Τηλεοπτική παρηγοριά για τις ημέρες της καραντίνας

 

Γράφει η Όλγα Μαύρου

Η καραντίνα γίνεται πιο ανεκτή όταν έχει κανείς κάτι ενδιαφέρον να παρακολουθήσει στην οθόνη, οπότε διαλέξαμε σειρές που ξεχώρισαν και μπορείτε να τις βρείτε στις πλατφόρμες Netflix και Ertflix και να τις δείτε με την ησυχία σας, ή με το ρυθμό που σας βολεύει.

Οι ψυχολόγοι προσθέτουν ότι σε περιόδους άγχους τα παλιότερα σίριαλ βελτιώνουν την διάθεση γιατί είναι οικεία -και σίγουρα τα πιο ευχάριστα από αυτά και οι κωμωδίες είναι αυτονόητα πιο θετικά. Ομως ακόμη και τα μη κωμικά σίριαλ παίζουν θετικό ρόλο σε περιόδους κρίσης, γιατί ο θεατής ταυτίζεται και εξοικειώνεται με τους ήρωες, και καθώς περιμένει με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στις δικές τους ζωές, ξεχνάει για λίγο τις εξελίξεις που τον αγχώνουν στην δική του.

Οι οικείοι ήρωες ή τα πρόσωπα που εμφανίζονται πολύ συχνά στην τηλεοπτική οθόνη προκαλούν μια αίσθηση σιγουριάς επειδή απλά τους βλέπει ο θεατής συχνά αλλά και θεωρεί ασυναίσθητα πως όποιος "είναι στο γυαλί" έχει ειδικό βάρος ή κύρος. Αυτός είναι κι ένας βασικός λόγος που ο κόσμος αγοράζει διαφημιζόμενα προϊόντα ή ψηφίζει τηλεπαρουσιαστές, όμως αυτό είναι άλλο θέμα.

Στο τρέχον θέμα, οι ψυχολόγοι λένε ότι επιλέγοντας ένα βιβλίο ή μια σειρά/ταινία (επιλέγοντας οτιδήποτε βασικά) ο άνθρωπος αισθάνεται ότι ασκεί έναν στοιχειώδη έλεγχο στη ζωή του. Η ενδιαφέρουσα σειρά έχει σε σχέση με την ταινία το πλεονέκτημα ότι "κρατάει" και εμπλέκει τον θεατή για περισσότερο χρόνο με κάποια σταθερά πρόσωπα -τους πρωταγωνιστές. Ο θεατής έχει κάτι να περιμένει.

Κλασικοί (και μη) ντετέκτιβς

Στις κλασικές σειρές περιλαμβάνεται  ο "Ηρακλής Πουαρό" από την ΕΡΤ, με μιάμιση ώρα ανά επεισόδιο, παλιός αλλά πάντα ευχάριστος, χάρη και στην εξαιρετική ερμηνεία των πρωταγωνιστών. Κλασικός και ο Σέρλοκ Χολμς, είτε η βρετανική εκδοχή είτε η αμερικανική. Στο Netflix υπάρχει μόνο η βρετανική εκδοχή. Η αμερικανική έχει τίτλο "Elementary" ενώ η βρετανική, "Sherlock". Οι πρωταγωνιστές είναι και στις δύο πολύ καλοί, αλλά στην βρετανική ξεχωρίζει και η “σκιά” του Σέρλοκ, ο Γουάτσον, ενώ στην αμερικανική είχαν την φαεινή να κάνουν τον Γουάτσον γυναίκα -η οποία δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα ως ηθοποιός, εκτός και αν αυτό είναι ευθύνη του σκηνοθέτη.

Στην κρατική τηλεόραση επίσης υπάρχει ένας μικρός κύκλος κλασικού ρεπερτορίου, ο  επιθεωρητής Μαιγκρέ με πρωταγωνιστή τον γνωστό ως Mr Bean, αλλά διόλου κωμικό εν προκειμένω Ρόουαν Άτκινσον. Στο Netflix υπάρχει το καλό αστυνομικό "In the line of duty" που δεν μοιάζει με Μαιγκρέ ή Σέρλοκ, όμως είναι πολύ καλογραμμένο και καλογυρισμένο, και έχει άρτιες ερμηνείες. Άστεγη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα σειρά που αυτή την εποχή δεν τη δείχνει κανάλι, είναι η "Γέφυρα" (σκανδιναβικό),  όπου βρίσκεται ένα πτώμα στα σύνορα Δανίας και Σουηδίας. Άλλοι τίτλοι για να το αναζητήσετε "Broen" και "Bron" και "Τhe Bridge".

Πράκτορες και παράνοια

Σίγουρα διόλου κλασική αλλά πολύ νευρώδης σειρά το "Homeland", με κατασκοπεία και πρακτοριλίκι, αλλά και τον ανθρώπινο παράγοντα να παίζει το ρόλο του, μεταξύ αμερικανών, ρώσων και λοιπών κατασκόπων. Πρωταγωνιστεί μια διπολική ευφυής πράκτορας και μεταξύ των “συν” στη σειρά είναι ότι ο παραγωγοί δεν ακολούθησαν την αμερικανική πεπατημένη με σέξι πρωταγωνίστριες που δεν λένε τίποτα ως ηθοποιοί.

Το τελευταίο (πρωταγωνίστρια από τοπ μόντελ και πάνω) είναι και το βασικό πρόβλημα του "Blacklist", μιας σειράς εν γένει δημοφιλούς, που όμως χάνει από πολλές μεριές και όχι μόνον από την κακή πρωταγωνίστρια. Έχει ενδιαφέρουσα πλοκή και μέχρι κάποιο κύκλο σε κρατάει γιατί έχει μυστήριο και ανατροπές και "κακούς" που είναι "καλοί" κ.λπ. Δεν είναι ποιοτική σειρά, αλλά βλέπεται με ενδιαφέρον εντός ορίων.

Σε λίγο παρανοϊκό κλίμα κινείται και το "Marcella" με μια αστυνομικό που δεν ξέρει αν δολοφόνησε ή όχι κάποιαν. Αυτά τα τρία μπορείτε να τα δείτε στο Νetflix. Καλή στην ίδια πλατφόρμα θεωρείται και η σειρά "How to get away with murder". Στο επίκεντρο είναι μια καθηγήτρια της Νομικής και φυσικά ένα έγκλημα. Εμπλέκονται φοιτητές, καθηγητές και πολλοί άλλοι.

Για περισσότερη γαλήνη

Πολλοί όμως χρειαζόμαστε πιο ήρεμες σειρές. Ήσυχη σειρά με ενδιαφέρον  είναι το "A Place to Call Home" της ΕΡΤ, όπου παρακολουθεί ο θεατής πολλούς ανθρώπους να προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους μέσα στον περίπλοκο, λαβωμένο και συντηρητικό μεταπολεμικό κόσμο. Επίσης ήσυχη σειρά, αλλά πολύ πιο ρομάντζο από την προηγούμενη, είναι το "The Good Witch" (Νetflix), με καλοσυνάτους ανθρώπους -κάτι σαν το "Σπίτι στο Λιβάδι", ηρεμιστικό για όποιον έχει κουραστεί από την πολλή κακία και την πολλή βία. Στο ίδιο μήκος κύματος –οικογενειακή σειρά τρόπον τινά– και το "Αnne" με ηρωίδα μια μικρή που μοιραία κάποια στιγμή μεγαλώνει.

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress