Σύνδρομο Σιόγκρεν: Τα κύρια συμπτώματά του και πώς αντιμετωπίζονται

Το σύνδρομο Σιόγκρεν (Sjögren) είναι μια συστηματική αυτοάνοση πάθηση που προσβάλλει κατ’ εξοχήν τους εξωκρινείς αδένες και προπαντός τους δακρυϊκούς και σιελογόνους αδένες. Πήρε το όνομά του από τον Χένρικ Σιόγκρεν, τον Σουηδό οφθαλμίατρο που το περιέγραψε πρώτος το 1933.

Διακρίνεται σε πρωτοπαθές, όταν δεν αποτελεί απότοκο άλλης πάθησης, και σε δευτεροπαθές, όταν εμφανίζεται σε άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, όπως π.χ. στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στο συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, στη συστηματική σκλήρυνση κ.ά. Αν και το σύνδρομο Sjögren μπορεί να προσβάλλει οποιαδήποτε ηλικία, είναι συχνότερο στις γυναίκες μέσης ηλικίας και η αναλογία γυναικών προς άνδρες είναι 9:1.

Στο πλαίσιο της πρώτης πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας για τις ρευματικές παθήσεις, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας στο γενικό πληθυσμό της χώρας μας, ο επιπολασμός του πρωτοπαθούς συνδρόμου Sjögren, δηλ. η συχνότητά του, βρέθηκε στο επίπεδο του 1,5‰ των ενηλίκων.

Δείτε παρακάτω ποια είναι τα συνηθέστερα αλλά και τα πιο σπάνια συμπτώματα του συνδρόμου και ποιοι είναι οι ενδεδειγμένοι τρόποι αντιμετώπισής τους.

- Συνήθη συμπτώματα