Ποιος χρησιμοποιεί τον Τύπο και τη Δικαιοσύνη κατά των Τραμπ & Φιγιόν; Γράφει ο Τιερί Μεϊσάν

Πώς να μην εκπλήσσεσαι από την ομοιότητα μεταξύ των εκστρατειών πυρρών κατά του Ντόναλντ Τραμπ και του Φρανσουά Φιγιόν; Πώς να μην παρατηρήσουμε ότι αυτοί οι δύο άνδρες, με πολύ διαφορετικές προσωπικότητα και ιδεολογία, απειλούν τα ίδια συμφέροντα;

Ταυτόχρονες πολύ εκτεταμένες εκστρατείες Τύπου αναπτύσσονται στο δυτικό κόσμο εναντίον τόσο του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, όσο και σε μικρότερο βαθμό, έναντι ενός υποψηφίου για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, του Φρανσουά Φιγιόν. Ο πρώτος κατηγορείται για ανεύθυνο λευκό υπεροχισμό· ο δεύτερος κατηγορείται για διάπραξη που περιγράφεται ως ηθική βλάβη που δεν διώκεται από το νόμο.

Ποτέ, πριν από μόνο ένα έτος, θα μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί τέτοιες εκστρατείες εναντίον ενός πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας και περισσότερο εναντίον του εν ενέργεια προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Οι εκστρατείες αυτές εφαρμόζουν τα δέκα παραδοσιακά επιχειρήματα της προπαγάνδας πολέμου, όπως παρατηρήθηκε το 1928 από τον Λόρδο ArthurPonsonby (Falsehood in Wartime, το ψεύδος σε καιρό πολέμου ) και, που στη συνέχεια, διευκρινίστηκε από την καθηγήτρια κ Anne Morelli ( Βασικές αρχές της προπαγάνδας πολέμου):

Λυπόμαστε για αυτή την αντιπαράθεση με έναν εν ενέργεια πρόεδρο (ΗΠΑ) και κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής εκστρατείας (Γαλλία).

Οι κκ Τραμπ & Φιγιόν είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για ό, τι συμβαίνει.

Οι κκ Τραμπ & Φιγιόν είναι επικίνδυνες προσωπικότητες.

Υπερασπιζόμαστε έναν ευγενή σκοπό, εκείνο των αρχών του Συντάγματος μας (ΗΠΑ) και της ισότητας (Γαλλία), ενώ οι κκ Τραμπ & Φιγιόν νοιάζονται μόνο για το προσωπικό τους πλούτο.

Οι κκ Τραμπ & Φιγιόν συμπεριφέρονται πολύ άσχημα. Ο πρώτος επιτίθεται στους μουσουλμάνους, ο δεύτερος είναι κλέφτης. Βέβαια, κάναμε κ’ εμείς λάθη, αλλά όχι στην ίδια κλίμακα.

Οι κκ Τραμπ & Φιγιόν χρησιμοποιούν ανορθόδοξες μεθόδους.

Οι κκ Τραμπ & Φιγιόν έπαθαν πανωλεθρία. Ο πρώτος μόλις καταγγέλθηκε από τα ομοσπονδιακά δικαστήρια, ο δεύτερος από τις δημοσκοπήσεις.

Καλλιτέχνες και διανοούμενοι μοιράζονται την αγανάκτησή μας.

Η υπόθεσή μας έχει ιερό χαρακτήρα.

Όσοι αμφισβητούν τα μίντια μας δεν είναι ούτε αληθινοί «Αμερικανοί» ούτε γνήσιοι Γάλλοι.

Και στις δύο περιπτώσεις, η εκστρατεία αυτή συνοδεύεται από νομικές δράσεις καταδικασμένες σε αποτυχία. Η πρώτη επιδιώκει να ακυρώσει μια απόφαση σχετικά με τη μετανάστευση, παρότι είναι απολύτως νόμιμη και συνταγματική, η δεύτερη για να δικαιολογηθούν αστυνομικές έρευνες, ενώ ο στοχευμένος δεν είναι ύποπτος για οποιαδήποτε παραβίαση του νόμου. Οι δράσεις αυτές ευημερούν ενάντια σε κάθελογική.

Ποιος μπορεί να δραστηριοποιήσει τόσο τα μίντια όσο και την δικαιοσύνη;

Λαμβάνοντας υπόψη τον διεθνή χαρακτήρα αυτών των εκστρατειών, είναι σαφές ότι οι μέντορες τους δεν αντιδρούν σε εσωτερικά ζητήματα και δεν είναι οι ίδιοι απλοί Αμερικανοί ή Γάλλοι.

Κατά τα προηγούμενα έτη, όμοιες εκστρατείες έγιναν με την προτροπή του ΝΑΤΟ. Οι πιο πρόσφατες στόχευαν την Συριακή Αραβική Δημοκρατία. Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα που να επιτρέψει να κατηγορηθεί το ΝΑΤΟ αυτή τη φορά για δράση κατά του Λευκού Οίκου, ούτε για διαταραχή των γαλλικών προεδρικών εκλογών.

Εκτός από την υπόθεση του ΝΑΤΟ ως εντολοδόχος, μπορεί κανείς να φανταστεί μια συμμαχία διακρατικών οικονομικών συμφερόντων που μπορεί να επηρεάσει κάποιους μεγιστάνες του τύπου· το φαινόμενο της αγέλης προκαλώντας το υπόλοιπο για να συμπαραταχθούν τα άλλα μέσα ενημέρωσης.

Η New York Times κρούει τον κώδωνα του θανάτου : ο Ντόναλντ Τραμπ έτοιμος να απαγορεύσει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους!

Ποια συμφέροντα αισθάνονται να απειλούνται από αυτούς τους δύο ανθρώπους στο σημείο να οργανώσουν τέτοιες εκστρατείες;

Το μόνο κοινό σημείο μεταξύ των κκ. Τραμπ και Φιγιόν είναι ότι θέλουν να τερματιστεί ο ιμπεριαλισμός, αντικαθιστώντας όπου είναι δυνατόν, τη συνεργασία αντί της σύγκρουσης. Αν και πολλοί άλλοι πολιτικοί στον κόσμο υπερασπίζονται αυτό το στόχο, οι κκ Τραμπ & Φιγιόν είναι οι μόνοι οι οποίοι πάνε μέχρι την άκρα αυτής της λογικής. Κατ’ αυτούς, δεν θα είναι δυνατό να αποκατασταθεί η ειρήνη και η ευημερία χωρίς να τελειώσουμε πρώτα με την χειραγώγηση της ισλαμικής τρομοκρατίας, χωρίς να απελευθερωθεί ο μουσουλμανικός κόσμος από την επιβολή των τζιχαντιστών, και χωρίς να επιτεθούμε στη μήτρα της τρομοκρατίας: τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.