Υπάρχει Ελευθερία και Δημοκρατία στην Ευρώπη; Ποια είναι η πραγματικότητα;

Γράφει ο Δημήτρης Κυπριώτης*

Μας μιλούν για παγκοσμιοποίηση και για τα καλά που θα δώσει στην ανθρωπότητα και τους λαούς, μια παγκοσμιοποιημένη κυβέρνηση, που θα λειτουργεί με υπερεθνικούς θεσμούς!!

Έτσι λοιπόν αν πάρουμε ως παράδειγμα το πως ακριβώς λειτουργούν οι «θεσμοί» στην ΕΕ και ειδικά στην Πατρίδα μας, τότε ο κόσμος που την «έχει πληρώσει ακριβά» αλλά και όσοι ακόμη αντέχουν τα δεινά τους, σίγουρα θα λένε ή θα σκέπτονται τη φράση, «μακριά και αγαπημένοι»

Και αυτό δεν γίνεται άδικα, αφού η έννοια της Ελευθερίας έχει παραμορφωθεί, όχι μέσα στην ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά μέσα στη γερμανοευρωπαική ένωση, αφού για αυτό ακριβώς πρόκειται όταν μιλάμε σήμερα για ΕΕ. Και η κατάσταση αυτή έχει δημιουργηθεί στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και έχει δημιουργήσει ένα πραγματικό κολαστήριο για τους λαούς της Ευρώπης, μηδέ εξαιρουμένου και του λαού της Γερμανίας.

Σήμερα η λέξη και μόνο «Ευρώπη», δίνει πολλές αφορμές για τη δημιουργία συγχύσεων, αφού ένας κόσμος που ζει στον εργασιακό Μεσαίωνα της Ευρώπης, έχει γονατίσει στην κυριολεξία από αυτά τα καλά που έφερε η Νέα Τάξη Πραγμάτων, με την καθοδήγηση της γερμανικής ηγεμονίας.

Ποιος λαός που μάχεται κάτω από τις αισχρές οικονομικές συνθήκες που έχουν δημιουργήσει οι νοσηροί εγκέφαλοι της παγκοσμιοποίησης, μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος; Πως μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος ένας πολίτης της ΕΕ και ειδικά αυτών των χωρών που ζουν υπό καθεστώς κατοχής, όπως η χώρα μας ή έστω υπό καθεστώς επιτροπείας, αφού οι τύχες του καθορίζονται από το «ιερατείο» των Βρυξελλών και η κυβέρνηση του παίζει μόνο διαχειριστικό ρόλο εκτέλεσης εντολών;

Και όλα αυτά δεν είναι λόγια για να εντυπωσιαστεί κανείς, αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα που ζούμε, αφού το βλέπουμε καθαρά, ότι η συγκέντρωση όλων των εξουσιών βρίσκεται στα χέρια μιας «μαφίας», όπως είναι αυτή των Βρυξελλών, που έχει καταργήσει κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και έχει διαστρεβλώσει εντελώς την έννοια της δημοκρατίας.

Και αυτό γίνεται εκουσίως από τις κυβερνήσεις των χωρών, όταν μεταβιβάζουν κυριαρχικά δικαιώματα στην αόρατη εξουσία των Βρυξελλών, σε ανθρώπους άγνωστους, διορισμένους, από μια άλλη πολιτική υπερεθνική ελίτ. Για αυτήν τη δημοκρατία μιλάμε και από αυτήν την υπερεθνική εξουσία περιμένουμε να υπάρχουν συνθήκες ελευθερίας!

Και αυτό, σε ότι αφορά τη χώρα μας, αποδεικνύεται όχι μόνο από τις πράξεις της υποτιθέμενης ελληνικής κυβέρνησης, που δεν κάνει τίποτα περισσότερο, από το να εξαναγκάζει τους Έλληνες να ζήσουν σε συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας που επιβάλλονται από υπερεθνικούς θεσμούς, που λειτουργούν σε καθεστώς ασυδοσίας, αλλά και από την αξιωματική αντιπολίτευση, που δια στόματος Κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, δήλωσε με περίσσεια αλήθεια, ότι: «θα διεκδικήσω μείωση φόρων και θα το πετύχω». Και δεν βρέθηκε κανείς από αυτούς που του γράφουν τους λόγους που να ξέρει ότι ο πρωθυπουργός μιας χώρας δεν διεκδικεί αλλά αποφασίζει; Αλλά είπαμε, ποια Ελευθερία και πια Δημοκρατία μπορεί να βρει η χώρα που ζει στο στο κελί της ΕΕ και συνεπακόλουθα και ο πολίτης της;

Αν όμως πιστεύουμε και θέλουμε να ζούμε σε καθεστώς πραγματικής ελευθερίας και δημοκρατίας στη χώρα μας και αφού έχουμε πιστέψει πραγματικά και όχι επιφανειακά, ότι η Πατρίδα μας έχει μεγάλη ιστορία και ο λαός της ιστορική ευθύνη, τότε χρειαζόμαστε και εμπνευσμένη πολιτική ηγεσία, που δεν θα γονατίζει και δεν θα εκλιπαρεί κανέναν ισχυρό.

Ηγεσία που να μπορεί να χαράζει άλλους δρόμους, πέραν από το μονόδρομο που μας επέβαλλαν εθελόδουλοι και συμφιλιωμένοι με τα μεγάλα συμφέροντα και με όλες τις παγίδες που βάζουν οι ελεεινοί εγκέφαλοι της παγκοσμιοποίησης, που τη μόνη αποστολή που έχουν αναλάβει, είναι η επιδίωξη της κηδεμονίας του κόσμου.

*Ο Δ. Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α., μέλος της ΠΓ και Οργανωτικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.