Απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα για το ευρώ και τη δραχμή

Παραθέτουμε συνοπτικές απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα για το ευρώ και τη δραχμή  που αποτελούν κεντρικό θέμα για τις απόψεις που με συνέπεια δημοσιεύονται εδώ.

Οι αναγνώστες που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις, μπορούν να βοηθήσουν την ανιδιοτελή μας προσπάθειά με έναν απλό και ανέξοδο τρόπο:να τις αναπαράγουν στο Facebook, στο Τwitter με e-mail και όπου αλλού,με όσο μεγαλύτερη συχνότητα, με δεδομένο ότι, το όλο μιντιακό σύστημα τις αποκλείει για να συντηρεί τη μνημονιακή ευρωκατοχή της χώρας.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

 Η χώρα μας θα σωθεί μόνο όταν πεισθούν πολλοί παραπλανημένοι συμπολίτες για την καταστροφική προσήλωση στην παράλογη ιδεοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ».

Ακολουθούν τα ερωτήματα και οι σχετικές απαντήσεις για το σχετικό θέμα.

Γιατί να επιστρέψουμε στη δραχμή ;

Η ένταξη στην ευρωζώνη έγινε για να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία. Αντί γι΄αυτό όμως, σήμερα ζούμε τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή που έχει βιώσει η χώρα μας εκτός από περιόδους πολέμων. Η ύφεση-κατηφόρα της Ελληνικής οικονομίας δεν έχει ανάλογο προηγούμενο τους δυο τελευταίους αιώνες, αφού είναι μεγαλύτερη σε διάρκεια και από τη μεγάλη ύφεση του 1929.

Ναι αλλά το χρέος οφείλεται στην κακοδιαχείριση που έκαναν οι κυβερνήσεις στο παρελθό

Θα επιστρέψουμε την ερώτηση. Αν το χρέος το κληρονομήσαμε από το παρελθόν όπως υποστηρίζουν οι απολογητές του καθημερινού κατοχικού καθεστώτος,τότε πως εξηγείται η ένταξή μας στην ευρωζώνη το 2002, αφού βασική προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι μια χώρα να έχει μικρό ή ανεκτό χρέος; Γεγονός είναι ότι, Οι ελληνικές κυβερνήσεις πράγματι δεν έκαναν καλή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών στο παρελθόν. Αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δικαιολογεί το τεράστιο άλμα του χρέους, τον διπλασιασμό του στην περίοδο του ευρώ όπως φαίνεται στο ιστόγραμμα εδώ.

Πορεία μέσων όρων ελληνικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 1970 μέχρι το 2016

 Το χρέος της χώρας μας σε αναλογία του ΑΕΠ, κατά μέσο όρο στη δεκαετία του 1980, όπως και στη δεκαετία του 1970, ήταν κάτω από το 50%. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αυξήθηκε στο 60% , μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 σε 75% και περίπου σε 100% ύστερα από τα μέσα της ίδιας δεκαετίας.   Όμως, το μεγάλο άλμα του χρέους σε  επίπεδα του 180% γίνεται μέσα στην ευρωζώνη ύστερα από το 2008. Και θα ήταν πολύ μεγαλύτερο αν δεν είχε μεσολαβήσει το PSI του 2012 με το οποίο κουρεύτηκαν ομόλογα Ελλήνων ιδιωτών και ομόλογα ελληνικών δημόσιων φορέων.

Όμως, έγκυροι οικονομικοί παράγοντες και οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ θα είναι καταστροφική

Αυτό είναι τουλάχιστον γελοίο. Εκτός αν θεωρούμε έγκυρους οικονομολόγους τους εδώ Γερμανοτσολιάδες τύπου Στουρνάρα, Μπάμπη Παπαδημητριου, Πορτο-Σάλτε και ΣΙΑ, των οποίων είναι άξια τα πολλά αργύρια της  προδοσίας που εισπράτουν. Την ανάγκη  μετάβασης στη δραχμή  έχουν υποστηρίξει οι περισσότεροι έγκριτοι διεθνείς οικονομολόγοι και αναλυτές όπως Πωλ Κρούγκμαν, Τζόζεφ Στίγκλιτς, Κένεθ Ρογκόφ, Ότμαρ Ίσιγκ, Τόμας Μάγερ, Μάρτιν Σμίθ, Νουλιέλ Ρουμπινί, Μαρτσέλο ντε Κέκο, Χανς Βέρνερ Σίν, Χάνσ-Πέτερ Φρίντριχ, Κλάους Κάστνερ, Χέλμουτ Σλέσιγκερ, Μάικαελ Φούκς, Ζακ Σαπίρ, Τζώρτζ Σόρος, Αντρέ Τυρί, Σίμον Ντρέικ, Τζώρτζ Φρίτμαν του Statfort Institute, οι Ιάπωνες του Νoμούρα, ο Σίμον Ντέρικ της Mellon Bank of New York και πολλοί-πολλοί άλλοι. Υπάρχουν και έλληνες σοβαροί αναλυτές, επιχειρηματίες, ακόμα και τραπεζίτες που συμφωνούν με τις απόψεις μας αλλά δεν το δηλώνουν ανοικτά λόγω της τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί από το κατεστημένο

Δεν είναι προτιμότερο να ανήκουμε σε μια μεγάλη ενότητα από τα να είμαστε μόνοι μας

Από τις 250 περίπου χώρες που υπάρχουν διεθνώς, οι 225 έχουν δικό τους νόμισμα και πορεύονται πολύ-πολύ καλύτερα από αυτές της ευρωζώνης. Οι παλαιότερες προσδέσεις της δραχμής σε διεθνείς σταθερές νομισματικές αξίες όπως ο κανόνας χρυσού και η Λατινική Ένωση, οδήγησαν την Ελλάδα όπως και άλλες χώρες, σε κατάρρευση και πτωχεύσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως εξελίχθηκε στην πορεία, δεν έχει καμιά σχέση με τα οράματα των ιδρυτών της. Αντί για σύγκλιση των οικονομιών του βορά με αυτές του νότου έχουμε απόκλιση. Και πάνω απ΄όλα, πολύ περισσότερη φτώχεια, ανεργία και ανασφάλεια.

Σε ποιο ποσοστό θα υποτιμηθεί όταν και αν  κυκλοφορήσει η νέα δραχμή σε σχέση με το ευρώ

Αν υποτιμηθεί  στο λογικό επίπεδο του 25 %, όπως  έχει προταθεί, τότε μία δραχμή θα αναλογεί σε 0,75 ευρώ. Στην πορεία, η  νέα δραχμή μπορεί να συνδεθεί με καλάθι σκληρών και μαλακών νομισμάτων και η κυκλοφορία της να ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος υπό την ηγεσία σοβαρών, έγκριτων ανεξάρτητων Ελλήνων και όχι απλώς ελληνόφωνων Τραπεζιτών

Στην περίπτωση υποτίμησης της νέας δραχμής κατά 25%, μήπως αναγκαστούμε να πληρώσουμε μεγαλύτερα ποσά για χρέη λόγω της υποτίμησης του νομίσματός μας;

Η ελεγχόμενη έκδοση στο εθνικού νομίσματος μας απεγκλωβίζει άμεσα από την ανάγκη νέου δανεισμού για να πληρώσουμε παλαιότερα χρέη  και να καταβάλλουμε μισθούς, συντάξεις, κλπ. Με το Grexit, η χώρα θα δηλώσει προσωρινή στάση πληρωμών για τα χρέη της και με την έκδοση προσωρινού ανταλλάξιμου χρήματος σε αναλογία 1: 1 προς το ευρώ, θα διαπραγματευτεί χωρίς «το πιστόλι στον κρόταφο». Αυτό  συμβαίνει σήμερα,αφού οι δανειστές σταματούν την παροχή ρευστότητας σε ευρώ και απαιτούν συνεχώς βαρύτερα μέτρα για την αποπληρωμή χρεών που συνεχώς αυξάνονται λόγω των επιτοκίων

Με τη στάση πληρωμών, η  χώρα μας μπορεί να διαπραγματευτεί κούρεμα του χρέους, περίοδο χάριτος, επιμήκυνση και αποπληρωμή του υπολοίπου χρέους με ευνοϊκότερους όρους από σήμερα. Αυτή είναι μια κλασική πρακτική που έχει ισχύσει σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις διεθνώς με πιο χαρακτηριστική την ευνοϊκή ρύθμιση  των τεράστιων χρεών της Γερμανίας με τη συμφωνία του Λονδίνου το 1953. Μέσα στην ευρωζώνη, το Βερολίνο δε δέχεται ευνοϊκές ρυθμίσεις γιατί τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο και για άλλες χώρες όπως η Ιταλία,η Ισπανία,Πορτογαλία κλπ. και έτσι θα τιναχτεί στον αέρα το όλο οικοδόμημα του σκληρού ευρώ. Η διαπραγμάτευση για την αποπληρωμή των χρεών θα γίνει στην αρχή της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή που δε θα διαρκέσει περισσότερο από ένα μήνα.

Με την υποτίμηση λίγο αργότερα κατά 25%, δε θα υπάρξουν μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις και απότομες αυξήσεις τιμών κυρίως σε εισαγόμενα αγαθά

Πληθωρισμός αρχικά της τάξης του 6-9% είναι σήμερα αναγκαίος για την αναθέρμανση της οικονομίας που βιώνει αρνητικό πληθωρισμό με συνέπεια την απονέκρωσή της, αλλά και την άυξηση των δημόσιων και ιδιωτικών χρεών. Ο πληθωρισμός μπορεί να ελεγχθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος με την ποσότητα της έκδοσης νέου χρήματος που δε θα ξεπερνά το 20% του ΑΕΠ. Υπενθυμίζεται ότι το Βερολίνο που επιθυμεί την έξοδό μας από το ευρώ, προσωρινή ή μόνιμη, έχει προτείνει σε περίπτωση Grexit, εκτός από τη χορήγηση στη χώρα μας 50 δις, να στηρίξει την υποτίμηση της δραχμής σε επίπεδα του 25%. Και μόνη της μια τέτοια δέσμευση,  λειτουργεί αρνητικά για την πληθωριστική ψυχολογία. Φυσικά οι εδώ κυβερνώντες δε θα πετάνε λεφτά από το παράθυρο και για το σκοπό αυτό θα πρέπει να ελέγχονται από την Τράπεζα της Ελλάδοες και ένα διεθνή φορέα, κατά προτίμηση Πανεπιστημιακού χαρακτήρα

Τι θα γίνει με τις καταθέσεις και τα δάνεια ;

Οι τραπεζικές καταθέσεις σε ευρώ, σύμφωνα με το σχέδιό μας για συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, (βλ σε άλλα σημεία εδώ και www.drachmi5.gr,), προστατεύονται με τη μετατροπή τους σε νέες δραχμές, με αναλογία δραχμή/ευρώ 0,75:1,00. Έτσι, καλύπτεται η λελογισμένη υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, καταθέσεις  75.000 ευρώ θα ισούνται με 100.000 νέες δραχμές κ.ο.κ. Το ίδιο προτείνουμε να ισχύσει για τα δάνεια, με ειδική μέριμνα για δανειολήπτες που έχουν πληγεί βαρύτερα χωρίς δική τους ευθύνη. Ειδικότερα για τα στεγαστικά δάνεια,  προτείνεται η υποτίμησή τους  ή αλιώς το κούρεμά τους κατά 50%, με απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας. Τα «θαλασσοδάνεια» θα πρέπει φυσικά να υπαχθούν σε δικαστικές διαδικασίες, όπως και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εσκεμμένα και συστηματικά αποφεύγουν την αποπληρωμή των δανείων τους.

Θα δικαιωθούν όσοι έσπευσαν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές Τράπεζες και τις έστειλαν στο εξωτερικό και με την επιστροφή στη δραχμή θα κερδίσουν πολλά 

Ο έλεγχος της μαζικής εκροής αφορολόγητου συναλλάγματος χωρίς έλεγχο του «πόθεν έσχες», θα έπρεπε να είχε γίνει και να είχαν επιβληθεί κυρώσεις για μη σύννομες συναλλαγματικές μετακινήσεις κεφαλαίων. Όμως, η διεθνής ασυδοσία των αγορών και η δεδομένη ατιμωρησία της ελληνικής πολιτείας, έχει επιτρέψει τέτοια φαινόμενα. Γεγονός είναι ότι, το μεγάλο ειδικά κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και κινείται εκεί όπου υπάρχει  κέρδος και ασφάλεια των καταθέσεων. Αν η επιστροφή κεφαλαίων στην Ελλάδα με σκοπό το κέρδος, αποτελέσει μια συνέπεια αυτής της προοπτικής, τόσο το καλύτερο για τη χώρα μας. Αλλά, αυτό δε θα γίνει πριν αποκτηθεί η εμπιστοσύνη στη σταθερότητα και την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας.

Με τις Τράπεζες τι θα γίνει

Οι Τράπεζες έχουν αποστεωθεί από ρευστότητα και έχουν εξαγοραστεί από ξένους Γύπες έναντι πινακίου φακής.  Σήμερα βιώνουν έναν αργό θάνατο, ανάλογο αυτού της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού. Οι Τράπεζες θα κρατικοποιηθούν και οι ξένοι Γύπες θα απομακρυνθούν με όποιον τρόπο χρειαστεί και τραπεζίτες τύπου Στουρνάρα και ΣΙΑ θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη και πολύ πιθανό με τον Κορυδαλλό. Με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, θα εισρεύσουν εγχώριες και ξένες καταθέσεις και οι ελληνικές Τράπεζες θα συνέλθουν, με προοπτικές πολύ καλύτερες από το σημερινό αδιέξοδο.

Τι θα γίνει με τις  ρήτρες που έχουμε υπογράψει για κατασχέσεις περιουσιακών μας στοιχείων 

Σε περιπτώσει χρεοκοπίας, παρόμοιες ρήτρες υπόκεινται σε διαπραγματεύσεις πολιτικού χαρακτήρα. Η πολιτική βούληση είναι αυτή που διαμορφώνει τους νόμους και τις διεθνείς συμφωνίες. Γι΄αυτό άλλωστε αλλάζουν οι νόμοι και συμφωνίες κατά περίπτωση. Μια ικανή και έμπειρη ελληνική κυβέρνηση, μπορεί να διαπραγματευτεί όλα τα σχετικά ζητήματα, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις. Αν βέβαια οι «σύμμαχοί μας» στείλουν κανονιοφόρους για να μας βομβαρδίσουν, τότε μπαίνουν ζητήματα αναζήτησης διεθνών ερεισμάτων και προς άλλες γεωπολιτικές κατευθύνσεις.

Για καλή μας τύχη, οι σημερινές γεωπολιτικές ισοροπίες με την ορατή αντιπαλότητα του νέου Προέδρου των ΗΠΑ με τη Γερμανία των Μέρκελ-Σόϊμπλε, δεν ευνούν κάτι τέτοιο. Ο Τράμπ ευνοεί την οντότητα τους έθνους-πατρίδα, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση της Νέας Τάξης και της γερμανικής Ευρώπης. Οι δανειστές μας, ενδιαφέρονται να εισπράξουν αν μη τι άλλο, μέρος των δανείων τους. Και αυτό θα το πετύχουν μόνο αν δώσουν τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα, από το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει υπό τις συνθήκες του Μνημονίου. Που εκτός από εξοντωτικές για τον ελληνικό λαό, είναι και αυτοκαταστροφικές, αφού έχουν διαλύσει την εγχώρια παραγωγική δυναμικότητα, με προοπτική να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο η τραγική σημερινή μας κατάσταση.

Η χώρα μας δεν παράγει τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Οι εισαγωγές από τις οποίες εξαρτόμαστε, σε μεγάλο βαθμό θα γίνουν πανάκριβες και θα έχουμε μεγάλες ελλείψεις αγαθών

Αυτό είναι μεγάλο ψέμα. Παρ’ όλη τη συρρίκνωση της εγχώριας παραγωγής ύστερα από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1980 και την περαιτέρω κατάρρευση μετά την ένταξη στην Ευρωζώνη το 2002, στο συνολικό παραγόμενο προϊόν της χώρα μας, το 75% παράγεται μέσα στην Ελλάδα και το 25% είναι εισαγόμενο. Λόγω κυρίως της κατάρρευσης  της τιμής των υγρών καυσίμων, σε συνδυασμό με τα capital controls και τις πολιτικές ακραίες λιτότητας,το ισοζύγιο πληρωμών και ο κρατικός προϋπολογισμός είναι πλέον ισοσκελισμένοι. Κατά συνέπεια, κανένας φόβος δεν υφίσταται για ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης. Γεγονός είναι ότι ενώ τα τρόφιμα, τα καύσιμα, τα φάρμακα δε μας έλειπαν στην εποχή της δραχμής, τώρα μας λείπουν στην εποχή του «άγιου» ευρώ.

Δηλαδή η Ελληνική οικονομία δε θα καταστραφεί όταν φύγουμε από το ευρώ;

Το ακριβώς αντίθετο θα συμβεί. Με την υιοθέτηση της μερικώς υποτιμημένης νέας δραχμής, η ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας θα αυξηθεί κατακόρυφα  με συνέπεια τα εδώ παραγόμενα προϊόντα να γίνουν φτηνότερα και περισσότερο ανταγωνιστικά. Οι εξαγωγές μας θα αυξηθούν κατακόρυφα και θα μειωθούν οι εισαγωγές. Θα ακριβύνουν λίγο προϊόντα όπως το ουίσκι, ….το χαβιάρι, οι Πόρσε Καγιέν, κλπ !  Αλλά θα επιβιώσουμε και χωρίς αυτά….

Τι θα γίνει με την εγχώρια παραγωγή ;

Ο Έλληνας καταναλωτής θα στραφεί στα φτηνότερα πλέον ελληνικά προϊόντα, (λόγω της υποτίμησης), ενισχύοντας έτσι την  εσωτερική ζήτηση, την εγχώρια παραγωγή και την απασχόληση. Η γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή θα γίνει ανταγωνιστική προ όφελος των αγροτών και της Ελληνικής οικονομίας. Θα ενισχυθεί ο επισκευαστικός κλάδος σε όλα τα προϊόντα, αφού θα είναι ποιο οικονομικό ο καταναλωτής να επιδιορθώσει ένα αυτοκίνητο, ένα ψυγείο  ή και ένα ρούχο, αντί να αγοράσει ένα καινούριο. Θα επαναλειτουργήσουν βιοτεχνίες ανταλλακτικών.

Τα χαλυβουργία, η τσιμεντοβιομηχανία, η φαρμακοβιομηχανία, η βιομηχανία τροφίμων, η αμυντική βιομηχανία, τα ναυπηγεία, κάθε παραγωγικός κλάδος που είχε υποστεί καθίζηση λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού  από πολυεθνικές, αλλά και από χώρες όπως η Τουρκία, η Κίνα,  λόγω των υποτιμημένων νομισμάτων τους, θα αναστηθούν από το κώμα στο οποίο έχουν περιπέσει, λίγο πριν από το θάνατο λόγω και του Μνημονίου και της συνακόλουθης οικονομικής παραλυσίας. Τα ελληνικά ξενοδοχεία που θα είναι πολύ ποιο φτηνά, θα ξεχειλήσουν από ξένους και Έλληνες τουρίστες, οι οποίοι θα δυσκολεύονται πλέον να δραπετεύουν με τη συχνότητα που το έκαναν σε ξένους φτηνούς προορισμούς. Θα κάνουν τουρισμό στη μαγική Ελλάδα. Αν ο πατριωτισμός δεν τους οδηγεί να το κάνουν, θα τους υποχρεώσουν οι οικονομικές καταστάσεις.

Δηλαδή όλα εδώ θα κοστίζουν λιγότερο ή πολύ λιγότερο. Τότε θα έρθουν οι ξένοι και θα μας αγοράσουν μισοτιμής

Παλιομοδίτικο, έως αστείο επιχείρημα. Χρόνια τώρα εκλιπαρούμε ξένους και Ομογενείς επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα και αυτοί δεν έρχονται γιατί τη βρίσκουν ακριβή και απροσπέλαστη λόγω γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Και τώρα που υπάρχει αυτή η πιθανότητα, προβάλουμε φόβους ότι γι΄αυτό που επιζητούμε τόσα χρόνια. Ας μην ανησυχούμε όμως. Οι ξένοι δε θα έρθουν αμέσως. Θα περιμένουν μέχρις ότου η ελληνική οικονομία σταθεροποιηθεί, υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης και δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης για τις προοπτικές της. Να ευχόμαστε να έρθουν ξένα, Ομογενειακά, αλλά και ελληνικά κεφάλαια που δραπέτευσαν μαζικά στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Και όχι το αντίθετο. Ευνόητο είναι ότι, η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς για εθνικούς λόγους ή για να αποτραπούν μονοπωλιακές καταστάσεις. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και η επιτροπή ανταγωνισμού.

Πόσο διάστημα θα χρειαστεί για να βγούμε από την κρίση με τη νέα δραχμή και τι προβλέπεται να γίνει ;

Με δεδομένο ότι θα ακολουθηθεί το σχέδιο της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή που έχουμε καταρτίσει και δημοσιεύσει, η διάρκεια μετάβασης δε θα διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια της οποίας η Ελληνική οικονομία θα αρχίσει να απογειώνεται. Στο διάστημα αυτό, τα εισοδήματα, οι μισθοί, συντάξεις κλπ., θα συγκρατηθούν στα σημερινά επίπεδα. Φυσικά είναι αστείο και να συζητάμε για ελλείψεις σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, κάτι που αποτελούσε το  βαρύ πυροβολικό των εντεταλμένων και καλοπληρωμένων τρομοκρατών κατά της δραχμής.

Το αστείο τέλειωσε και όχι μόνο γιατί τώρα ο προϋπολογισμός και το ισοζύγιο πληρωμών μας είναι ελαφρώς πλεονασματικά για λόγους που ήδη ειπώθηκαν. Μετά τον πρώτο χρόνο της μετάβασης, προβλέπεται ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 5-7% που θα ακολουθηθεί από αντίστοιχη αύξηση των εισοδημάτων, τη δημιουργία σταδιακά 1,4 εκ. θέσεων εργασίας και τη μείωση της ανεργία κάτω του 10%. Η Ελλάδα θα συνέλθει από το κώμα της ύφεσης και θα πορευτεί στην ελπιδοφόρα πορεία της ανάπτυξης που θα σταματήσει την αιμορραγία της φυγής των παιδιών μας στο εξωτερικό και θα επιτρέψει σε όσους έφυγαν να επιστρέψουν στην πατρίδα που τους χρειάζεται.

Μήπως η έξοδός μας από το ευρώ μας αποσταθεροποιήσει και δοθεί η ευκαιρία στην Τουρκία να μας επιτεθεί ;

Πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι, δεν μπορεί να ζούμε συνέχεια με τον «μπαμπούλα» της Τουρκίας, μιας χώρας που λόγω μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογκάν, βρίσκεται σε σύγκρουση με τους πάντες, σε ανατολή, δύση, βορρά και νότο. Οι διεθνείς συγκυρίες σήμερα κάθε άλλο παρά ευνοούν μια επιθετική στάση της κακότροπης ανατολικής γείτονος εναντίον μας. Άλλωστε, η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, όπως την προτείνουμε ύστερα από βαθιά μελέτη του όλου θέματος και σχετικές δημοσιεύσεις, συνεπάγεται μια ευέλικτη και λελογισμένη διαπραγματευτική γραμμή από μέρους μας που δε θα προκαλεί τους ισχυρούς της γης αλλά αντίθετα, θα αναζητά και θα διασφαλίζει ερείσματα προς και από όλες τις κατευθύνσεις.

Ο νέος Πλανητάρχης έχει δηλώσει ότι, «η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ, να γυρίσει στο εθνικό της νόμισμα και το πρόβλημα του χρέους να το ρυθμίσει η Γερμανία. Αλλιώς θα το λύσει η Ρωσία». Βέβαια αυτό δεν αποτελεί πρωταρχική του προτεραιότητα, σε αντίθεση με τον οικονομικό πόλεμο με την ΕΕ και ειδικότερα με τη Γερμανία που προωθεί αποφασιστικά, γεγονός που μας ευνοεί. Η προοπτική εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο τετράγωνο Ελλάδος, Αιγύπτου, Ισραήλ,Κύπρου από εταιρείες των ΗΠΑ, βοηθά επιπλέον τα εθνικά μας συμφέροντα. Το ίδιο ισχύει και με την πολιτική του Ντόναλντ Τράμπ όσον αφορά τους Μουσουλμάνους, το Κουρδικό ζήτημα, καθώς και την ορατή αντιπαλότητά του με τη Γερμανία των Μέρκελ-Σόϊμπλε, την ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την παγκοσμιοποίηση.

Τώρα όμως φαίνεται ότι μας δίνουν κάποια ρευστότητα οι δανειστές για να κινηθούμε

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Μας δανείζουν με επιτόκιο για να πληρώνουμε παλαιότερα χρέη τα οποία συνεχώς μεγαλώνουν. Όπως αποκαλύφθηκε από μελέτη του Γερμανικού Ινστιτούτου «European School of Management» που εδρεύει στο Βερολίνο , το 95% των αποπληρωμών για παλαιότερα δάνειά μας επέστρεψε στους δανειστές. Και απο το 2015 και μετά, αφού ισοσκελίστηκε ο προϋπολογισμός και το ισοζύγειο πληρωμών κυρίως λόγω της κατακόρυφης πτώσης της τιμής των υγρών καυσίμων και των άγριων μέτρων λιτότητας, οι συνολικές αποπληρωμές για παλαιά και νέα δάνεια επιστρέφει στους δανειστές.

Σε συνέχεια και των προηγούμνεων, το Eurogroup της 15ης Μαίου σε συ, ήταν ένα Βατερλώ για τη χώρα μας. Εκεί, αποφασίστηκε ότι πρέπει να έχουμε πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ( 6 δις)μεχρι το 2023 και 2% μέχρι το 2016 ( !) ετησίως για να εξυπηρετείται μέρος των δανεικών μας υποχρεώσεων, οι οποίες συνολικά ανέρχονται στο 15% ετησίως (27 δις) μέχρι το 2023 και 20 % ( 36 δις) μετά το 2018 κια μέχρι το 20160! Οι εξωπραγματικές αυτές δανειακές μας υποχρεώσει που έχουν αποκρυφτεί από τα ΜΜΕ, περιγράφονται  καθαρά στην ακόλουθη παράγραφο της επίσημης απόφασης του Eurogroup :

“…the agreed benchmarks for gross financing needs: GFN should remain below 15% of GDP in the medium term and below 20% of GDP thereafter so as to ensure that debt remains on a sustained downward path”.

Τα υπέρογκα αυτά ποσά οι Εταίροι σκοπεύουν τα αντλήσουν από την αφαίμαξη-κλοπή της δημόσια περιουσίας της χώρα μας μέσα από το «Υπερταμείο» που ελέγχουν για 99 χρόνια. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί το πλεόνασμα ή δεν προωθηθούν οι ως άνω δεσμεύσεις, επιβάλλεται ο «κόφτης», περικόπτονται δηλ. όσο είναι ισοδύναμα αναγκαίο οι μισθοί, συντάξεις,δημόσιες δαπάνες, αυξάνεται η φοροκαταιγίδα κλπ.  Οι δανειστές κρατάνε το ζουρνά και εμείς χορεύουμε πεντοζάλι….

Πως εξηγείται ότι,η Ιρλανδία και η η Κύπρος βγήκαν από τα μνημόνια και η οικονομία τους πορεύεται ικανοποιητικά ;

Η μικρή αύξηση του ΑΕΠ των χωρών αυτών, είναι στην πραγματικότητα πλασματική, αφού το χρέος τους έχει περίπου διπλασιαστεί τα τελευταία επτά χρόνια από το 2008 μέχρι το 2015 ως ακολούθως:

Στην Ελλάδα από 130% σε 181%

Στην Ιταλία από 112% σε 157%

Στην Πορτογαλία από 82% σε 149%

Στην Ιρλανδία από 47% σε 89%

Στην Κύπρο από 55% σε 110% και πάνω απ΄όλα

Στην Ισπανία  από 47% σε 110%

Τα στοιχεία αυτά που προέρχονται απο την Eurostat αναδεικνύουν το μέγεθος του ψέματος και τις καταστροφικές οικονομικές συνθήκες για τις χώρες της περιφέρειας μέσα και από την ευρωζώνη.

Η πλασματική ή έστω όποια ανάπτυξη ειδικότερα της Κύπρου, της Μάλτας,της Πορτογαλίας της Ιρλανδίας, οφείλεται στο γεγονός ότι, έχουν επιλεγεί από το διευθυντήριο των Βρυξελών για να λειτουργούν ως καταφύγιο φοροδιαφυγής γερμανικών και γαλλικών εταιριών.Πρόκειται δηλ. για πλασματική ανάπτυξη  αφού στο ΑΕΠ της προσμετρώνται τεράστια κέρδη πολυεθνικών εταιρειών που έχουν καταφύγει στη χώρα αυτή που λειτουργούν ως φορολογικοί παράδεισοι.

Η σημερινή κρίση δεν είναι κάτι καινούριο αφού η ελληνική οικονομία ήταν πάντα αδύναμη 

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική τουλάχιστον για όλη τη μεταπολεμική περίοδο μέχρι την ένταξή μας στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο του 2002. Όπως φαίνεται από τα δύο ιστογράμματα  που παρατίθενται εδώ που προέρχονται αυτούσιοι από τους πίνακες του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας ( Pen Tables), στην μεταπολεμική διαδρομή της, η Ελλάδα με τη δραχμή, ακολουθεί μια συγκριτικά ικανοποιητική ή και καλύτερη πορεία σε σχέση με αναπτυγμένες χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ

Αύξηση ΑΕΠ Ελλάδας,Μ. Βρετανίας, Γαλλίας,Γερμανίας, ΗΠΑ μεταξύ των ετών   1951-1979Είναι ή δεν είναι αλήθεια πως η ευρωζώνη στήριξε την ελληνική οικονομία

Στην αρχική περίοδο της ένταξής μας στην ευρωζώνη, υπήρχε μια πλαστή ευημερία η οποία οικοδομήθηκε πάνω στον εξωτερικό και εσωτερικό τραπεζικό δανεισμό που πιεστικά επέβαλλαν οι Εταίροι και οι εδώ κυβερνητικοί τους αντιπρόσωποι, ενώ παράλληλα, οι πολιτικές της ευρωζώνης υπέσκαπταν τις παραγωγικές βάσεις της ελληνικής οικονομίας. Με την κρίση του 2008, η χώρα κατρακύλησε στα Τάρταρα, με το ΑΕΠ και τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών να χάνουν περίπου το 1/3 της αξίας τους πριν από την ένταξή  μας στο «σωτήριο» ευρώ.

Η ευρωζώνη είναι ισχυρή και μόνο η Ελλάδα παραπαίει

Η αλήθεια είναι ότι, η ευρωζώνη βρίσκεται στον πάτο της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, με την Ελλάδα να σέρνει το χορό του Ζαλόγκου και να την ακολουθούν  οι άλλες περιφεριακές ευρωζωνικές χώρες, οι λεγόμενες GIPSI ( Greece, Italy,Portugal,Spain.Ireland). Και η Κύπρος μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης πριν από την ένταξή της στο ευρώ, να ακολουθεί από κοντά. Στο  Ιστόγραμμα 4, απεικονίζεται η μέση ετήσια ανάπτυξη μεταξύ των ετών 2010-2015 του ΑΕΠ στην α) Ελλάδα, σε σχέση με τις  β) χώρες GIPSI (Ελλάδα,Ιταλία,Πορτογαλία,Ισπανία),γ) με τις χώρες της ευρωζώνης στο σύνολό τους,δ) με όλες τις χώρες διεθνώς και στ) όλες τις χώρες διεθνώς χωρίς αυτές της ευρωζώνης.Στο Ιστόγραμμα που παρουσιάζεται εδώ αναδεικνύεται η  καταστροφική πορεία της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας, αλλά και η αναιμική πορεία ολόκληρης της ευρωζώνης σε σχέση με την τρέχουσα διεθνή ανάπτυξη. Την ώρα που χώρες όπως η Αιθιοπία, η Μογγολία, το Τουρκμενιστάν κ.ά., αναπτύσσονται με ρυθμούς άνω του 10%, η Ελλάδα κάθε χρόνο τραβάει την κατηφόρα.

Εδώ θα πρέπει να γίνει λόγος για την πολυδιαφημιζόμενη δήθεν ανάπτυξη της Ιρλανδίας τον τελευταίο καιρό. Πρόκειται για κενή φούσκα αφού στο ΑΕΠ της προσμετρώνται τεράστια κέρδη πολυεθνικών εταιρειών που έχουν καταφύγει στη χώρα αυτή που λειτουργεί ως κανονικός φορολογικός παράδεισος. Παρόμοια δεδομένα ισχύουν για τη Μάλτα και την Κύπρο.Η πλασματική ή έστω όποια ανάπτυξη των χωρών αυτών, οφείλεται στο γεγονός ότι, έχουν επιλεγεί από το διευθυντήριο των Βρυξελών για να λειτουργούν ως  καταφύγιο φοροδιαφυγής γερμανικών και γαλλικών εταιριών.

Ύστερα από την τιμωρία και αποπομπή των ρωσικών κεφαλαίων, η Κύπρος επιλέχτηκε να λειτουργήσει ως φορολογικός παράδεισος των Ευρωπαίων. Φυσικά κάθε άλλο παρά υπάρχει αντιστοιχία με την Ελλάδα όπου οι Βρυξέλες έχουν επιβάλλει τερατώδεις φόρους σε ελληνικές επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες αναγκάζονται να μετακομίσουν στην Κύπρο, στη Βουλγαρία ή στο Λουξεμβούργο.

Λέγεται ότι η κρίση τελειώνει και ότι, θα δούμε καλύτερες μέρες

Η διαρκώς επαναλαμβανόμενη εικονική αισιοδοξία, διαψεύδεται πάντα. Μοιάζει με τον ουρανό που όσο τον πλησιάζεις απομακρύνεται. Το “success story” έχει πλέον αποδεχτεί ότι δεν είναι τίποτε άλλο από μια συστηματική προβολή φρούδων ελπίδων για εξαγορά χρόνου απο τους κυβερνώντες. Καμιά χώρα στον κόσμο, ούτε η ίδια η Γερμανία, δεν μμορεί να ανατεπεξέλθει οικονομικά και να ελπίζει σε ανάπτυξη υπο το βάρος των τεράστιων τεχνητών χρεών, την παγίδα χρέους στην οποία έχει εγκλωβιστεί η Ελλάδα, από την οποία μπορεί να σωθεί μόνο με έξοδό της απο τη γερμανική ευρωκατοχή.

Υποστηρίζεται ότι, η Ελλάδα θα ανακάμψει σύντομα

Κανένας έγκριτος φορέας ή σοβαρός οικονομολόγος δεν τολμά να υποστηρίξει πλέον κάτι τέτοιο. Και ειδικότερα μετά το επανειλημμένο φιάσκο των προηγούμενων διεθνών προβλέψεων για ανάκαμψη της χώρας μας στο πρόσφατο παρελθόν. Είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζει κανείς ότι, μια χώρα που βρίσκεται σε ορμητικό σπιράλ ύφεσης θα ανακάμψει με ακόμα περισσότερες πολιτικές ύφεσης και λιτότητας και όταν τα τοκοχρεωλύσια για το χρέος απαιτούν ετήσιες εκταμιεύσεις 15-20% % του ΑΕΠ, δηλ. περίπου 27-36 δις. Είναι σα να λέμε ότι πέντε και πέντε κάνουν δεκατρία. Γεγονός είναι ότι, όλες οι εκάστοτε προβλέψεις ακόμα και υποτιθέμενων σοβαρών διεθνών οργανισμών για ανάκαμψη της Ελλάδας και ειδικότερα αυτές του ΔΝΤ, έπεσαν παταγωδώς έξω. . Οι ειδήμονες του ΔΝΤ παραδέχτηκαν ότι έκαναν λάθος γιατί δεν υπολόγισαν σωστά τον επιλεγόμενο πολλαπλασιαστή. Εκείνο που έγινε τελικά είναι να πολλαπλασιαστεί η φτώχεια, η μιζέρια, η ανεργία αλλά και τα πολιτικάντικα ψέματα στη χώρα μας.

Από πολλούς αναλυτές λέγεται ότι, οι διαρθρωτικές αλλαγές που επιβάλλονται θα μας βγάλουν από την κρίση

Όπως έχει τεκμηριωθεί από επιστημονικές μελέτες και ειδικότερα από τον πλέον αδιαμφισβήτητο διεθνή φορέα, τον ΟΟΣΑ, οι όποιες διαρθρωτικές αλλαγές, ( εκσυγχρονισμός δημόσιας διοίκησης, κατάργηση επαγγελματικών προνομίων, μονοπωλίων, φραγών στις εισαγωγές, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις κλπ.), μπορούν να προσδώσουν θετικό πρόσημο ανάπτυξης σε ποσοστό μόλις 1% του ΑΕΠ. (Buis,R., Duval,R.( 2011). Raising potential growth after the crisis : A quantitative assessment of the potential gains from structural reforms in the OECD area and beyond. OECD Economic Department. Working paper No 35).Με άλλα λόγια, ακόμα και αν το ελληνικό δημόσιο και η χώρα μας γενικότερα λειτουργούσαν όπως η Σουηδία, Ελβετία,Καναδάς, Νορβηγία κλπ., το αναπτυξαικό όφελος θα ήταν της τάξης του 1% ετησίως.

Αυτό είναι όλο και όλο το κέρδος που μπορεί να επιτευχθεί από την όποια βέλτιστη παρέμβαση γίνει με διαρθρωτικές αλλαγές, αν δηλ. γίνει κατορθωτό η Ελλάδα να μεταβληθεί σε μια νύχτα σε Ελβετία, όσον αφορά τη λειτουργία της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης. Κατά συνέπεια, όλοι οι αυτόκλητοι «σωτήρες» της χώρας, μέσα και έξω από την Βουλή,όλοι τους αγκαλιά με την ευρωκαταιγίδα, το μόνο που μπορεί να καταφέρουν με τις όποιες βέλτιστες διαρθρωτικές αλλαγές που υποστηρίζουν ότι μπορούν να εφαρμόσουν,είναι να πετύχουν ανάπτυξη 1% από την κατακρεούργηση των εργασιακών σχέσεων, του συστήματος υγείας, του κράτους πρόνοιας. Χωρίς να υποστηρίζουμε φυσικά ότι δεν υπάρχαν και ζητήματα που πρέπει να διορθωθούν.

Αν πάμε στη δραχμή δε θα έχουμε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα κλπ

Οι συστημικοί Γκαουλαίτερ πρέπει να αποφασίσουν τι τους συμφέρει να μεταφέρουν για να χειραγωγούν το ζαλισμένο πλήθος. Ότι το γενικό ισοζύγιο πληρωμών είναι σήμερα ελλειματικό ή πλεονασματικό;  Δεν μπορούν να λένε και τα δύο ανάλογα με την περίσταση.Γεγονός είναι πως, όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος  αλλά και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2015 και 2016, το γενικό ισοζύγιο πληρωμών της χώρας μας είναι ελαφρώς έστω πλεονασματικό, σε επίπεδα της τάξης των 2 δις.  Αυτό οφείλεται κυρίως στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του πετρελαίου, του οποίου το κόστος αντιπροσωπεύει περίπου το μισό του εμπορικού μας ελλείμματος, αλλά και στις τεράστιες περικοπές και γενικότερα στις πολιτικές λιτότητας που επικρατούν στη χώρα.

Εδώ τερματίζεται  όποια σχετική τρομοκρατία με τις γνωστές έωλες φοβίες ότι, με τη δραχμή δε θα έχουμε να φάμε, θα μας λείψουν τα φάρμακα, τα καύσιμα κλπ.!!! Η αλήθεια είναι ότι, όσον αφορά τα τρόφιμα το ισοζύγιό εισαγωγών – εξαγωγών τροφίμων είναι ισοσκελισμένο, γεγονός που έχει αποδειχτεί και από διάφορες μελέτες και ειδικότερα αυτές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συμπίεση που υφίσταται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών και την κοινοτική και κυβερνητική πολιτική που προωθεί τον αφανισμό της, μπορεί να καλύψει το 60% των φαρμακευτικών σκευασμάτων και περίπου το 90% των ασθενειών.Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα  υπάρχει φυσικά επαρκές συνάλλαγμα.

Το παράδοξο είναι ότι, τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, πένονται, δεν έχουν ηλεκτρικό και θέρμανση, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, ή γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα ή γιατί απλώς δεν υπάρχουν πλέον τα αναγκαία φάρμακα στα φαρμακεία και στα νοσοκομεία.

Όσον αφορά τα καύσιμα, το μεγαλύτερο μέρος τους  καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, στις οποίες μάλιστα εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο. Παρ’ όλη τη κατακόρυφη πτώση της τιμής των καυσίμων διεθνώς, η αγοραία τιμή τους έχει μειωθεί πολύ λιγότερο, προφανώς για λόγους υψηλής φορολόγησης. Και υπενθυμίζεται ότι, με τη δραχμή, ποτέ δε μας έλειψαν τα τρόφιμα ή τα φάρμακα. Ούτε είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Σκόπια, η Αλβανία, κλπ.

Με τη δραχμή θα μειωθεί κατακόρυφα η αγοραστική μας δύναμη λόγω του πληθωρισμού

Η πραγματικότητα είναι ότι με την ένταξή μας στο ευρώ και τις μετέπειτα εξελίξεις, η αγοραστική μας δύναμη συρρικνώθηκε κατακόρυφα λόγω της απότομης εκτίναξης των τιμών και της βουτιάς των εισοδημάτων. Πολλοί συμπολίτες μας σήμερα ψάχνουν τρόφιμα στα σκουπίδια, η φτώχεια βρίσκονται σε πρωτοφανή επίπεδα που ποτέ δεν είχαμε ζήσει στο παρελθόν με τη δραχμή. Η Ελλάδα αναγορεύεται σε πρωταθλήτρια της ανεργίας στην Ευρώπη όπως φαίνεται στο Ιστόγραμμα 7. Από 7,8% το 2008, η ανεργία εκτοξεύθηκε στ 26,5 % το 2015, ενώ στους νέους ξεπερνά το 60%. Oι  τιμές καταναλωτή εκτινάχθηκαν στα ύψη αμέσως με την ένταξή μας στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο του 2002. Τότε η ΕΣΥΕ σταμάτησε να εκδίδει στοιχεία για τον εσωτερικό πληθωρισμό, γι’ αυτό και δεν υπάρχουν σχετικά επίσημα δεδομένα. Ο  πίνακας 4.που παρατίθεται εδώ, είναι απλώς ενδεικτικός της εκτίναξης των τιμών εκείνης της περιόδου που οφείλεται κυρίως σε προσαρμογή τους στα δεδομένα της ευρωζώνης, σε πληθωριστικές προσδοκίες και στρογγυλοποιήσεις των τιμών προς τα επάνω

Επιλεγμένες τιμές βασικών προϊόντων καταναλωτή πριν και μετά την ένταξη στο ευρώ

1999	2015
Βασικός Μισθός	170.000δρχ                  €500	-4%	€480                  163.000δρχ
Πετρέλαιο Θέρμανσης (1L)	62δρχ                            €0,18	400%	€0,9                          306δρχ
Βενζίνη (1L)	180δρχ                          €0,52	227%	€1,80                        580δρχ
Τυρόπιτα	100δρχ                          €0,29	383%	€1,4                          477δρχ
Φραπές	500δρχ                          €1,47	104%	€3,00                      1.022δρχ
Τσιγάρα (Πακέτο)	400δρχ                          €1,20	233%	€4,00                      1.363δρχ
Νερό (O,5L)	50δρχ                            €0,15	233%	€0,5                            170δρχ
Τομάτες (1κιλό)	100δρχ                          €0,30	400%	€1,5                            511δρχ
Γάλα Φρέσκο (1L)	240δρχ                          €0,70	86%	€1,3                            443δρχ
Τυρί Φέτα (1 κιλό)	1.700δρχ                       €5,00	100%	€10,00                    3.408δρχ
Εισιτήρια Λεωφορείων	75δρχ                            €0,22	446%	€1,20                          409δρχ
Αυτοκίνητο (HYUNDAI ACCENT & i30)	3.200.000δρχ             €9.391	46%	€13.650        4.651.237δρχ

Επισημαίνεται εδώ ότι, ο πληθωρισμός που αποτελεί τον μοναδικό ορατό κίνδυνο της μετάβασης στη δραχμή, μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί με σύνεση και συντεταγμένο σχέδιο. Αυτό είναι εφικτό να γίνει  κυρίως με τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα όριο του γνωστού στα οικονομικά δείκτη Μ2.

Ο δείκτης αυτός με τις σημερινές συνθήκες αποπληθωρισμού, ανενεργού οικονομικού δυναμικού και εκτεταμένης ανεργίας, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου σε 20% του ΑΕΠ,  δηλ. σε 37 δις ευρώ ετησίως. Για τη συγκράτηση του πληθωρισμού και ειδικότερα των πληθωριστικών προσδοκιών, αναγκαία είναι παράλληλα η συνετή δημοσιονομική πολιτική, με αυξήσεις στα εισοδήματα που δε θα προηγούνται αλλά θα ακολουθούν την άνοδο του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας.

Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών και ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη. Σύμφωνα με μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 8-10% στην αρχική φάση μιας συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή.

Αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας ενώ αργότερα, μπορεί να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 6%. Σήμερα είμαστε πρωταθλητές της ανεργίας διεθνώς και ο πληθωρισμός κινείται σε αρνητικά επίπεδα της τάξης του 1-2%, γεγονός που αποδυναμώνει την οικονομία συμβάλλοντας στο σπειροειδή κύκλο της ανακυκλούμενης ύφεσης.

Οι Έλληνες είμαστε τεμπέληδες και ευθυνόμαστε για την καταστροφή μας

Οι Έλληνες όχι μόνο δεν είναι τεμπέληδες αλλά εργάζονται τις περισσότερες ώρες σε όλη την Ευρώπη όπως φαίνεται από το Ιστόγραμμα που παρατίθεται εδώ αλλά και είναι γνωστό σε όλους στο εξωτερικό όπου ζουν, εργάζονται σκληρά  και διαπρέπουν πολλοί συμπατριώτες μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέρχονται από τον ΟΟΣΑ, οι Έλληνες δουλεύουν και βρίσκονται τρίτοι στη σειρά του σχετικού πίνακα με 2.060 ώρες το χρόνο έναντι 1.363 των Γερμανών που βρίσκονται στον πάτο του ίδιου πίνακα 

Είναι αλήθεια ότι κάποιοι εξυπνάκηδες μεγαλοπαράγοντες στη χώρα μας έφαγαν πολλά, αλλά κάθε άλλο παρά  ισχύει το Παγκάλειο γνωμικό ότι, «όλοι μαζί τα φάγαμε». Ναι, υπήρχαν πολλές στρεβλώσεις ως συνέπεια του πελατειακού κράτους με τη ράθυμη και αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση, το πολλές φορές παράλογο, άδικο και πολυέξοδο ασφαλιστικό σύστημα, τις υπέρογκες  δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τις μίζες από τις κρατικές προμήθειες  κλπ. Αλλά όλα αυτά και άλλα τόσα, δε δικαιολογούν την τεράστια οικονομική κατάρρευση της χώρας μας, όπως και των άλλων χωρών, κυρίως αυτών της νότιας ευρωζώνης.

Και ενώ οι εδώ αργυρώνητοι Γκαουλάϊτερ μας βομβαρδίζουν συνεχώς για τα σφάλματα ή εγκλήματα που έχουμε διαπράξει σε βάρος μας και μας καλούν να αυτομαστιγωνόμαστε γι’ αυτό, ξεχνούν τις τεράστιες δαπάνες για αγορά εξοπλισμών-μετά μιζών- από τους καλούς μας τους Εταίρους, για να προστατευτούμε από τη «σύμμαχο» και υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ Τουρκία. Όπως λησμονείται από τους Εταίρους ότι, στη  Γερμανία που αιματοκύλισε την Ευρώπη χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της από δύο παγκόσμιους πολέμους. Και στο χάρισμα αυτό το 1953 συμμετείχε και η μικρή πλην έντιμη και γαλαντόμα Ελλάδα. Για να μη μιλήσουμε για τις πολεμικές αποζημιώσεις τις οποίες οι Εταίροι, οι Γερμανοί δηλ., ούτε που τις συζητούν. Τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας δικά τους.

Οι Γερμανοί φοβούνται το Grexit και θα υποχωρήσουν στις απαιτήσεις μας

Αυτός είναι ίσως ο μεγαλύτερος μύθος που κατέρρευσε από μόνος του ύστερα από τη μαραθώνια του  διαδικασία διαπραγμάτευσης διάρκειας έξι μηνών και ένα ιστορικό δημοψήφισμα που έδινε το πράσινο φως στην κυβέρνηση για να φτάσει μέχρι και την έξοδο από το ευρώ. Η χείριστη διεθνώς πολιτική διαπραγμάτευση του έτους, όπως χαρακτηρίστηκε με σχετικό βραβείο τύπου βατόμουρου από το Χάρβαρντ,όχι μόνο δεν μας απάλλαξε από μέρος των μνημονιακών βαρών,  αλλά φόρτωσε τη χώρα με περίπου 70-80 δις επί πλέον χρέος σε δανεικά. Και οδήγησε στον αφελληνισμό και κλοπή των ελληνικών τραπεζών από ξένους οίκους αρπακτικών, την καταλήστευση του ελληνικού δημοσίου με τη δημιουργία του νέου υπερταμίου υπό τον έλεγχο των δανειστών, την περαιτέρω  μνημονιακή επέλαση σε συντάξεις, μισθούς, υπερφολόγηση κλπ.

Τελικά οι ξένοι παίζουν τον ζουρνά και εμείς χορεύουμε πεντοζάλι, αντί να γίνει το αντίθετο, όπως μας είχε υποσχεθεί ο ΠΦΑ Πρωθυπουργός μας.Το Βερολίνο που κρατά τον κουμπαρά της ευρωζώνης και παραγγέλλει τη μουσική, όχι μόνο φοβάται ή απεύχεται το Grexit  αλλά το επεδίωξε και το επιδιώκει. Και αυτό γιατί προωθεί τη δημιουργία μιας  περιχαρακωμένης πανίσχυρης γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο την απόλυτη κυριαρχία και επεκτατική δυναμική του Βερολίνου. Στα σχέδιά του αυτά δε χωράει σήμερα η Ελλάδα.

Αν ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και οι φιλοδοξίες για τη γερμανική υπερκυριαρχία, που τώρα γίνεται με το υπερόπλο το ευρώ και όχι με ερπυστριοφόρα όπως στο παρελθόν, θα ανατραπούν.Αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε και όλες τις βαριές θυσίες που απαιτούνται γι’ αυτό μας λέει ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε. Αντίθετα,  η Ουάσιγκτον των Ομπάμα-Κλίντον με τη συνηγορία του Παρισιού του Ολάντ, επέμενε και πέτυχε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, γιατί ήθελε μεν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία  ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσία, αλλά όχι πανίσχυρη, σε βαθμό που θα αμφισβητήσει τη διεθνή πρωτοκαθεδρία της στο δυτικό κόσμο.

Στη βάση αυτού του σκηνικού βρίσκεται ο υπόγειος πόλεμος νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, όπου συμμετέχει και το Κινέζικο γουάν. Και η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες της νότιας ευρωζώνης κυρίως είναι τα θύματα στη μάχη αυτή των θηρίων.Όπως γράφει ο James Rickards στο αποκαλυπτικό βιβλίο του Currency wars, σήμερα βιώνουμε ένα νέο πόλεμο νομισμάτων με πολύ χειρότερες επιπτώσεις απ’ αυτές που αντιμετωπίστηκαν ως συνέπεια της επιβολής του χρυσού κανόνα ( gold standard), με ορισμένες χώρες να κλέβουν από την ανάπτυξη άλλων χωρών μέσω της υποτίμησης  των νομισμάτων τους. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα όπου η υψηλή ισοτιμία του ευρώ στην οποία επιμένει το Βερολίνο, μαζί με άλλους παράγοντες κόστους όπως η μεγάλη διαφορά των επιτοκίων κλπ., καταστρέφει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Μέσα στην παραζάλη του νομισματικού αυτού πολέμου, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη χειρότερη επιλογή για τη χώρα μας, υπακούοντας στις βουλές και τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον των Ομπάμα – Κλίντον , η οποία προσέφερε αόριστες υποσχέσεις υποστήριξης. Γι΄αυτό και το Αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, πιέζει τη Γερμανία για μερική αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι δηλ. σαν τη χορήγηση ασπιρίνης στον άρρωστο. Φτάσαμε στο σημείο όπου το ΔΝΤ,το Πρυτανείο του νεοφιλελευθερισμού, να εγκαλεί το Βερολίνο από τα αριστερά !

Η έξοδος από την ευρωζώνη, προσωρινή ή μόνιμη, με στήριξη για το νέο εθνικό νόμισμα από τους δανειστές, όπως προτάθηκε από το Βερολίνο, με προίκα 50 δις και κλείδωμα της ισοτιμία της νέας δραχμής με υποτίμησής της κατά 25%, μπορεί να μην ήταν η άριστη λύση, αλλά ήταν και είναι αναμφίβολα μια πολύ καλύτερη εναλλακτική διέξοδος απ’ αυτήν που υποχρεώθηκε να επιλέξει ο Αλέξης Τσίπρας, πιεζόμενος σκληρά από την Ουάσιγκτον. Το τρισχειρότερο δηλ. τρίτο μνημόνιο του «πάση θυσία στο ευρώ» που προδικάζει μια πορεία απόλυτης φτωχοποίησης και υποτέλειας της χώρας. Αποδεικνύεται δηλ. το παράδοξο γεγονός ότι, η Ουάσιγκτον και όχι το Βερολίνο μας οδήγησε και μας οδηγεί στο αδιέξοδο.

Με το άναρχο Grexit υπάρχουν σοβαροί γεωπολιτικοί κίνδυνοι για τη χώρα μας

Αυτό  είναι μια πραγματική μισή αλήθεια. Και ενώ κάθε άλλο παρά πρέπει να φοβόμαστε το συντεταγμένο Grexit, το άναρχο και μονομερές Grexit μπορεί να μας κοστίσει πολύ ακριβά, με δεδομένο ότι, στα ανατολικά σύνορα παραμονεύει ένας επίβουλος γείτονας.  Οφείλουμε να είμαστε συνετοί και να μην υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας απέναντι στην πολιτική και οικονομική υπεροπλία των δανειστών. Αν το παρακάνουμε και τραβήξουμε τα πράγματα στα άκρα όπως συμβουλεύουν ορισμένοι αντάρτες του σαλονιού, αν νομίζουμε  ότι θα «χτυπάμε τον ζουρνά και οι δανειστές θα χορεύουν πεντοζάλι», τότε  μπορεί να οδηγήσουμε τη χώρα σε νέα Μικρασιατική καταστροφή. Γι’ αυτό απαιτείται σύνεση και συντεταγμένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή.

Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε και να ελιχθούμε ανάμεσα στις αντιθέσεις των ισχυρών της γης, να διασφαλίσουμε από πριν στήριξη από διάφορες ισχυρές πλευρές, σε δύση και ανατολή για διάφορα εναλλακτικά σενάρια. Και να προχωρήσουμε σε σκληρές και όχι κούφιες διαπραγματεύσεις, μεγαλόστομους ψευτοηρωϊσμούς και πιστολιές στον αέρα.Εδώ πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι, η δοκιμασία ή πιο σωστά η τραγωδία που υποστήκαμε ως λαός ήταν και ένα χρήσιμο μάθημα να μην εμπιστευόμαστε του ξένους ..και «δώρα φέροντας».

Αλλά επιπλέον να διδαχτούμε από τα λάθη μας από την εποχή της άκοπης ευημερίας, του εύκολου πλουτισμού, της ατιμωρησίας, της κατανάλωσης περισσότερων από όσων παράγουμε, της ανοχής στο λαϊκισμό και τον πολιτικαντισμό, και πολλά άλλα σχετικά, που οφείλουμε να διαγράψουμε στο μέλλον. Το σκληρό μάθημα που πήραμε, δεν μπορεί παρά να μας άφησε και χρήσιμα διδάγματα.Τέλος, επειδή θεωρούμε ότι, οι διαπιστώσεις, οι μεμψιμοιρίες, οι  διαμαρτυρίες, οι κινητοποιήσεις, η επαναστατική γυμναστική είναι αδιέξοδες χωρίς προτάσεις, έχουμε καταρτίσει συγκεκριμένο, σαφές ολοκληρωμένο σχέδιο συντεταγμένης μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, που απαιτεί, εκτός των άλλων,καλή προετοιμασία, διαπραγματευτικές δεξιότητες, υπομονή και επιμονή. Ναι μπορούμε να τα καταφέρουμε, να σώσουμε τη χώρα από το βάραθρο. Αρκεί να το θέλουμε και να ενεργήσουμε σωστά, έξυπνα και δυναμικά.

Πηγή