Μπούμερανγκ για την Τουρκία ο εναγκαλισμός με τους τζιχαντιστές στην Συρία

 Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης

Ταυτόχρονη αιματηρή επανεμφάνιση έκαναν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) σε Ιράκ και Συρία, με δύο επιθέσεις αυτοκτονίας στην ιρακινή πρωτεύουσα και μία αιματηρή ενέδρα σε λεωφορείο που μετέφερε Σύριους στρατιώτες στην επαρχία Ντέιρ Εζόρ, η οποία βρίσκεται κοντά σε έναν από τους θύλακες που διατηρεί η τρομοκρατική οργάνωση στην εμπόλεμη Συρία, συγκεκριμένα στην αχανή έρημο Μπαντίγια.

Παρά την κατάρρευση του χαλιφάτου του σε Συρία και Ιράκ τον Μάρτιο του 2019 και την εξόντωση του ηγέτη του, το Ισλαμικό Κράτος διατηρεί ακόμα δυνάμεις, ικανές να πλήττουν τα στρατεύματα του καθεστώτος Άσαντ, αλλά και τους σιίτες “αποστάτες” στο Ιράκ, όπως έδειξε και η αιφνίδια επίθεση που πραγματοποίησε στο Ιράκ εις βάρος μελών της σιιτικής παραστρατιωτικής οργάνωσης “Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης”, αμέσως μετά τις επιθέσεις αυτοκτονίας στην Βαγδάτη.

Οι φόβοι πολλών διεθνών αναλυτών επιβεβαιώθηκαν για την δυνατότητα ανασύνταξης του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο έχει δείξει πως μπορεί να εκμεταλλεύεται περιστάσεις, όπως την τουρκική εισβολή εις βάρος των Κούρδων στην βόρεια Συρία, τον Οκτώβριο του 2019. Υπενθυμίζεται πως τότε εκατοντάδες τζιχαντιστές-αιχμάλωτοι των Κούρδων μαχητών του YPG, είχαν απελευθερωθεί από τον ίδιο τον τουρκικό στρατό, καθώς η βασική προτεραιότητα της Τουρκίας ήταν και είναι η ανάσχεση της κουρδικής παρουσίας στα τουρκοσυριακά σύνορα και όχι η καταπολέμηση των τζιχαντιστών.

Βέβαια, καθώς είναι υποχρεωμένη να υπολογίζει στην κατά πολύ ισχυρότερη ρωσική και ιρανική παρουσία, η Τουρκία δεν μπορεί να εργαλειοποιήσει το Ισλαμικό Κράτος, με τον ίδιο βαθμό που το έπραττε τα προηγούμενα χρόνια, όταν για παράδειγμα κατά την πολιορκία της κουρδικής πόλης Κομπάνι το 2014, ο τουρκικός στρατός δεν είχε ρίξει ούτε έναν πυροβολισμό στα στίφη των τζιχαντιστών, παρόλο που αυτοί ήταν μία ανάσα από την εμβέλεια των πυρών τους!

Στο στόχαστρο τζιχαντιστών και η Τουρκία

Μάλιστα από τις αρχές του μήνα στο στόχαστρο τζιχαντιστικών ομάδων έχουν βρεθεί όλο και περισσότερο και τα φυλάκια που διατηρεί ο τουρκικός στρατός, όπως και οι κοινές ρωσοτουρκικές περιπολίες που πραγματοποιούνται από τον περασμένο Μάρτιο στο Ιντλίμπ, έπειτα από την αμφίβολης αποτελεσματικότητας εκεχειρία που είχαν καταλήξει με επεισοδιακό τρόπο Μόσχα και Άγκυρα.

Οι επιθέσεις αυτές διαπράττονται από πρωτοεμφανιζόμενες οργανώσεις, που φέρονται όμως να συνδέονται είτε με το Ισλαμικό Κράτος, είτε με το τοπικό παρακλάδι της Αλ Κάιντα, την πρώην αλ Νούσρα και νυν Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ. Ένας από τους λόγους που η Μόσχα ανέχεται την τουρκική παρουσία στην Συρία, πέραν των ισορροπιών που επιδιώκει στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, είναι και η προσδοκία της πως η Τουρκία θα κατορθώσει να θέσει υπό τον έλεγχο της τα στίφη των τζιχαντιστών, κάτι που στην πραγματικότητα ουδόλως επιβεβαιώνεται.

Βέβαια οι στρατιωτικοί διοικητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, των μισθοφορικών συμμοριών της Άγκυρας, περιορίζονται να παρουσιάζουν τις τζιχαντιστικές επιθέσεις, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως υποκινούμενες από το καθεστώς Άσαντ! Ο φιλότουρκες συμμορίες ουσιαστικά παραφράζουν έναν παλαιότερο ισχυρισμό της δυτικών μέσων ενημέρωσης, κατά την έναρξη του συριακού εμφυλίου.

Συγκεκριμένα, όπως ο Άσαντ φέρονταν να είχε ανεχτεί την δράση του Ισλαμικού Κράτους προκειμένου να έχει το ελευθέρας να εξοντώσει την “μετριοπαθή” ισλαμική αντιπολίτευση, έτσι τώρα η Δαμασκός “καλοβλέπει” την πρόσφατη δράση των τζιχαντιστών, από κοινού με τους Ιρανούς συμμάχους της, προκειμένου να υπονομεύσει την ρωσοτουρκική εκεχειρία και να θέσει υπό τον έλεγχο της το σύνολο του Ιντλίμπ!

Θεατής του “συμμοριτοπολέμου” η Άγκυρα

Φυσικά για την επαναδραστηριοποίηση των τζιχαντιστών δεν έχει το κύριο μερίδιο ευθύνης το καθεστώς Άσαντ, αλλά η διφορούμενη στάση που συνεχίζει να κρατά η Τουρκία έναντι ακραίων ισλαμικών οργανώσεων, όπως της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ που ελέγχει το Ιντλίμπ και η οποία έχει αντιταχθεί στην ρωσοτουρκική κατάπαυση του πυρός και στις περιπολίες που πραγματοποιούν Μόσχα και Άγκυρα στην περιοχή, αρνούμενη την “πατρωνείας” της Τουρκίας.

Είναι χαρακτηριστικό πως αν πλέον και η Τουρκία την θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση από το καλοκαίρι του 2018, εντούτοις αποφεύγει επιμελώς να συγκρουστεί μαζί της. Το τελευταίο διάστημα η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ επιδιώκει να εμφανιστεί ως η κύρια εκπρόσωπος της ισλαμικής αντιπολίτευσης, υποσκελίζοντας τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, την στιγμή που χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ και την Ρωσία, ενώ την ίδια στιγμή εκθέσεις του ΟΗΕ αναφέρονται σε «εγκλήματα πολέμου» που διαπράττουν σωρηδόν τα μέλη της.

Στην πραγματικότητα η ανεξέλεγκτη δράση των τζιχαντιστών έχει πλέον μετατραπεί σε “βαρίδι” για την Τουρκία, καθώς η ίδια φαίνεται ανήμπορη να θέσει υπό έλεγχο τις συμμορίες φανατικών που παλαιότερα ανέχονταν και υποστήριζε, σχεδόν στο σύνολο τους. Έχει φτάσει να είναι θεατής του “συμμοριτοπόλεμου” που μαίνεται στο Ιντλίμπ, παρακολουθώντας την όλο και μεγαλύτερη αυτονόμηση της τζιχαντιστικής Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, που αντιμάχεται τις δυνάμεις που η ίδια υποστηρίζει.

Επιπλέον, ενδέχεται να δικαιώσει τις φωνές στο εσωτερικό των ΗΠΑ, που καλούν σε ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Συρία, προς ικανοποίηση των πραγματικά αξιόπιστων αντιπάλων των τζιχαντιστών: των Κούρδων της οργάνωσης YPG. Το συγκεκριμένο ενδεχόμενο μοιάζει όλο και περισσότερο πιθανό, μετά και την εκλογή του «φίλου των Κούρδων» Μπάιντεν, όπως τον αποκαλούν τα ίδια τα τουρκικά ΜΜΕ και αξιωματούχοι της γείτονος.

από slpress