Θέλουμε λύση και όχι διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας: Το νέο σχέδιο την εξαφανίζει, Γράφει ο Χρύσανθος Σαββίδης

 

Δεν είμαι από εκείνους που απροβλημάτιστα και ατεκμηρίωτα θα πάρουν το στιλό και θα αρχίσουν να γράφουν εις βάρος οποιουδήποτε ατόμου. Νιώθω, όμως, την ανάγκη να γράψω και να υπενθυμίσω ότι αυτοί που διαπραγματεύονται τη λύση του Κυπριακού θα πρέπει να θυμούνται και να έχουν στο μυαλό τους τα πραγματικά δεδομένα του προβλήματος...

Δεν είναι τόσο απλά και δεν μπορεί κανείς να τα ξεχάσει. Δεν διαγράφονται με μια μονοκοντυλιά. Είναι τόσο σκληρά, άδικα και απάνθρωπα, που δεν ξεχνιούνται. Δεν είπαμε να μείνουμε κολλημένοι στο παρελθόν αλλά έχουμε υποχρέωση απέναντι στους νεκρούς μας, απέναντι στα παιδιά μας να πολεμήσουμε για μια δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση. Το Κυπριακό, για όσους ξέχασαν, είναι πρωτίστως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η Τουρκία εισέβαλε το 1974, άρπαξε τη μισή πατρίδα, σκότωσε, βίασε, λεηλάτησε περιουσίες και μετακίνησε βιαίως πέραν των 210.000 ανθρώπων. Σε παρόμοια περιστατικά όπως στη Βοσνία, τα αντίστοιχα εγκλήματα δικάσθηκαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ενώ εμάς στην Κύπρο τίποτα! 

Ο στρατός κατοχής επιπλέον εδώ στο μαρτυρικό αυτό νησί έφερε σημαντικό αριθμό εποίκων από την Τουρκία και τους εγκατέστησε, με αποτέλεσμα πολλοί Τουρκοκύπριοι να φύγουν, αλλάζοντας δηλαδή τη δημογραφική σύσταση του νησιού. Η λύση που σχεδιάζεται, λυπάμαι που το λέω, δεν προβλέπει αποχώρηση των παρανόμων εποίκων. Βεβαίως και θέλουμε λύση, βεβαίως και θέλουμε να δούμε την επανένωση να γίνεται γεγονός, αλλά όχι με εποίκους, άσχετους με το νησί. Δεν πρέπει με τίποτα να αποδεχθούμε νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και παγίωση των εποίκων. Στο κεφάλαιο της ασφάλειας πρέπει να είναι σαφές ότι πρέπει να τελειώσουμε με το σύστημα των εγγυήσεων, γιατί είναι αναχρονιστικές. Οι εγγυήσεις ένα πράγμα εξυπηρετούν: το παρεμβατικό δικαίωμα από πλευράς τους. 

Τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής θα φύγουν; 

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι σε όλο της το εύρος μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας. Μέσα από διαπραγματεύσεις διασφαλίζεται η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου; Ο Ελληνοκύπριος θα απολαμβάνει την ελευθερία κινήσεων και εγκαταστάσεως μεταξύ των δύο συνιστώντων κρατιδίων; Θα μπορεί ο Ελληνοκύπριος ανά πάσα στιγμή να επιστρέψει σε όποιο έδαφος επιθυμεί, να αγοράσει ακόμη και γη για να κτίσει, να εργαστεί ή θα υπάρχουν φραγμοί και σύνορα μέσα στο δήθεν ενιαίο κράτος; 

Εάν κατανοήσουμε και αντιληφθούμε ότι η συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η ασπίδα μας τότε να είστε σίγουροι ότι εξ ορισμού λύνονται πολλά προβλήματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Κυπριακή Δημοκρατία μας κράτησε ζωντανούς στην Τουρκοανταρσία του 1963, μας κράτησε ζωντανούς το 1974 μετά την τουρκική εισβολή, μας κράτησε ζωντανούς το 1999 με το χρηματιστήριο, μας κράτησε ζωντανούς το 2004 με το απαράδεχτο σχέδιο Ανάν, μας κράτησε ζωντανούς το 2013 με το κούρεμα καταθέσεων. Θέλουμε και άλλα να μας συμβούν για να διαπιστώσουμε την ισχύ και τη δύναμη που μας εξασφαλίζει στο παγκόσμιο στερέωμα;

ΠΗΓΗ: mignatiou.com μέσω ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΝΕΟ