Πως μπορούν να απαντήσουν οι Ρώσοι σε περίπτωση επίθεσης των ΗΠΑ στη Συρία. Μια ανάλυση πραγματικό Ντοκουμέντο

Ρωσικές επιλογές σε περίπτωση επίθεσης των ΗΠΑ στη Συρία

The Saker

Επιμέλεια μετάφρασης  ο Γιώργος του Κλικ

Το άρθρο αυτό γράφτηκε για την Unz Review: http://www.unz.com/tsaker/russian-options-against-a-us-attack-on-syria/

Οι εντάσεις μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ έχουν φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Συμφωνώ πλήρως με τους συμμετέχοντες αυτού του επεισοδίου του Cross Talk – η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη και πιο επικίνδυνη από όσο κατά τη διάρκεια της Κουβανικής Κρίσης. Και οι δύο πλευρές πηγαίνουν τώρα στο λεγόμενο «Σχέδιο Β» που, με απλά λόγια, αντιπροσωπεύει, στην καλύτερη περίπτωση, το τέλος των διαπραγματεύσεων και, στη χειρότερη περίπτωση, έναν πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ.

Το βασικό που πρέπει να κατανοήσουμε στη ρωσική στάση σ' αυτή και σε άλλες πρόσφατες συγκρούσεις με τις ΗΠΑ είναι ότι η Ρωσία εξακολουθεί να είναι πολύ ασθενέστερη από τις ΗΠΑ και ότι, επομένως, δεν θέλει τον πόλεμο. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν προετοιμάζεται ενεργά για πόλεμο. Στην πραγματικότητα το κάνει και πολύ ενεργά. Όλα αυτά σημαίνουν ότι αν θα συμβεί μια σύγκρουση, η Ρωσία θα προσπαθήσει όσο καλύτερα μπορεί, να είναι όσο το δυνατόν μια σύγκρουση περιορισμένη.

Θεωρητικά, αυτά είναι, πολύ χονδρικά, τα δυνατά επίπεδα της αντιπαράθεσης:

1.    Μια στρατιωτική αντιπαράθεση τύπου Βερολίνου το 1961. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι αυτό συμβαίνει ήδη αυτή τη στιγμή, αν και σε πιο μεγάλες αποστάσεις και με λιγότερο ορατό τρόπο.

2. Ένα μεμονωμένο στρατιωτικό περιστατικό, όπως αυτό που συνέβη πρόσφατα, όταν η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό SU-24 και η Ρωσία επέλεξε να μην προβεί σε αντίποινα.

3. Μια σειρά από εντοπισμένες συγκρούσεις παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν.

4. Μια σύγκρουση περιορισμένη στο συριακό θέατρο του πολέμου (δηλαδή όπως ο πόλεμος μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αργεντινής στα νησιά Μαλβίνες).

5.Μια περιφερειακή ή παγκόσμια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

6.Ένας πλήρους κλίμακας θερμοπυρηνικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.

Κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως φοιτητής στρατιωτικής στρατηγικής είχα συμμετάσχει σε πολλές ασκήσεις κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης και μπορώ να βεβαιώσω ότι, ενώ είναι πολύ εύκολο να καταλήξουμε σε σενάρια κλιμάκωσης, δεν μπορώ ακόμα να βρω ένα αξιόπιστο σενάριο αποκλιμάκωσης. Αυτό που είναι δυνατόν όμως, είναι η λεγόμενη “οριζόντια κλιμάκωση” ή “ασύμμετρη κλιμάκωση” στην οποία η μία πλευρά δεν επιλέγει να ανεβάσει το “στοίχημα” ή να κλιμακώσει απευθείας, αλλά αντίθετα επιλέγει ένα διαφορετικό στόχο για αντίποινα, όχι απαραίτητα έναν πιο πολύτιμο, απλά έναν διαφορετικό στο ίδιο επίπεδο εννοιολογικής σημασίας (στις ΗΠΑ οι Joshua M. Epstein και Spencer Δ Bakich έκαναν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτοποριακής εργασίας στο θέμα αυτό).

Ο κύριος λόγος για τον οποίο μπορούμε να περιμένουμε ότι το Κρεμλίνο θα προσπαθήσει να βρει μια ασύμμετρη επιλογή για να ανταποκριθεί σε μια επίθεση των ΗΠΑ, είναι ότι στα συριακά πλαίσια η Ρωσία μειονεκτεί απελπιστικά σε οπλισμό από τις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, τουλάχιστον με ποσοτικούς όρους. Οι λογικές λύσεις για τους Ρώσους είναι να χρησιμοποιήσουν τα ποιοτικά τους πλεονεκτήματα ή να αναζητήσουν "οριζόντιους στόχους" σαν πιθανές επιλογές αντιποίνων. Αυτή την εβδομάδα, κάτι πολύ ενδιαφέρον και άκρως ασυνήθιστο συνέβη: Ο υποστράτηγος Igor Konashenkov, ο Αρχηγός της Διεύθυνσης υπηρεσιών οπτικοακουστικών Μέσων και Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ανέφερε ανοιχτά μια τέτοια επιλογή. Να τι είπε:

"Όσο για τις απειλές του Kirby για πιθανές απώλειες ρωσικών αεροσκαφών και την αποστολή  Ρώσων στρατιωτών πίσω στη Ρωσία σε σακούλες, θα έλεγα ότι ξέρουμε ακριβώς πού και πόσοι “ανεπίσημοι ειδικοί" δραστηριοποιούνται στην Συρία και στην επαρχία του Χαλεπιού και γνωρίζουμε ότι συμμετέχουν στον επιχειρησιακό σχεδιασμό και ότι επιβλέπουν τις δραστηριότητες των μαχητών. Φυσικά, μπορεί κανείς να συνεχίσει να επιμένει ότι εμπλέκονται ανεπιτυχώς στην προσπάθεια  διαχωρισμού των τρομοκρατών της al-Nusra από τις δυνάμεις της “αντιπολίτευσης”. Αλλά αν κάποιος προσπαθήσει να κάνει πράξη αυτές τις απειλές, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι μαχητές θα προλάβουν να τσακιστούν από εκεί έγκαιρα".

Καλό, ε; Ο Konashenkov φαίνεται να απειλεί τους “αγωνιστές”, αλλά ο ίδιος είναι βέβαιος και αναφέρει ότι υπάρχουν πολλοί “ανεπίσημοι ειδικοί” μεταξύ αυτών των μαχητών και ότι η Ρωσία γνωρίζει ακριβώς πού βρίσκονται και πόσοι από αυτούς είναι εκεί. Φυσικά, επίσημα, ο Ομπάμα έχει δηλώσει ότι υπάρχουν λίγες εκατοντάδες τέτοιοι ειδικοί σύμβουλοι των ΗΠΑ στη Συρία. Μια καλά πληροφορημένη ρωσική πηγή λέει ότι υπάρχουν μέχρι 5.000 ξένοι “σύμβουλοι” στους Takfiris συμπεριλαμβανομένων περίπου 4.000 Αμερικανών. Υποθέτω ότι η αλήθεια είναι κάπου μεταξύ αυτών των δύο αριθμών.

Έτσι, η ρωσική απειλή είναι απλή: μας επιτίθεσθε και εμείς θα επιτεθούμε σε δυνάμεις των ΗΠΑ στη Συρία. Φυσικά, η Ρωσία θα αρνηθεί κατηγορηματικά ότι στόχευε προσωπικό των ΗΠΑ και θα επιμείνει ότι η επίθεση ήταν μόνο εναντίον των τρομοκρατών, αλλά και οι δύο πλευρές κατανοούν τι συμβαίνει εδώ. Είναι ενδιαφέρον ότι, μόλις την περασμένη εβδομάδα το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Fars ανέφερε ότι μια τέτοια ρωσική επίθεση είχε ήδη συμβεί (ΣτΜ βλέπε εδώ):

30 Ισραηλινοί, και Ξένοι Αξιωματικοί Πληροφοριών σκοτώθηκαν από ρωσικό πύραυλο Caliber μετά από επίθεση στο Χαλέπι:

“Ρωσικά πολεμικά πλοία πυροδότησαν τρεις πυραύλους Caliber εναντίον ενός θαλάμου συντονισμού επιχειρήσεων ξένων αξιωματικών στην περιοχή Dar Ezza στο δυτικό τμήμα του Χαλεπιού κοντά στο βουνό Sam'an, σκοτώνοντας 30 Ισραηλινούς και δυτικούς αξιωματικούς”, μετέδωσε η υπηρεσία στην αραβική γλώσσα του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων Σπούτνικ αναφερόμενη σε πηγή από το πεδίο μάχης στο Χαλέπι την Τετάρτη. Ο θάλαμος επιχειρήσεων βρισκόταν στο δυτικό τμήμα της επαρχίας του Χαλεπιού στη μέση των ψηλών βουνών Sam'an σε παλιές σπηλιές. Η περιοχή είναι βαθιά μέσα σε μια αλυσίδα βουνών. Σκοτώθηκαν διάφοροι αξιωματικοί από τις ΗΠΑ, Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Βρετανία μαζί με τους ισραηλινούς αξιωματικούς. Οι ξένοι αξιωματικοί που σκοτώθηκαν στον θάλαμο επιχειρήσεων του Χαλεπιού  κατηύθυναν τις επιθέσεις των τρομοκρατών στο Χαλέπι και στο Idlib”.

Είτε αυτό συνέβη πραγματικά είτε οι Ρώσοι διαρρέουν τέτοιες ιστορίες για να δείξουν ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί, παραμένει το γεγονός ότι οι δυνάμεις των ΗΠΑ στη Συρία θα μπορούσαν να γίνουν ένας προφανής στόχος για ρωσικά αντίποινα, είτε με πυραύλους cruise, είτε με βόμβες ελεύθερης πτώσης, είτε με απευθείας δράση ρωσικών ειδικών δυνάμεων. Οι ΗΠΑ έχουν επίσης αρκετές μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Συρία, εκ των οποίων τουλάχιστον ένα αεροδρόμιο για V-22 Osprey, αεροσκάφη κεκλιμένου ρότορα πολλαπλών αποστολών.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόσφατη εξέλιξη υπήρξε το ρεπορτάζ του Fox News ότι οι Ρώσοι αναπτύσσουν S-300V (γνωστό και σαν “SA-23 Gladiator αντιπυραυλικό και αντιαεροπορικό σύστημα”) στη Συρία. Ελέγξτε αυτό το εξαιρετικό άρθρο για μια λεπτομερή συζήτηση των δυνατοτήτων αυτού του συστήματος πυραύλων. Θα το συνοψίσω λέγοντας ότι το S-300V μπορεί να αντιμετωπίσει βαλλιστικούς πυραύλους, πυραύλους cruise, πολύ χαμηλού RCS αεροσκάφη (τα λεγόμενα “αόρατα”) και AWACS (αεροπλάνα έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου). Αυτό είναι ένα σύστημα σε επίπεδο αεράμυνας Στρατιάς / Σώματος Στρατού, πολύ ικανό να υπερασπιστεί τον εναέριο χώρο της Συρίας, αλλά φτάνει και μέχρι την Τουρκία, την Κύπρο, την ανατολική Μεσόγειο και τον Λίβανο. Τα ισχυρά ραντάρ του συστήματος αυτού θα μπορούσαν όχι μόνο να ανιχνεύσουν και να αντιμετωπίσουν αμερικανικά αεροσκάφη (συμπεριλαμβανομένων των “αόρατων”) σε μεγάλη απόσταση, αλλά θα μπορούσαν επίσης να παράσχουν μια τεράστια βοήθεια στα λίγα ρωσικά μαχητικά, δίνοντας τους μια σαφή εικόνα του ουρανού και των εχθρικών αεροσκαφών χρησιμοποιώντας κρυπτογραφημένες ζεύξεις δεδομένων. Τέλος, το αμερικανικό δόγμα αέρος  εξαρτάται εξαιρετικά από τη χρήση των αεροσκαφών AWACS για την καθοδήγηση και την υποστήριξη των μαχητικών των ΗΠΑ. Το S-300V θα υποχρεώσει τα AWACS των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ να λειτουργούν σε μια πιο άβολη απόσταση. Μεταξύ των ραντάρ μεγαλύτερου βεληνεκούς των ρωσικών Sukhois, των ραντάρ των ρωσικών καταδρομικών στα ανοικτά των ακτών της Συρίας, και των ραντάρ των S-300 και των S-300V στο έδαφος, οι Ρώσοι θα έχουν μια πολύ καλύτερη επίγνωση της κατάστασης από τους ομολόγους τους των ΗΠΑ.

