Πώς θα μας βρει η επόμενη μέρα;

Γράφει η Έφη Μαρίνου

Στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, του ίντερνετ, της τεχνολογίας, της ελεύθερης αγοράς, ο ιός περνάει προκλητικά τα σύνορα σαν πολίτης του κόσμου κι αυτός… Πολυάσχολοι όπως είμαστε δεν προβλέψαμε την άφιξη ενός τέτοιου κοσμοπολίτη ταξιδιώτη.

Τώρα όλοι μοιραζόμαστε ό,τι μας φέρνει, αδιακρίτως τάξης, φύλου, ηλικίας, εθνικότητας, όπως κάναμε και πριν με τα αγαθά της παγκοσμιοποίησης: εργασία, συναλλαγή, ανταλλαγή, επικοινωνία, κουλτούρα, μετακίνηση. Τώρα όλοι παλεύουμε να αφομοιώσουμε -και μάλιστα με την έννοια του κατεπείγοντος- τι σημαίνει ατομική ευθύνη.

Κι ενώ δεν μπήκαμε στη δίνη του κυκλώνα, όπως μας λένε οι ειδικοί, μια σκέψη ακατέργαστη, συγκεχυμένη ακόμα, κλωθογυρίζει στο σαστισμένο μας μυαλό: Πώς θα μας βρει η επόμενη μέρα; Με ποια πυξίδα θα ταξιδεύει πια ο κόσμος; Θα αλλάξει κάτι στον τρόπο σκέψης, θα αναθεωρήσουμε πράγματα από τον ώς τώρα σχεδιασμό ζωής, την κλίμακα προτεραιοτήτων μας;

Θα λειτουργήσει η παγκόσμια υγειονομική κρίση ως ευκαιρία για ωρίμανση προσωπική και κοινωνική; Θα δούμε με άλλο μάτι επιλογές και κριτήρια στη σχέση με τον εαυτό μας, τους άλλους, τον πλανήτη, στο πώς επενδύουμε χρόνο, χρήμα, συναίσθημα, ιδέες, υλικές δυνάμεις; Θα σκεφτούμε απ’ την αρχή την αξία διεκδικήσεων, φιλοδοξιών, παραπόνων, εμμονών, φόβων;

Θα επηρεάσει τη σκέψη των leaders του κόσμου, εκείνων που οι λαοί τούς έδωσαν την εντολή να αποφασίζουν για τη μοίρα μας ασκώντας πολιτική για την οικονομία, την κοινωνία, τον άνθρωπο, το μέλλον;

Κι όταν η πανδημία ολοκληρώσει τον κύκλο της, πόσο περισσότερο εύθραυστη θα έχει γίνει η συνοχή της Ενωμένης Ευρώπης -όταν μέσα σ’ αυτές τις πρωτόγνωρες «εξετάσεις» θα έχει κριθεί η αντοχή της διακηρυγμένης στα λόγια ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Μέχρι τότε η καθημερινότητα θα είναι στάσιμη, ακινητοποιημένη, κλεισμένη στα σπίτια. Θα είμαστε απομονωμένοι αλλά με διαδίκτυο, με συνεχή ροή ειδήσεων, με μέσα κοινωνικής δικτύωσης πιο δραστήρια από ποτέ. Μέσα στον ορυμαγδό της «πληροφόρησης» θα πονοκεφαλιάζουμε για να ξεσκαρτάρουμε την πληροφορία, θα προσευχόμαστε πια για να πέσουμε πάνω στην πραγματική είδηση.

Μέσα σ’ αυτό το γόνιμο περιβόλι θεωριών συνωμοσίας, μηχανισμών παραπληροφόρησης και κυρίως αποψολογίας, του δικαιώματος της γνώμης που διατυπώνουμε για τα πάντα, θα παλεύουμε για να διακρίνουμε τι ακριβώς μας έχει συμβεί και πώς διαγράφεται το μέλλον. Το μέλλον όλων μας.

από efsyn