ΟΙ "ΑΣΦΑΙΡΕΣ" ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ...


Γράφει ο Λεωνίδας Αποσκίτης

Ο ελληνικός λαός, αν και αγωνίζεται 8 χρόνια συνεχώς, δεν βρίσκει ούτε τον δρόμο ούτε το σθένος για την ανατροπή που όλοι ευαγγελίσθηκαν από το 2010.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι προγραμματισμένες 24ωρες περαντζάδες στο Σύνταγμα είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν αρκούν, όσα χημικά και να συνοδεύουν την αυλαία στο τέλος των διαδηλώσεων.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Τι άλλο χρειάζεται, αναρωτιούνται οι πολλοί, για να φθάσουμε σε μια δυναμική Γενική Πολιτική Απεργία, σε λειτουργικές αντιστάσεις τόσο για τα Μνημόνια όσο και για τα Εθνικά Θέματα, στην ποθούμενη ενότητα κάτω από ένα πλατύ μέτωπο;
Καθημερινά διαβάζουμε στα πρωτοσέλιδα τα πιο σκληρά δεδομένα, τα πιο εφιαλτικά σενάρια για την πατρίδα μας.
Η ανεργία βουλιάζει την Ελλάδα. Οι αυτοκτονίες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο...Μια νέα γενιά γίνεται θυσία στο μνημόνιο, ο μισός πληθυσμός δεν μπορεί να καλύψει βασικές ανάγκες του, να πληρώσει λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και φόρους, να αποπληρώσει δάνεια και ζει με τρόφιμα χαμηλής ποιότητας.
Το ΔΝΤ παραδέχεται κυνικά ότι η πολιτική που ακολούθησε στη χώρα μας ήταν λάθος. Ξένοι αξιωματούχοι προειδοποιούν κυνικότερα για το τι άλλο χάλι μας περιμένει
Μέσα σ’ αυτά τα κοινωνικά και πολιτικά πλαίσια, μια είναι η απάντηση στην απορία «γιατί;»… τι φταίει και δεν βράζει αυτό το «αντάρτικο» αίμα που γενιές ολόκληρες μας έλεγαν ότι το είχαμε μέσα μας.
Είναι γιατί οι διαδηλωτές που φτάνουν τόσους μήνες στο Σύνταγμα δεν βρίσκουν μπροστά τους μόνο ένα πλαστικό τείχος, τα κάγκελα και κάποιες αρματωμένες διμοιρίες των ΜΑΤ. Οι Έλληνες πολίτες που συγκεντρώνονται μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη αγανακτισμένοι συναντούν το αόρατο τείχος της ιστορίας σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή. Συναντούν το βαρύ μήνυμα της θυσίας για τη νίκη! Και μοναδικό κριτήριο για να κατακτήσεις την νίκη και τον στέφανο της δόξας στην ιστορία είναι «η αξία της υπόθεσης», κατά τον πατέρα του νεώτερου ιστορικού στοχασμού της Δύσης G.W.F. Hegel.
«Στην πλάστιγγα της Ιστορίας δεν βαραίνουν τόσο ούτε η τυπική γενναιότητα, αλλά ούτε αυτό που αποκαλούμε προσφορά υπηρεσιών: μοναδικό κριτήριο για την απονομή του στέφανου της δόξας αποτελεί η αξία της υπόθεσης… Ποτέ άλλοτε στον ρου της Ιστορίας δεν μεσουράνησε σε τέτοια λαμπρότητα η κατίσχυση της πνευματικής δύναμης επάνω στην ποσότητα, σε μια μάζα με ένα όχι ευκαταφρόνητο μέγεθος…».
Το παράθεμα αυτό είναι από το corpus των πανεπιστημιακών παραδόσεων του Hegel (Έγελου) στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου κατά τα έτη 1822-1831 και επισημαίνει την θεμελιακή σημασία για την εξέλιξη του δυτικού πολιτισμού που είχε η μάχη της Αθήνας του 480 π.Χ. Χάρη στην απόφαση να μην παραδώσουν «γη και ύδωρ», οι Αθηναίοι διατήρησαν την εσωτερική τους ελευθερία και στερέωσαν τη δημοκρατία.
Ένα διαχρονικό και ιδιαίτερα επίκαιρο και χρήσιμο στις μέρες μας μήνυμα, την ώρα που η σύγχρονη αυτοκρατορία αποφάσισε να τρομοκρατήσει όλο τον κόσμο και να θέσει κάτω από απόλυτη ομηρία την Ελλάδα.
Στην πατρίδα μας σήμερα έχουμε Πόλεμο... Το φύλλο πορείας έχει επιδοθεί σε όλους μας, αλλά αρνούμαστε να το πάρουμε γιατί δεν έχουμε πεισθεί για την "αξία της υπόθεσης".
Θα βγούμε από την νεκρώσιμη αυτή πομπή των διαδηλώσεων ρουτίνας και θα ανοίξουν ξανά οι λεωφόροι της ζωής όταν πεισθούν πραγματικά οι περισσότεροι ότι απέναντί μας έχουμε ένα στοιχείο εχθρικό και άλογα άπληστο, ξένο προς κάθε αξία που γεννήθηκε σ’ αυτό τον τόπο και το οποίο δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να μάς εξοντώσει. Όπως έκαναν πάντα οι βάρβαροι. Και δεν τους χρωστάμε απολύτως τίποτα. Το μόνο χρέος που έχουμε εμείς είναι απέναντι στην Αξιοπρέπεια της καταγωγής μας, της ιστορίας μας, στις γενιές που μάτωσαν για την ελευθερία μας, στην δυνατότητα να συνεχίσουμε να ζούμε αξιοπρεπώς για πάντα στον τόπο μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.