Γιατί στα μάτια της Αθήνας ο Γκρίζος Λύκος φαντάζει ανίκητος...

 


Οι παραισθήσεις, όμως, έχουν για τα καλά ριζώσει στον τρόπο που σκέφτεται και αναλύει την πραγματικότητα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και οι υπόλοιποι άμεσα ή έμμεσα “μετέχοντες” της εξουσίας (δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί κ.α.). Με τον τρόπο αυτό πολιτεύονται και ακόμα χειρότερα, με τον τρόπο αυτό προσλαμβάνουν την πραγματικότητα!

Η τελευταία, με αμείλικτο και ανελέητο τρόπο, διαψεύδει καθημερινά παλιές και νέες προσδοκίες. Να σταθούμε σε εκείνη την θεωρία, ευσεβή πόθο, σύμφωνα με την οποία η παραχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης σε πετρελαϊκούς κολοσσούς θα “θωράκιζε” την εθνική κυριαρχία στις ΑΟΖ; Να θυμίσουμε τις συζητήσεις για το ποια χώρα θα στηρίξει ενάντια στις τουρκικές “προκλήσεις” (για διακηρυγμένη δημόσια πολιτική επιλογή πρόκειται) τα εθνικά μας δίκαια; Η Total της “φίλης” Γαλλίας; Η ExxonMobil της ισχυρής Αμερικής; Η ENI της μεσογειακής Ιταλίας;


Επιμέλεια παρουσίαση: Πολυξένη Λυκίδου

Άρθρο του καθηγητή ιστορίας Γιώργου Μαργαρίτη.

από youtube

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.