''ΦΥΛΑΚΗ Η ΘΑΝΑΤΟΣ''

Του Νίκου Ι. Καραβέλου

Μια γυναίκα, περασμένα τα εβδομήντα, μπαίνει σε κατάστημα σε κάποια πόλη της Ιαπωνίας.

Προχωρεί αποφασιστικά και, εντελώς φανερά και απροκάλυπτα, κλέβει ένα προϊόν. Ο συναγερμός ηχεί, χαλάει τον κόσμο, τρέχουν οι φύλακες, τρέχει το προσωπικό, την αρπάζουν, την ακινητοποιούν και στη συνέχεια συλλαμβάνεται από τους αστυνομικούς που έχουν, εν τω μεταξύ, ειδοποιηθεί.

Ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλια της, δέσμες φωτός απαυγάζουν τα γέρικα μάτια της, ένας στεναγμός ανακούφισης βγαίνει από το φράγμα των χειλιών της.

"Επιτέλους με πιάσατε", λέει και ήσυχα , και με σκυμμένο κεφάλι ακολουθεί τα όργανα καταστολής της εγκληματικότητας.

Μετά τις αναγκαίες διαδικασίες, οδηγείται στις Φυλακές για να εκτίσει την ποινή της.Ούτε λόγος για κλάματα. Πανευτυχής! Είναι η τρίτη φορά που την πιάνουν, η τρίτη φορά που θα εκτίσει την ποινή της.

Στην μεγάλη και βαθύπλουτη Ιαπωνία, εκατομμύρια ηλικιωμένοι ζουν στα όρια της φτώχειας, ή εντελώς πεινασμένοι και απελπιστικά μοναχοί.

Άνθρωποι που κάποτε δούλεψαν, πρόσφεραν ,δημιούργησαν. Αξιοπρεπείς, νομοταγείς μέχρις υπερβολής, όπως συνηθίζουν οι κάτοικοι της χώρας του Ανατέλλοντος Ήλιου.

Τώρα ρυπαροί, απελπισμένοι. Αφημένοι ακόμη κι από τους δικούς τους, που κι εκείνοι δουλεύοντας σαν τα ζώα, προετοιμάζουν και το δικό τους άθλιο τέλος.

Στην μεγάλη, περήφανη Ιαπωνία, χιλιάδες γέροι, μη έχοντας τα χρήματα για να μπουν σε οίκους ευγηρίας, διαπράττουν αξιόποινες πράξεις, για να μπουν στη φυλακή. Μπαίνουν και μόλις βγουν, ξαναμπαίνουν. 

Γιατί στις φυλακές βρίσκουν αυτό που τους λείπει έξω, εκεί στην "ελευθερία''. Το φαγητό και την παρέα! Τα στοιχειώδη, που η πάμπλουτη χώρα τους , τους αρνείται.

Γιατί η μεγάλη Ιαπωνία είναι πλούσια μόνο για τους άρπαγες καπιταλιστές της, και πάμπτωχη για τους γέρους και τα εκατομμύρια των φτωχών της!

Ακούστε τι τόλμησε να εκστομίσει ο υπουργός οικονομικών της χώρας, κάποιος Τάρο Άσο, μιλώντας για το ασφαλιστικό:

"Θεός φυλάξοι, να σε αναγκάζουν να ζεις, όταν θέλεις να πεθάνεις! Θα ένιωθα άσχημα να μου πληρώνει τη νοσηλεία η κυβέρνηση. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί, αν δεν τους αφήσεις (τους γέρους) να βιαστούν να πεθάνουν".

Λίγο πιο κομψά το είχε διατυπώσει και κάποιος υπουργός υγείας, Έλλην κατά τον τύπο πλην "ιαπωνικής νοοτροπίας".

Στις φυλακές Κασαμάτσου (αν το προφέρουμε σωστά),το ένα πέμπτο των φυλακισμένων γυναικών είναι άνω των 65 ετών! Πώς να γεράσεις, λοιπόν, στην Ιαπωνία;

Ας θυμηθούμε τον παππού μας τον αρχαίο ιστορικό, τον Πλούταρχο, στα " Λακωνικά αποφθέγματα":

''Κάποιος που επισκέφτηκε τη Σπάρτη και είδε τις τιμές των νέων προς τους μεγαλύτερους, είπε πως μόνο στη Σπάρτη συμφέρει να γερνάει κανείς".

Συμφέρει, λοιπόν, να γερνάς μόνο εκεί που, όχι ο παράς, μα η ζωή, αποτελεί τη βασική αξία.

Εκεί που δεν θα κυβερνούσε το πιο βάρβαρο, το πιο κτηνώδες, το πιο αηδιαστικό σύστημα που ανακάλυψε, όχι ο άνθρωπος, μα οι τύραννοι του. 

Νίκος Ι. Καραβέλος

Δικηγόρος-Συγγραφέας

από ilioupoligiaolous