Κατρακυλάει η τουρκική οικονομία, αλλά μαινόμενος ταύρος ο Ερντογάν

 Γράφει ο Γιώργος Ηλιόπουλος

Από την εποχή της κρίσης του 2018 που κυριολεκτικά κατακρημνίζει την τουρκική λίρα, αυξάνοντας δραματικά το κόστος δανεισμού της Άγκυρας, η τουρκική οικονομία πραγματοποιεί βήματα ανάκαμψης με δεδομένα που φαινομενικά στοιχειοθετούν πως έχει παρακάμψει το πρόβλημα. Όμως, η μεταβολή αυτή βασίζεται σε πιστώσεις χαμηλού κόστους που ευνοούν την διεύρυνση της κατανάλωσης και τον κατασκευαστικό κλάδο.

Δυστυχώς, η λύση που θυμίζει σε πολλά σημεία την επίδοση αθλητή υπό την επήρεια αναβολικών, καθιστά το νόμισμα δραστικά περισσότερο ευάλωτο με συνέπεια από τις αρχές του 2020 να παρατηρείται μία ραγδαία υποτίμησή του έναντι του αμερικανικού δολαρίου και με αποτέλεσμα να επανέρχεται στα επίπεδα του 2018 τον Μάρτιο.

Στις 26 Οκτωβρίου του 2020 η ισοτιμία της τουρκικής λίρας προς το αμερικανικό δολάριο διασπά ορμητικά το φράγμα του 8:1 για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της, με την κεντρική τράπεζα της χώρας να έχει δαπανήσει –σύμφωνα με την Goldman Sachs– στο τελευταίο δεκαοκτάμηνο (έως 31 Αυγούστου) περισσότερα από 134 δισ. σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια για την στήριξή του.

Η συνεχής άνοδος του συναλλαγματικού κινδύνου και μάλιστα σε εξαιρετικά επικίνδυνα επίπεδα συμπίπτει με μία περίοδο όπου ενώ ο επίσημος πληθωρισμός δίδεται στο 11,75%, ο πραγματικός –σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins– κινείται προς τα επίπεδα του 40% από τις αρχές του 2019. Αυτό τοποθετεί την Τουρκία στις 10 πρώτες ανά την υφήλιο χώρες που επιχειρούν να επιβιώσουν σε περιβάλλον υπερπληθωρισμού. Επιπλέον η ισοτιμία που υπερέβη τις 10 τουρκικές λίρες ανά ευρώ ενέχει και μία συμβολική σημασία για την τουρκική κοινή γνώμη, την επιχειρηματική κοινότητα και τους οικονομολόγους, κυρίως λόγω των καθαρά ψυχολογικών της επιπτώσεων.

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress