Κλειτοριδεκτομή: Το μαρτυρικό έθιμο που συνεχίζεται και το 2021



 Ξυράφια, μαχαίρια ή κομμάτια γυαλιών κόβουν τα γεννητικά όργανα κοριτσιών. Η κλειτοριδεκτομή συνεχίζεται και το 2021, σε όλον τον πλανήτη, με στόχο τον έλεγχο της γυναικείας σεξουαλικότητας και αποτέλεσμα τις ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στην υγεία εκατομμυρίων γυναικών. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της κλειτοριδεκτομής θα ήταν χρήσιμο να ενημερωθούμε για την πραγματικότητα.

“Μου έφεραν βρέφος κοριτσάκι, στο Νότιο Σουδάν, με σηψαιμία στα γεννητικά του όργανα. Είχαν ξύσει με τα ίδια τους τα νύχια την κλειτορίδα και με τσιμπήματα και τρυπήματα προσπάθησαν να την αφαιρέσουν”. Η περιγραφή της κλειτοριδεκτομή ανήκει στη μαία Λίας Μότσκα. Θεωρούμε ως δεδομένο ότι κατά την ανάγνωση ενστικτωδώς προστατέψατε την περιοχή των γεννητικών σας οργάνων, νιώθωντας ένα ‘τσίμπημα’.

Η κυρία Μότσκα επί πολλά χρόνια ταξίδευε με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα σε χώρες κυρίως της Αφρικής και της Ασίας. Τώρα δραστηριοποιείται με τη Unicef και μιλά στο News 24/7 για την πρακτική του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων (Female Genital Mutilation) που υπάρχει μέχρι σήμερα, μολονότι αποτελεί κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το 1993.

“Είναι ευνουχισμός, είναι ένα συνεχιζόμενο βασανιστήριο για το γυναικείο σώμα. Είναι μια βαθιά ριζωμένη μορφή έμφυλης βίας η οποία έχει προϋπόθεση τον γάμο. Κάποιες μου έλεγαν ότι έχει να κάνει με την αισθητική, με τους κοινωνικούς ρόλους, τη θρησκεία αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι ουσιαστικά όλο αυτό γίνεται για να υπάρχει ο έλεγχος της γυναικείας σεξουαλικότητας. Ότι το σώμα δεν ανήκει στη γυναίκα, ανήκει στην οικογενειακή πίστη, στο σύζυγο και αναλόγως κακοποιείται” διευκρινίζει η αυτόπτης μάρτυρας.

Κάθε χρόνο κινδυνεύουν με κλειτοριδεκτομή 3.200.000 κορίτσια

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε την κλειτοριδεκτομή ως ‘μορφή βίας’ το 1993. Δέκα χρόνια μετά, έρευνα απέδειξε πως ο αριθμός αυξανόταν σταθερά για μια 20ετία.

Το 2010 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ο ΟΗΕ δημοσίευσαν κοινή, παγκόσμια στρατηγική για το τέλος της βαρβαρότητας. Παρ’ όλα αυτά, συμβαίνει μέχρι σήμερα σε όλον τον πλανήτη (αραβικά κράτη, Μέση Ανατολή, Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική, Βόρεια Αμερική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία).

Στην Ευρώπη θεωρείται μεν, αδίκημα και διώκεται ποινικά (οι ποινές αφορούν φυλάκιση από έξι μήνες έως ισόβια, ενώ σε πολλές χώρες υπάρχει και πρόστιμο), αλλά υπάρχουν στοιχεία που αναφέρουν πως γίνεται σε Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Ισπανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Διαβάστε την συνέχεια στο nostimonimar

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.