Οι επιδημιολόγοι μετατράπηκαν σε τηλεπερσόνες…

Γράφει ο Αντώνης Κουμιώτης

Οι ειδικοί σε θέματα ψυχολογίας υποστηρίζουν ότι για να ενημερώσεις καλό θα ήταν να αποφεύγονται λέξεις όπως “νομίζω” ή “πιστεύω”. Με άλλα λόγια, να γνωρίζεις πάρα πολύ καλά σε ποιό κοινό απευθύνεσαι και σίγουρα είναι πιο πρέπον να παραθέτεις τα υπέρ και τα κατά μιας πρότασης, από το να επιμένεις απλά στον ισχυρισμό σου. Αυτό ισχύει περισσότερο για όσα λένε δημόσια οι επιδημιολόγοι για την πανδημία.

Αναλογιζόμενοι λοιπόν τις απόψεις των ειδικών σε θέματα ψυχολογίας και παρατηρώντας τον δημόσιο λόγο που εκφέρουν οι ειδικοί γύρω από την πανδημία του Covid-19 στο τηλεοπτικό πεδίο, δημιουργούνται ερωτήματα στην κοινωνία. Ερωτήματα αναφορικά με τις επιπτώσεις αυτού του δημόσιου λόγου στον εμβολιαστικό στόχο της κυβέρνησης. Ας θέσουμε και εμείς τρία:

Πρώτον, τελικά, κατά πόσο ενημερώθηκε σωστά και τεκμηριωμένα το κοινό από την καθημερινή παρουσία συγκεκριμένων ειδικών ιατρών επί του θέματος στους τηλεοπτικούς δέκτες;
Δεύτερον, σε αυτούς τους συγκεκριμένους ειδικούς επιδημιολόγους, που λόγω των συνθηκών είχαν καθημερινή παρουσία στη δημόσια σφαίρα, υπήρξε εξ’ αρχής ή στη συνέχεια καθοδήγηση, από κάποιους ειδικούς για την επικοινωνία, σχετικά με το πώς πρέπει να χειρίζονται επικοινωνιακά την ατζέντα της υγειονομικής επικαιρότητας ή όχι;
Τρίτον, αποδεικνύεται τελικά χρήσιμη για την κοινωνία ή όχι, η μετατροπή από τα media των ειδικών ιατρών σε τηλεοπτικές περσόνες; Κι αυτό γιατί οι επιδημιολόγοι δεν μιλούν μόνο για την επιστημονική τους άποψη για τα θέματα που προκύπτουν από την εν εξελίξει πανδημία. Τα media προβάλλουν και θέματα που αφορούν στην προσωπική ζωή τους!

Οι απαντήσεις στα περισσότερα ερωτήματα μπορούν να δοθούν ακόμη και από μικρά παιδιά. Και δυστυχώς μέχρι σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο φονικός κορονοϊός επελαύνει, σκοτώνει καθημερινά περίπου εκατό συνανθρώπους μας! Οι πολυεπίπεδες μάλιστα συνέπειές του σε όλες τις εκφάνσεις της ατομικής και κοινωνικής ζωής δεν είναι ακόμα ορατές και ίσως να μην μπορούμε καν να τις φανταστούμε. Και όμως, την ίδια ώρα κάποιοι επιμένουν αλά ελληνικά!

από slpress