Σε νιρβάνα - Οι πιο ντροπιαστικές πολιτικές στα χρόνια της κατοχής

Του Νίκου Φιλιππίδη

Διανύουμε μια από εκείνες τις περιόδους, όπου η ιστορία προχωρά γρήγορα. Οι νοοτροπίες αλλάζουν όμως αργά. Το κλείσιμο μιας ακόμα συμφωνίας με τον άλλοτε απόλυτο εχθρό για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, την τρόικα, δείχνει πόσο περισσεύει η πολιτική υποκρισία.

Η κυβέρνηση απλά απέτυχε σε μια ακόμα διαπραγμάτευση. Της δόθηκε η ευκαιρία να κλείσει την συμφωνία και να πάρει μια δόση από τον περασμένο Δεκέμβριο και αυτή επέλεξε την αναμονή μήπως και κερδίσει κάτι, όπως τυχών αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα ή κάποια μεγάλη πολιτική μεταβολή στην Ευρώπη. Τίποτα από τα δύο δεν έγινε, ούτε κάποιο άλλο προς εκμετάλλευση απρόοπτο. Εκ του αποτελέσματος οπότε, θα έλεγε κανείς ότι απέτυχε.

Η ζημιά που προκάλεσε αυτή τη φορά δεν ήταν τεράστια (σε σχέση με το καλοκαίρι του 2015). Ωστόσο ήταν ακριβώς όση χρειαζόταν ώστε να μην λειτουργήσει και πάλι το «ελατήριο».

Επιπλέον, αποκάλυψε το διαχρονικό – η αλήθεια να λέγεται – έλλειμμα διαπραγματευτικής στρατηγικής των ελληνικών κυβερνήσεων και την μεγάλη έλλειψη έμπειρων διπλωματικών στελεχών, ικανών για τις ανάγκες κρίσιμων οικονομικών διαβουλεύσεων.

Οι ήττες που καταγράφηκαν ήταν μεγάλες και οι χειρισμοί εκθέτουν την χώρα.

Το έλλειμμα ήταν τόσο έντονο, που η κυβέρνηση «κατάφερε» να μειώσει για μια ακόμα φορά το αφορολόγητο, αλλά να μην συνοδευτεί η αλλαγή αυτή – για πρώτη φορά στα χρονικά – από αλλαγή στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος. Οι χιλιάδες δηλαδή των πολιτών που μέχρι σήμερα δεν πλήρωναν ούτε ευρώ φόρο εισοδήματος θα κληθούν να πληρώσουν φόρο με τον υπέρογκο συντελεστή του 22%.

Αντίστοιχα στα εργασιακά, αποκαλύφθηκε δια της τεθλασμένης, ότι ο νόμος του 2011 Κουτρουμάνη - Λοβέρδου για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, είχε λήξει η ισχύς του την τελευταία διετία και ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση του τελευταίου μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Απόδειξη των παραπάνω αποτελεί ότι βάσει του μνημονίου η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να νομοθετήσει εκ νέου τον νόμο του 2011, με ισχύ για έναν χρόνο, μέχρι την λήξη του προγράμματος. Πρόκειται για μια γκάφα ολκής η οποία ακόμα και στα μνημονιακά χρόνια δεν έχει απαντηθεί, την οποία διαδέχτηκε μια ντροπιαστική υποχώρηση.

Το πόσο αδιάβαστοι έχουν πιαστεί στην κυβέρνηση, ειδικά στα εργασιακά, αποδεικνύεται και από το «παράθυρο» που άνοιξε για αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Η έλλειψη ηγεσίας και κατάρτισης στο υπουργείο Εργασίας και η «νιρβάνα» του αρμόδιου υφυπουργού, έχουν αφήσει απροσδιόριστο σε ποιο εισόδημα (το προ δαπανών ή το μετά δαπανών) θα προσδιορίζεται η ασφαλιστική εισφορά των ήδη επιβαρυμένων κατόχων ατομικής επιχείρησης, εκθέτοντας χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους σε απρόοπτες οικονομικές επιβαρύνσεις.

Προφανώς μαθαίνουν από τα λάθη τους, αλλά όλοι εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε τον λογαριασμό που αφήνουν..

πηγή