Τραμπ εναντίον Ευρώπης

Γράφει ο Λεωνίδας Βατικιώτης

Στον εύκολο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έστρεψε τα πυρά του ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοινώνοντας τη Δευτέρα 1 Ιουλίου την πρόθεσή του να επιβάλει εμπορικούς δασμούς ύψους 4 δισ. δολ. σε μια μεγάλη γκάμα ευρωπαϊκών ειδών διατροφής που ξεκινούν από ιταλικά και γερμανικά τυριά (παρμεζάνα, προβολόνε, ρετζιάνο, ένταμ, γκούντα, κ.α.), μακαρόνια και ελιές και φτάνουν σε ουίσκι από τη Σκοτία και την Ιρλανδία.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

 Η νέα λίστα με τα 89 προϊόντα προστίθεται σε μια προηγούμενη λίστα που ανακοινώθηκε στις 12 Απριλίου και αφορούσε ευρωπαϊκά προϊόντα αξίας 21 δισ. δολ.

Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι ούτε τα τυριά ούτε τα ουίσκια. Στο επίκεντρο της νέας αντεπίθεσης στο πλαίσιο του εμπορικού πολέμου που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ εναντίον της ΕΕ βρίσκεται η αεροπορική βιομηχανία Airbus, που κατηγορείται από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών ότι επιβιώνει από κρατικές επιδοτήσεις – κάτι που όλοι ξέρουν ότι είναι πολύ κακό να γίνεται όταν δεν αφορά χρεοκοπημένες τράπεζες και ανεμογεννήτριες που φυτεύονται στις βουνοκορφές κι αδυνατούν να παράξουν ακόμη και το ρεύμα που καταναλώθηκε για την παραγωγή τους. Κατά τ’ άλλα οι κρατικές επιδοτήσεις αμφισβητούν τα ιερά και τα όσια του νεοφιλελευθερισμού που στηρίζεται στον αγνό, άδολο και ανόθευτο ανταγωνισμό και δεν πρέπει ποτέ να παραβιάζεται ακόμη κι όταν πρόκειται να κατασκευαστούν ασφαλή αεροσκάφη. Τόσο αγνό, άδολο και ανόθευτο που ακόμη και οι ΗΠΑ δεν κρύβουν ότι επιδοτούν την Boeing, που εσχάτως διέρχεται μια άνευ προηγουμένου κρίση όταν τα 737 MAX  αποδείχτηκε πώς είναι φέρετρα πτερόεντα.

Η διαμάχη γύρω από την Airbus και την Boeing έχει χαρακτηριστεί ως η πλέον περίπλοκη και χρονοβόρα αντιπαράθεση στο δικαστήριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου όπου την μια οι ΗΠΑ και την άλλη η ΕΕ προστρέχουν κατηγορώντας η μια την άλλη για κρατικές επιδοτήσεις, τις οποίες και οι δύο χορηγούν αφειδώλευτα, πλην …συγκαλυμμένα. Η τελευταία δικαστική απόφαση που εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2012 χαρακτήρισε παράνομες τις χρηματοδοτήσεις προς την Boeing και κάλεσε την αμερικανική κυβέρνηση να τις διακόψει. Κανονισμός που εκδόθηκε επίσης τον Ιούνιο του 2017 από την μια αναγνώριζε ότι η Ουάσιγκτον είχε συμμορφωθεί με 28 από τις 29 οδηγίες, από την άλλη όμως δεν είχε λάβει κανένα μέτρο αντιστροφής των αρνητικών αποτελεσμάτων των προηγούμενων επιδοτήσεων όπως είχε συμφωνηθεί να πράξει. Και τώρα οι ΗΠΑ επανέρχονται κατηγορώντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ότι παρανόμως στηρίζουν την κοινοπραξία.

Η αμερικανική ρεβάνς δεν προέρχεται μόνο από την κρίση που διέρχεται η Boeing. Τροφοδοτείται εξ ίσου και από την αδυναμία της Airbus να επιβιώσει, αφήνοντας στους Αμερικάνους την ελπίδα να οδηγήσουν την ευρωπαϊκή κοινοπραξία στη χρεοκοπία. Η θέση της Airbus είναι τόσο επισφαλής ώστε τον Ιανουάριο του 2018 ανακοίνωσε ότι θα διακόψει την παραγωγή των σούπερ-τζάμπο Α380. Η απόφαση ανακλήθηκε από μια «αγορά του αιώνα» που ανακοίνωσε η Emirates με έδρα το Ντουμπάι λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της διακοπής για 36 αεροσκαφών Α380 ύψους 13 δισ. δολ. Ήταν κι αυτή μια απόφαση που στηριζόταν όπως όλοι μπορούν να υποθέσουν  σε κριτήρια αγοράς…

Ο δεύτερος στόχος της αμερικανικής κυβέρνησης είναι κοινή αγροτική πολιτική που κι αυτή παραβιάζει τα ιερά και τα όσια του νεοφιλελευθερισμού μιας και στηρίζεται σε επιδοτήσεις. Το αίτημα των ΗΠΑ περιστρέφεται γύρω από τη σύναψη εμπορικής συμφωνίας – πακέτο που περιλαμβάνει δύο ακανθώδη θέματα: την άδεια εισόδου στην ευρωπαϊκή αγορά των χλωριωμένων κοτόπουλων που κάνουν όλο το σπίτι να βρομάει χλωρίνη και απειλούν όλους να μας κάνουν χορτοφάγους, όπως και γενετικά τροποποιημένων τροφίμων που ούτε μετά θάνατον δεν διαλύονται στο ανθρώπινο στομάχι. Τις ισχυρότερες αντιστάσεις στα αμερικανικά τρόφιμα – Φρανκεστάιν μέχρις στιγμής προβάλλει η Γαλλία λόγω του ισχυρού αγροτοδιατροφικού τομέα που διαθέτει.

Απέναντι όμως στον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ υπάρχουν και απρόβλεπτες αντιδράσεις λόγω των παράπλευρων απωλειών στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Η ανακοίνωση του Τραμπ ότι θα επιβάλει νέους δασμούς σε κινέζικες εισαγωγές αξίας 300 δισ.  δολ., πέραν των προηγούμενων γύρων αξίας 250 δισ. προκάλεσε μια θύελλα διαμαρτυριών επειδή, αντίθετα με τους προηγούμενους δασμούς που αφορούσαν βιομηχανικά είδη, τα νέα μέτρα θα αφορούν είδη ευρείας κατανάλωσης όπως ρουχισμό, παπούτσια και παιδικά παιχνίδια. Ανακοίνωση όμως της Εθνικής Ομοσπονδίας Λιανικού Εμπορίου υπενθύμισε στην κυβέρνηση Τραμπ ότι το 42% των ειδών ρουχισμού, το 37% των οικιακών συσκευών και το 88% των παιχνιδιών που πουλιούνται στις ΗΠΑ προέρχονται από τον ασιατικό γίγαντα. Ο νέος μάλιστα γύρος εμπορικών δασμών απειλεί κάτι πολύ ανώτερο: ένα επιχειρηματικό και καταναλωτικό μοντέλο που στηρίχθηκε σε μαζικές εισαγωγές πάμφθηνων προϊόντων, με τα οποία γεμίζουν αδιάκοπα τα ράφια των Walmart και των Costco. Απέναντι στο πολεμικό ντελίριο των ΗΠΑ αντιτάχθηκαν και 170 επιχειρήσεις ειδών υπόδησης καλώντας τον αμερικανό πρόεδρο να σταματήσει τον εμπορικό πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι το 70% των παπουτσιών που πουλιούνται στις ΗΠΑ είναι «made in China», εξ ολοκλήρου ή τμήματά τους.

Οι ποικίλες αντιδράσεις ακόμη κι εντός των ΗΠΑ δείχνουν ότι το σύνθημα «πρώτα η Αμερική» που εφαρμόζει ο Λευκός Οίκος δεν αποσκοπεί να υποστηρίξει την ευημερία των Αμερικανών, όπως ισχυρίζεται ο Τραμπ, επιδιώκοντας να χτίσει κοινωνικές συμμαχίες με τα πιο φτωχά στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας. Πρόκειται για ένα σχέδιο που πλήττει το ίδιο Ευρωπαίους, Κινέζους και Αμερικάνους κι ως πραγματικό στόχο έχει την εξόντωση των ανταγωνιστών των ΗΠΑ και την επιβολή της αμερικανικής παντοκρατορίας.

 Πηγή: Νέα Σελίδα, μέσω leonidasvatikiotis