Η Συμφωνία «πράξη ιστορικής ήττας και εθνικής μειοδοσίας»

Γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής

Μίκης, ο Έλλην που καιρό τώρα αρθρώνει λόγον αληθείας εντιμότητας και αγώνων υπέρ βωμών και εστιών τα είπε χωρίς περιστροφές και κρατούμενα για την περιβόητη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ:

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

«Η χώρα μας σύρθηκε σε μια πράξη ιστορικής ήττας και εθνικής μειοδοσίας με απρόβλεπτες επιπτώσεις σε βάρος της χώρας και του Λαού μας (…).

Συνάμα ποδοπατήθηκε η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού.

Μετά από αυτό το μεγάλο «ΝΑΙ» του κ. Τσίπρα, εκείνο που πονάει πιο πολύ δεν είναι μόνο οι κίνδυνοι που ξανοίγονται μπροστά μας αλλά προ παντός η μεγάλη Ντροπή που θα μας στιγματίζει για πάντα»!

Το ζήτημα είναι εξόχως σοβαρό για να αντέξει σε αυτοσχεδιασμούς και ψευδοπροοδευτικές ιδεοληψίες.

Ο κ. Τσίπρας προχώρησε, υπό ιδίαν ευθύνην, ανεύθυνα, εν γνώσει τού γεγονότος ότι ο ελληνικός Λαός είναι σταθερά εκ διαμέτρου αντίθετος σε παρόμοιες συμφωνίες, και επιβεβαιώνει και ανανεώνει την αντίθεσή του από το 1992 και έκτοτε κατ’ επανάληψη. Σε χρόνους δίσεκτους και μήνες οργισμένους επέμεινε να υψώνει το ΟΧΙ του με ογκωδέστατα Συλλαλητήρια τα οποία χρείας δοθείσης θα επαναληφθούν και θα είναι πρωτοφανή σε ένταση και συμμετοχή.

Τα Σκόπια με μόνη την υπογραφή τού κ. Τσίπρα μπαίνουν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. με εξανδραποδισμό της Ελλάδος, ενώ θα μπορούσαν τιμίως και ευσυνειδήτως εφόσον τόσο διακαώς το επιθυμούσαν  – όχι φυσικά τα Σκόπια – τα αφεντικά τους αμερικανοί και γερμανοί, να τα εντάξουν  – συνδέσουν σε ΝΑΤΟ – Ε.Ε. χωρίς να ταπεινώσουν την Ελλάδα. Δυστυχώς οι ισχυροί γνωρίζουν και ταπεινώνουν χώρες που οι ηγεσίες τους (κυβερνώσες και αντιπολιτευόμενες) είναι πρόθυμες στο υποχωρείν και παραχωρείν.

Δεν πείθει ο επικεφαλής των ΑΝΕΛ ότι είναι ειλικρινής η δήλωσή του πως δεν αποδέχεται τον όρο «Μακεδονία» όταν η Κυβέρνηση την οποία στηρίζει με τους βουλευτές του  και μετέχει, παραχωρεί το «Μακεδονία» και συνάπτει «Ενδιάμεση Συμφωνία» γι’ αυτό. Ματαίωση αυτού του ανοσιουργήματος είναι εφικτή όχι φυσικά με την κύρωση -ψήφιση της συγκεκριμένης συμφωνίας, αφού η Ενδιάμεση κατά τα θέσμια δεν θα έρθει ποτέ προς κύρωση, αλλά με αποτροπή της υπογραφής της που επιτυγχάνεται μόνον με την άρση της εμπιστοσύνης προς τη Κυβέρνηση, από τους ΑΝΕΛ.

Δια της εις άτοπον απαγωγής μετά την αυτοαχρήστευση των ΑΝΕΛ η τελευταία γραμμή άμυνας της πατρίδας πέφτει στους ώμους του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η Κυβέρνηση δεν παραδίδει μόνον το όνομα, αλλά δεδομένου ότι από αυτό παράγονται κρίσιμα μεγέθη: ταυτότητα, εθνότητα, γλώσσα τα παραδίδει όλα συλλήβδην. Κλειδί είναι το όνομα. Και αφής  παρεδόθη το κλειδί, όλα παραδόθηκαν.

Γνωρίζουμε τις λιγοστές θεσμικές αρμοδιότητες του Προέδρου, αλλά το ζήτημα που έχει προκύψει είναι μείζον εθνικό και η διαφωνία τού ανωτάτου άρχοντος με τον πρωθυπουργό  του πρέπει να ενεργοποιηθεί στην πράξη. Αν σ’ αυτή την περίπτωση ο πρωθυπουργός δεν κάνει πίσω η σωτηρία της πατρίδος περνά εξ ολοκλήρου στα χέρια του Προέδρου: Salus patriae suprema lex esto.

Ο λεγόμενος αλυτρωτισμός είναι βαθιά χαραγμένος στο DNA των σκοπιανών από την κούνια τους. Με τα  παιδικά τους άσματα ευνουχίζονται με έναν εκχειλίζοντα ανθελληνισμό. Σύψυχο το εκπαιδευτικό και το μιντιακό σύστημα του κρατιδίου υπηρετεί αυτόν τον στόχο για να αναδείξει τον κακόφημο «μακεδονισμό».

Την επομένη της υπογραφής Τσίπρα θα δούμε σημεία και τέρατα και θα τρίβουμε τα μάτια μας. Θα αντιμετωπίσουμε οργανωμένες επιθέσεις σε διεθνή foraγια δήθεν καταχρηστική χρησιμοποίηση του όρου Μακεδονία – μακεδονικός. Και καθώς αυτοί είναι ονομασία χώρας (τώρα πια εγκεκριμένη από μάς) και εμείς επαρχίας, θα κερδίζουν αυτοί και θα χάνουμε εμείς. Δεν κάνουμε υποθέσεις εργασίας. Έχοντας την κάκιστη εμπειρία των τουρκικών δραστηριοτήτων στη Θράκη θα δούμε να επεκτείνονται αυτές στη Μακεδονία μας ως ψευδώνυμες «μακεδονικές».

Στον τύπο παρελαύνουν γνωστά ονόματα αναλυτών που κρίνουν αρνητικά την «λύση» αλλά είναι εμφανής και η αγωνία τους να εξάρουν και κάτι θετικό «τραβηγμένο» έστω από τα μαλλιά…

Ζούμε στην εποχή των fake news και της fake  history. Κυριαρχεί το δόγμα του απίθανου Soros «τί Έλληνες τί σκοπιανοί, όλοι ίδιοι είμαστε» και του υπαλλήλου του τρισαποτυχημένου Μάθιου Νίμιτς που χρειάσθηκε 25 χρόνια για να «αποδώσει» η διαμεσολάβησή του συνεργούντος μετά μανίας του κ. Κοτζιά.

Όσο πάντως οι κάθε λογής ηγεσίες και ιδίως οι πολιτικές αποδεικνύονται ολόγιστες για να επωμισθούν την αντίσταση του Λαού ο Λαός να προσανατολίζεται να αναλάβει αυτοπροσώπως τα ηνία. Μπορεί!

Λαός ενωμένος, ποτέ ηττημένος με κύριο αίτημα, Δημοψήφισμα!

ΠΗΓΗ