Φαίνεται ότι οι Ρώσοι προσπαθούν σκληρά να αντισταθμίσουν την αριθμητική κατωτερότητα τους με την ανάπτυξη εξεζητημένων συστημάτων για τα οποία οι ΗΠΑ δεν έχουν πραγματικό ισοδύναμο ή καλά αντίμετρα.

Υπάρχουν βασικά δύο επιλογές αποτροπής: η στέρηση, όταν εμποδίζεις τον εχθρό σου να χτυπήσει τους στόχους του, και τα αντίποινα, όταν κάνεις τα κόστη μιας επίθεσης του εχθρού να είναι σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα γι' αυτόν. Οι Ρώσοι φαίνεται να επιδιώκουν και τα δύο ταυτόχρονα. Μπορούμε λοιπόν να συνοψίσουμε την ρωσική προσέγγιση ως εξής

1. Καθυστέρησε τη αντιπαράθεση  όσο το δυνατόν περισσότερο.

2. Προσπάθησε να διατηρήσεις τη αντιπαράθεση στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο κλιμάκωσης.

3. Εάν είναι δυνατόν, απάντησε με ασύμμετρες/οριζόντιες κλιμακώσεις.

4. Περισσότερο από “επικράτηση” επί των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ κάνε το κόστος των επιθέσεων πάρα πολύ υψηλό.

5. Προσπάθησε να ασκήσεις πίεση τους “συμμάχους” των ΗΠΑ ώστε να δημιουργήσεις εντάσεις μέσα στην Αυτοκρατορία.

6. Προσπάθησε να παραλύσεις τις ΗΠΑ σε πολιτικό επίπεδο κάνοντας τα πολιτικά κόστη μιας επίθεσης πάρα πολύ ακριβά.

7.  Προσπάθησε βαθμιαία να δημιουργήσεις συνθήκες επί του εδάφους (Χαλέπι) ώστε μια επίθεση των ΗΠΑ να γίνει μάταιη.

