Ταξίδι, μα όχι επιστροφής

 Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

«Ξεκινάμε μαζί ένα νέο, ωραίο ταξίδι. Γιατί η Δημοκρατική Παράταξη επέστρεψε! Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε και είναι εδώ ενωμένο δυνατό». Η κατακλείδα του πρώτου αρχηγικού χαιρετισμού του νέου ηγέτη του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Νίκου Ανδρουλάκη. Απαρχή χαιρετισμού: «Ανοίγει μία νέα σελίδα στην ιστορία της Δημοκρατικής Παράταξης και του ΠΑΣΟΚ».

Δεν θέλω –ακόμα δεν τον είδαμε…– να περάσω τον εναρκτήριο αρχηγικό χαιρετισμό του Ανδρουλάκη από σαράντα κόσκινα, να εξετάσω δηλούμενα και υποδηλούμενα… Αξίζει όμως, νομίζω, να σημειώσω ότι στον χαιρετισμό η «Δημοκρατική Παράταξη» αναφέρεται τρεις φορές. Η «παράταξη», δυο, με… πρόθεμα την «ανανέωση και αναγέννηση» την πρώτη και τη «νίκη» τη δεύτερη, σε συνάρτηση τη «μετατροπή» της σε «νίκη της πατρίδας», με «δέσμευση» του νέου ηγέτη. Το «ΠΑΣΟΚ» αναφέρεται δυο φορές, την τελευταία μάλιστα με… το γνωστό συνθηματολογημένο (μην πω βεβαρημένο και δεν κάνει…) παρελθόν: «… είναι εδώ ενωμένο δυνατό».

Ομως, το «Κίνημα Αλλαγής», το «ΚΙΝ.ΑΛΛ.», το παρόν δηλαδή της άλλοτε μεγάλης, πλειοψηφικής, δημοκρατικής παράταξης, απουσιάζει παντελώς, σαν… απολακτισθέν από το εναρκτήριο… λάκτισμα του νέου αρχηγού… Τίνος; Σε ποια παράταξη, ποιο κίνημα, ποιο κόμμα θα ηγεμονεύσει (ή θα προεδρεύσει) ο νέος, αδιαμφισβήτητος ηγέτης; Αδιαμφισβήτητος, κυρίως λόγω υψηλότατου ποσοστού και εκ νέου, για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή, μαζικής προσέλευσης στις κάλπες.

Η συνέχεια, η διαδοχή από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., η «σκυτάλη» είναι θεμιτή και σεβαστή. Η επιστροφή με προβληματίζει! Πέρα από ανάμνηση και επιθυμία αναβίωσης («αναγέννηση» το λέει ο Ανδρουλάκης) παλιάς δόξας, η έννοια της καθαυτό επιστροφής, ακυρώνει και δεν επιχειρεί καν –ούτε ως… υπαινιγμό– να εξηγήσει, τι συνέβη και το ΠΑΣΟΚ έγινε ΚΙΝ.ΑΛΛ. και αν στις προθέσεις είναι το ΚΙΝ.ΑΛΛ. να ξαναγίνει ΠΑΣΟΚ. Κάπου σαν να «μπατάρει» το πράγμα. Αλλά καιρό έχουμε να δούμε και το μέλλον… Οχι πάντως σαν επιστροφή σ’ αυτό!

από efsyn