Η φτώχεια κτύπησε πάνω από τις μισές Ελληνικές οικογένειες!

  

Επτά στα 10 νοικοκυριά είχαν μείωση εισοδημάτων το 2016

Οι μισές οικογένειες έχουν τουλάχιστον έναν άνεργο - Το 37,1% των νοικοκυριών στην Ελλάδα επιβιώνει με λιγότερα από 10.000 ευρώ το χρόνο

Το 37,1% των ελληνικών νοικοκυριών επιβιώνει σήμερα με λιγότερα από 10.000 ευρώ το χρόνο, ενώ στα μισά τουλάχιστον ελληνικά σπίτια υπάρχει τουλάχιστον ένας άνεργος, επισημαίνει πανελλήνια έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΒΕΕ. Εξάλλου, περισσότερα από 1 στα 5 νοικοκυριά (22,4%) έχουν ένα μέλος στην οικογένεια που εργάζεται για λιγότερα χρήματα από τον επίσημα καθορισμένο κατώτατο μισθό των 586€.

Τα συμπεράσματα της έρευνας σκιαγραφούν την πολύ άσχημη κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, που βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη, καθώς το 2016 3 στα 4 νοικοκυριά (ποσοστό 75,3%) είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, ενώ μόλις το 1,5% καταφέρνει να αποταμιεύσει!

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στα συμπεράσματα της έρευνας, «αν λαμβάναμε ως μέτρο σύγκρισης το κατώφλι φτώχειας του 2010, τότε περίπου τα μισά νοικοκυριά θα θεωρούνταν σήμερα φτωχά».

Χαρακτηριστικό του γενικότερου κλίματος είναι πως οι προσδοκίες των νοικοκυριών για το νέο έτος παραμένουν συντριπτικά αρνητικές, καθώς το 73,5% αναμένει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης  και μόνο το 5,1% αναμένει βελτίωση των οικονομικών του δυνατοτήτων. Το 21,3% των νοικοκυριών έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία και το 27,3% όσων έχουν δάνειο, έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες, ενώ το 34% των νοικοκυριών εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις του για το επόμενο έτος.

Συνέπεια όλων αυτών των στοιχείων είναι το γεγονός πως μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σημείωσε περικοπές στις δαπάνες ένδυσης-υπόδησης (53%), στις εξόδους (48,2%) και στα είδη διατροφής (40,2%), ενώ αντίθετα περισσότερα νοικοκυριά το 2016 αύξησαν την δαπάνη για τους λογαριασμούς του σπιτιού, την υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη και την εκπαίδευση, κάτι που εξηγείται σαφώς από την αύξηση της ιδιωτικής συμμετοχής και τη μείωση της δημόσιας δαπάνης, ειδικά στην υγεία.

ΠΗΓΗ: Δημήτρης Κυπριώτης