Καστελλόριζο

Κείμενο της Ιωάννας Καραγκιούλογλου (νομικός/πτυχιούχος οικονομίας διοίκησης).

Βιγλάτορας τῶν συνόρων μας, φλόγα ὁλόρθη μπροστὰ στὶς μικρασιατικὲς ἀκτὲς, κουβαλάει περγαμηνὲς τῆς ἔνδοξης Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Καὶ μᾶς ὑπενθυμίζει τὴν ἀρχέγονη Εὐγένεια. Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινοῦν καὶ ἐδῶ καταλήγουν ὅλα.

Κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους ὀνομαζόταν Μεγίστη, εἴτε κατὰ τὸν Ὁμηρικὸ Μέγητα, εἴτε κατὰ τὸν θρυλλικὸ Μεγιστέα, τὸν ὁποῖο ὁ Στέφανος Βυζάντιος ἀναφέρει ὡς πρῶτο οἰκιστὴ τῆς Νήσου. Ἡ βυζαντινὴ ὀνομασία Καστελλόριζο πηγάζει κατὰ πολλοὺς ἀπὸ παραφθορὰ τοῦ ξενικοῦ Castello Rosso. Ὅμως κατὰ τὴν βυζαντινὴ περίοδο χρησιμοποιοῦνταν ὀνομασίες ὅπως Κάστελλος καὶ Καστέλλι καὶ δεδομένο τοῦ ὅτι τὸ Καστελλόριζο εἶναι χτισμένο στὰ ριζὰ τοῦ βουνοῦ, ἡ ὀνομασία ἀποκτᾶ ἐπακριβέστερη ἐτυμολογικὴ καὶ χρηστικὴ ἐπεξήγηση.