Προσωρινή η εκεχειρία στην Παλαιστίνη

Γράφει ο Λεωνίδας Βατικιώτης

Με την παρέμβαση του Κατάρ και της Αιγύπτου τερματίστηκαν, προσωρινά, οι ανταλλαγές πυρών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων που σημάδεψαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στοιχίζοντας τη ζωή σε 25 Παλαιστίνιους και 4 Ισραηλινούς.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος

Η εκεχειρία, που έχει γίνει ήδη σεβαστή από τα δύο μέρη βάζοντας τέλος στην αιματοχυσία, αυτό που εγγυάται είναι μια προσωρινή ανακωχή μέχρι τις 5 Ιουνίου, οπότε λήγει το Ραμαζάνι. Η αναγγελία εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης ότι αμέσως μετά το τέλος της μεγαλύτερης γιορτής των μουσουλμάνων θα δοθεί στη δημοσιότητα η περίφημη «Συμφωνία του Αιώνα» για το παλαιστινιακό θεωρείται σίγουρο ότι θα πυροδοτήσει νέες συγκρούσεις λόγω της προκλητικής εύνοιας που το διαπερνά υπέρ φυσικά των Ισραηλινών…

Το έναυσμα για τα γεγονότα του προηγούμενου Σαββατοκύριακου δόθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής 3 Μαΐου κατά τη διάρκεια των καθιερωμένων διαδηλώσεων, που ξεκίνησαν στις 30 Μαρτίου 2018 με την επωνυμία Μεγάλη Πορεία για την Επιστροφή, και ως αίτημα έχουν την επιστροφή των Παλαιστινίων στα σπίτια τους απ’ όπου διώχθηκαν το 1948 με την Νάκμπα (καταστροφή) και τον τερματισμό του ισραηλινού αποκλεισμού στη Γάζα που διαρκεί πλέον 12 χρόνια. Η δολοφονία από το Ισραήλ δύο παλαιστινίων διαδηλωτών 19 και 31 ετών οδήγησε την παλαιστινιακή αντίσταση να εκτοξεύσει εκατοντάδες ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ.

Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, ασύμμετρες όπως σταθερά συμβαίνει τον τελευταίο χρόνο (αρκεί να αναφερθεί από τις 30 Μαρτίου 2018 ότι έχουν σκοτωθεί 305 Παλαιστίνιοι και 2 Ισραηλινοί στρατιώτες) δεν ήταν το μοναδικό κόστος που κατέβαλε ο παλαιστινιακός λαός. Συμπεριλαμβάνονται και δεκάδες κτίρια που βομβάρδισε η ισραηλινή αεροπορία, με αποτέλεσμα την πλήρη κατεδάφισή τους, ως ένα μέσο για να καταστήσει τη ζωή των 2 εκ. κατοίκων της Γάζας αβίωτη και να τους στρέψει εναντίον των δυνάμεων της αντίστασης.

Πρόκειται για μια χαρακτηριστική περίπτωση κατά την οποία άμαχοι πολίτες που γίνονται άστεγοι έχοντας επίσης χάσει κι όλη τους την περιουσία χρησιμοποιούνται για την επίτευξη στρατιωτικών στόχων…

Το Ισραήλ δεν αποκλείεται να προέβη σε αυτή την επίδειξη ωμής δύναμης εναντίον της Γάζας, που διοικείται από τη Χαμάς η οποία κέρδισε τις μοναδικές ελεύθερες εκλογές που διοργανώθηκαν στην περιοχή, αξιοποιώντας από τώρα το πλεονέκτημα που θα αποκτήσει σε έναν μήνα, όταν με τη δημοσιοποίηση της «Συμφωνίας του Αιώνα» θα εμφανίζεται ως η μοναδική δύναμη που την υιοθετεί ανεπιφύλακτα. Κι αυτό γιατί όλες οι αποκαλύψεις σχετικά με το περιεχόμενό της αν κάτι επιβεβαιώνουν είναι ότι η πρόταση του γαμπρού του Ντόναλντ Τραμπ, Γιάρεντ Κουσνέρ, αποτελεί την πιο μεροληπτική, ετεροβαρής και προκατειλημμένη πρόταση επίλυσης που έχει ποτέ καταθέσει η Ουάσιγκτον.

Πέραν όσων ήδη δημοσίευσε η αμερικανική εφημερίδα Washington Post (διάβασε εδώ προηγούμενο σχετικό άρθρο), ένα άλλο δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας Israel Hayom ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η αμερικανική πρόταση ακυρώνει ακόμη και τις πιο σημαντικές αποφάσεις του ΟΗΕ για το παλαιστινιακό κράτος. Μεταξύ αυτών η απόφαση πώς πρωτεύουσα του θα είναι η Ανατολική Ιερουσαλήμ. Θέση που υπονομεύθηκε έμπρακτα όταν οι ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 2017 αναγνώρισαν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και τον Μάιο του 2018 μετέφεραν εκεί την πρεσβεία τους από το Τελ Αβίβ. Η «Συμφωνία του Αιώνα» προβλέπεται πώς θα υπογραφτεί από τρία μέρη, το Ισραήλ, την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και τη Χαμάς, ιδρύοντας ένα κράτος που θα ονομαστεί «Νέα Παλαιστίνη». Εντός ενός έτους μετά τις υπογραφές θα διεξαχθούν εκλογές στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, ενώ εντός 3 ετών θα αποφυλακιστούν όλοι οι αντιστασιακοί Παλαιστίνιοι που κρατά έγκλειστους το Ισραήλ. Με βάση τις προβλέψεις της «Συμφωνίας του Αιώνα», η Ιερουσαλήμ που ακόμη και τώρα έχει 435.000 Παλαιστίνιους περνάει στο Ισραήλ, όπως και οι εποικισμοί στη Δυτική Όχθη που θα ενσωματωθούν στο κράτος του Ισραήλ, παρότι όχι μόνο ο ΟΗΕ αλλά ακόμη και εβραϊκές οργανώσεις των ΗΠΑ με ιδιαίτερη επιρροή έχουν καταγγείλει την τακτική των εποικισμών. Η Δυτική Όχθη και η Γάζα θα ενώνονται στο πλαίσιο του νέου κράτους μέσω ενός αυτοκινητόδρομου που θα χτιστεί 30 μέτρα πάνω από το έδαφος. Το κόστος της κατασκευής θα το αναλάβουν Κίνα (κατά 50%), Νότια Κορέα, Αυστραλία, Καναδάς, ΗΠΑ και ΕΕ (από 10% κάθε μέρος). Το νέο κράτος δε θα έχει δικό του στρατό και για την ασφάλειά του (έναντι ποιανών άραγε;) θα μεριμνεί ο ισραηλινός στρατός που θα πληρώνεται μάλιστα γι’ αυτή του την υπηρεσία από την Παλαιστινιακή κυβέρνηση. Κι επειδή όλα τα παραπάνω δεν ήταν πιθανά αρκετά για να ικανοποιηθεί ο Μπενζαμίν Νετανιάχου, στο σχέδιο επίλυσης προβλέπονται κυρώσεις και μέτρα που φτάνουν ακόμη και σε πόλεμο για την ΟΑΠ και τη Χαμάς (η οποία προβλέπεται να παραδώσει τον οπλισμό της στην Αίγυπτο και να αποζημιωθεί γι’ αυτό) σε περίπτωση που δε συναινέσουν στο σχέδιο επίλυσης, με βάση πάντα όσα αποκαλύπτει η ισραηλινή εφημερίδα.

Αν αποδειχθούν αληθινά όσα διέρρευσαν μέσω της ισραηλινής εφημερίδας, τότε η Παλαιστινιακή πλευρά θα βρεθεί στο κέντρο πρωτοφανών πολιτικών πιέσεων και ωμών οικονομικών εκβιασμών που θα απειλήσουν ακόμη και την ύπαρξή της Παλαιστινιακής Αρχής υπό τη σημερινή μορφή. Η διακοπή των αμερικανικών χρηματοδοτήσεων πέρυσι προς την υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες δείχνει πόσο στενεύει ο κλοιός για την Παλαιστίνη. Σε αυτό το πλαίσιο οι βομβαρδισμοί της Γάζας δεν αποκλείεται να ήταν απλώς προειδοποιητικές βολές…

Στο στόχαστρο των ΗΠΑ το Ιράν

Σε νέα φάση εισέρχονται οι αμερικανικές προσπάθειες αποσταθεροποίησης ακόμη και αλλαγής του καθεστώτος του Ιράν, δεδομένου ότι πλέον έληξε και η τελευταία προθεσμία που είχε δώσει η Ουάσιγκτον σε πολλές χώρες που προμηθεύονταν πετρέλαιο από το Ιράν για να μην εφαρμόσουν τις οικονομικές κυρώσεις. Στόχος των ΗΠΑ είναι το Ιράν να χάσει όλα του τα έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και να στερηθεί έτσι των σημαντικότερων πόρων που του επιτρέπουν να ασκεί κοινωνική πολιτική. Η επιθετική γραμμή ου Ντόναλντ Τραμπ εναντίον του Ιράν ξεκίνησε πέρυσι, όταν οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από τη συμφωνία των 5 για τα πυρηνικά του Ιράν – παρότι οι επιθεωρητές της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας βεβαίωναν ότι η Τεχεράνη είναι συνεπής απέναντι στις υποχρεώσεις που ανέλαβε, συνεχίστηκε με τις οικονομικές κυρώσεις και κορυφώθηκε με την αναγγελία από τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον, ότι το αεροπλανοφόρο Αβραάμ Λίνκολν κατευθυνόταν προς το Ιράν.

Λάδι τη φωτιά της Μέσης Ανατολής έριξε επίσης η επίσκεψη του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, στο Ιράκ, όπου μετέβη μετά την επίσκεψή του στη Φιλανδία κι αφού ακύρωσε προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Βερολίνο, προς επιβεβαίβση φημών για προβλήματα στις αμερικανο-γερμανικές σχέσεις εξ αιτίας του αγωγού Nord Stream 2. Κατά τις επαφές του με την ιρακινή πολιτική ηγεσία τους επισήμανε την ευθύνη που φέρει να προστατεύει τα αμερικανικά συμφέροντα εντός των ιρακινών συνόρων και το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την διακοπή των ενεργειακών σχέσεων μεταξύ Ιράκ και Ιράν.

Η εμπρηστική γραμμή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή δεν έρχεται μόνο σε αντίθεση με τη γραμμή του Ομπάμα, ο οποίος πιστώνεται την ιστορικής σημασίας συμφωνία των 5 για τα πυρηνικά του Ιράν. Συναντά επιπλέον αντιδράσεις κι εντός του αμερικανικού κατεστημένου. Έγραφαν χαρακτηριστικά οι New York Times την Τετάρτη 8 Μαΐου ότι η απόφαση του Τραμπ να εντάξει την Επαναστατική Φρουρά του Ιράν στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων (που οδήγησε το Ιράν να εντάξει την αμερικανική διοίκηση στις τρομοκρατικές οργανώσεις…) συνάντησε αντιδράσεις από αξιωματούχους των υπηρεσιών πληροφοριών και του Πενταγώνου…

Πληγή που δεν κλείνει η Συρία

Σε μικρότερη κλίμακα μεν, αλλά συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Συρία, που έχει μετατραπεί στο πιο παράλογο θέατρο πολέμου των τελευταίων δεκαετιών όπου ξένοι στρατοί και ομάδες ενόπλων μάχονται ανηλεώς στο έδαφός της.

Πρωταγωνιστής των πιο πρόσφατων εχθροπραξιών είναι η Τουρκία και η ένοπλη ομάδα Συριακός Εθνικός Στρατός που υποστηρίζεται από την Άγκυρα. Στο στόχαστρό τους είναι η ομάδα YPG, που πολέμησαν μαζί με τους Αμερικανούς εναντίον του ISIS. Για τους Τούρκους ωστόσο δεν είναι τίποτε άλλο από σύμμαχοι του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, ΡΚΚ, το οποίο, για την Άγκυρα, αποτελεί την επιτομή της τρομοκρατίας. Πολύ περισσότερο αφότου κατάφερε να το εντάξει στις λίστες των τρομοκρατικών οργανώσεων των ΗΠΑ ακόμη και της ΕΕ.

Η πρόσφατη κλιμάκωση με αφορμή το θάνατο ενός τούρκου στρατιώτη, έφερε στην επιφάνεια την πυρετώδη προσπάθεια που καταβάλλει η Τουρκία για να αποκλείσει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός κουρδικού θύλακα στα βόρεια της Συρίας που θα απειλούσε τη δική της εδαφική ακεραιότητα. Σύμμαχο σε αυτή την προσπάθεια έχουν τη Ρωσία, με την οποία υπέγραψαν σχετική συμφωνία συνεργασίας το Σεπτέμβριο του 2018.

Η Τουρκία ωστόσο συγκαλύπτει τους πραγματικούς της στόχους και νομιμοποιεί τις περιπολίες τούρκων στρατιωτικών επικαλούμενη τους κινδύνους που γεννιούνται για τους κατοίκους του Ιμπλίντ από τους τελευταίους θύλακες ισλαμιστών ενόπλων. «Είναι μια πυκνοκατοικημένη περιοχή. Τουλάχιστον 3,5 εκ. πολίτες λέγεται ότι ζουν στο Ιμπλίντ» δήλωσε ο τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ. «Αν η κατάσταση κλιμακωθεί στο Ιμπλίντ αυτοί οι άνθρωποι θα πλημυρίσουν όχι μόνο τα τουρκικά σύνορα αλλά και για την Ευρώπη». Για το καλό της Ευρώπης, αγωνίζεται κι αυτός…

Πηγή: Νέα Σελίδα, μέσω leonidasvatikiotis