Στο στόχαστρο του Ερντογάν Ελλάδα-Αίγυπτος-Ισραήλ

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Νομίζω, ο καθένας πλέον καταλαβαίνει, ότι η Τουρκία σχεδιάζει -με μαθηματική ακρίβεια- να ανάψει πραγματικές φωτιές στην Ανατολική Μεσόγειο. Και είναι ασυγκράτητη, διότι δεν νιώθει πίεση. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα. Δεν βρίσκεται κάποιος να σταματήσει τον σχιζοφρενή Ταγίπ Ερντογάν.

Είναι εξαιρετικές οι δηλώσεις των Αμερικανών για τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στο έδαφός της και στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της. Είναι πραγματικά καταδικαστικές για την κατοχική δύναμη οι επίσημες και γραπτές ανακοινώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αλλά δεν είναι αρκετές. Δεν έχουν αυτό που απαιτείται: Το μαστίγιο. Και από τη στιγμή που ο Πρόεδρος της Τουρκίας δεν δέχεται την παραμικρή απειλή, συνεχίζει ανενόχλητος την υλοποίηση των σχεδιασμών του.

Τα ίδια και τα αυτά λένε οι πάντες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει χάσει την υπόληψή της, σαν παγκόσμια δύναμη. Και από τους πολίτες της και από τον υπόλοιπο κόσμο. Κυρώσεις ανακοινώνει για την Τουρκία και κυρώσεις δεν βλέπουμε. Διότι η καγκελάριος της Γερμανίας έχει εναποθέσει τα οικονομικά της συμφέροντα στα πόδια του Σουλτάνου. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο και δεν μπαίνω στο κυνήγι των μαγισσών, που αποτελεί σπορ των «ψεκασμένων» εθνικιστών. Τα συμφέροντα είναι πάνω απ’ όλα οικονομικά. Το αυτό ισχύει και για τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ομιλούμε για την απόλυτη απαξίωση των θεσμών. Και η συζήτηση δεν γίνεται βεβαίως για μικρές και διεφθαρμένες χώρες. Αλλά για την παγκόσμια υπερδύναμη και την πιο ισχυρή χώρα της Ευρώπης. Με βάση τα παραπάνω, πού πρέπει να ελπίζουν η Ελλάδα και η Κύπρος εάν θεωρήσουμε ότι ο Ερντογάν προχωρά στην απονενοημένη ενέργεια να κτυπήσει τις δύο χώρες; Σε ότι αφορά αυτό που ονομάζουμε πραγματική στρατιωτική βοήθεια, τα πράγματα είναι τουλάχιστον χλωμά, εκτός εάν η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν κάνει τα κουμάντα τους και δεν έχει διαρρεύσει τίποτα. Μακάρι.

Ένας βετεράνος στρατιωτικός είχε υποστηρίξει ότι παλαιότερα η Ελλάδα δέχθηκε μία σχετική βοήθεια στον ουρανό του Αιγαίου από ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη που έκαναν ασκήσεις από το Τελ Αβίβ μέχρι τα Χανιά. Είπε ότι βοήθησαν και σε μία στιγμή ανάγκης την Κυπριακή Δημοκρατία. Μακάρι να είναι αληθινά και τα δύο περιστατικά. Και μακάρι να έχουν υπογραφεί μυστικές στρατιωτικές συμφωνίες.

Όταν είσαι μόνος και όταν η κατοχική δύναμη σε πατά στο λαιμό, κάνεις συμμαχία και με τον διάβολο. Και εάν έχουν γίνει αυτές οι συμμαχίες, καλώς τις κρύβουν στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Διότι θα σπεύσουν οι «ερντογολάγνοι» να τις καταγγείλουν. Και ποιος είδε τον …Στάλιν και δεν τον φοβήθηκε…

Θεωρώ ότι οι αμερικανικές παρεμβάσεις προς την Τουρκία είναι ειλικρινείς, διότι πιστεύω πως το τελευταίο πράγμα που επιθυμούν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας πόλεμος στη Μεσόγειο, στον οποίο ενδεχομένως να εμπλακούν και άλλες χώρες. Αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη εύκολα θα καταλάβει ότι η Τουρκία είναι μόνη εναντίον όλων. Και δεν είναι μόνη επειδή οι υπόλοιπες χώρες την έχουν απορρίψει. Ο Ταγίπ Ερντογάν την είδε Πλανητάρχης και …Τσάρος μαζί και τα έβαλε με όλους. Όμως, αυτό που φαίνεται προς τα έξω είναι ότι χώρες αυτές, τον φοβούνται. Απειλεί και δεν παίρνει πραγματική απάντηση.

Αν μελετήσει κανείς την πρόσφατη ιστορία των σχέσεων του Προέδρου της Τουρκίας με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, θα καταλήξει στο πολύ εύκολο συμπέρασμα ότι ο στόχος του είναι να φύγουν από το προσκήνιο ο Αλ Σίσι και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου.