον Αύγουστο του 2019. Μέχρι το Σάββατο όμως δε είχε ξαναχρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο πραγματικής επιχειρησιακής χρήσης.

Η αναφορά χρήσης του πυραύλου Kinzhal στην Ουκρανία συνιστά από μόνη της ένα είδος κλιμάκωσης όχι μόνο στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, αλλά και στο ευρύτερο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου μαίνεται μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Είναι, λοιπόν, ένα μήνυμα προς όσους επιδιώκουν να οδηγήσουν το καθεστώς του Πούτιν σε ταπείνωση στον παρόντα πόλεμο με σκοπό την αποσταθεροποίηση και πιθανώς την πτώση του.

από slpress