Για εκείνους που μεγάλωσαν με τις ταινίες του Χόλιγουντ και εξακολουθούν να παρακολουθούν τηλεόραση, αυτό το είδος της στρατηγικής θα προκαλέσει μόνο απογοήτευση και καταδίκη. Υπάρχουν εκατομμύρια στρατηγοί της πολυθρόνας οι οποίοι είναι σίγουροι ότι θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλύτερα την δουλειά αντιμετωπίζοντας την Αυτοκρατορία των ΗΠΑ από όσο ο Πούτιν. Όλοι αυτοί μας λένε εδώ και χρόνια ότι ο Πούτιν “ξεπούλησε” τους Σύριους (και τους Novorussians στο Donbass) και ότι οι Ρώσοι θα έπρεπε να κάνουν το X, το Ψ και το Ω για να νικήσουν την Αγγλοσιωνιστική Αυτοκρατορία. Τα καλά νέα είναι ότι κανένας από αυτούς τους στρατηγούς της πολυθρόνας δεν κάθεται στο Κρεμλίνο και ότι οι Ρώσοι έχουν αφοσιωθεί στην στρατηγική τους τα τελευταία χρόνια, μέρα με την μέρα, ακόμα και όταν επικρίθηκαν από εκείνους που θέλουν γρήγορες και “εύκολες” λύσεις. Αλλά τα σπουδαιότερα καλά νέα είναι ότι η ρωσική στρατηγική αποδίδει. Όχι μόνο η κατεχόμενη από τους Ναζί Ουκρανία κυριολεκτικά καταρρέει, αλλά στις ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά εξαντληθεί οι επιλογές στην Συρία (δείτε αυτή την εξαιρετική ανάλυση από τον φίλο μου τον Alexander Mercouris στο Duran).

Τα μόνα λογικά βήματα που απομένουν στις ΗΠΑ στην Συρία είναι να δεχτούν τους όρους της Ρωσίας ή να φύγουν. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είμαι καθόλου πεπεισμένος ότι οι νεοσυντηρητικοί, που διοικούν το Λευκό Οίκο, το Κογκρέσο και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, είναι κατ' ελάχιστο “ορθολογικοί”. Αυτός είναι ο λόγος που οι Ρώσοι εφαρμόζουν τόσες πολλές παρελκυστικές τακτικές και ενήργησαν με τόσο μεγάλη προσοχή: έχουν να κάνουν με  επαγγελματίες ανίκανους ιδεολόγους που απλά δεν παίζουν με τους άγραφους αλλά σαφείς κανόνες των πολιτισμένων διεθνών σχέσεων. Αυτό είναι που κάνει την σημερινή κρίση τόσο πολύ χειρότερη ακόμη και από την Κουβανική Κρίση του 1962: η μία υπερδύναμη έχει σαφώς τρελαθεί.

Είναι οι Αμερικανοί αρκετά τρελοί ώστε να διακινδυνέψουν έναν 3ο ΠΠ για το Χαλέπι;

Ίσως ναι, ίσως όχι. Αλλά τι γίνεται αν αναδιατυπώσουμε το ερώτημα αυτό και ρωτήσουμε

Είναι οι Αμερικανοί αρκετά τρελοί ώστε να διακινδυνέψουν έναν 3ο ΠΠ για να διατηρήσουν το στάτους του “απαραίτητου έθνους στον κόσμο”, του “ηγέτη του ελεύθερου κόσμου”, της “πόλης πάνω στον λόφο” και όλα τα υπόλοιπα αυτής της ιμπεριαλιστικής χαζομάρας;

Εδώ θα υποστήριζα ότι ναι, ενδεχομένως θα μπορούσαν να είναι.

Στο κάτω κάτω, οι νεοσυντηρητικοί έχουν δίκιο όταν αισθάνονται πως αν η Ρωσία τα καταφέρει  να αψηφήσει και να νικήσει ξεκάθαρα τις ΗΠΑ στην Συρία, κανείς δεν θα παίρνει πλέον στα σοβαρά τους Αγγλοσιωνιστές.

Πώς νομίζετε ότι σκέφτονται οι νεοσυντηρητικοί όταν βλέπουν τον Πρόεδρο των Φιλιππίνων να αποκαλεί δημόσια τον Ομπάμα “son of a whore” και στη συνέχεια να λέει στην ΕΕ να πάει να “f*ck itself”;

Φυσικά, οι νεοσυντηρητικοί μπορούν να βρουν ακόμα κάποια παρηγοριά στην αξιοθρήνητη υποταγή των ευρωπαϊκών πολιτικών ελίτ, αλλά εντούτοις – ξέρουν ότι ήρθε η ώρα τους και ότι η αυτοκρατορία τους καταρρέει γρήγορα, όχι μόνο στην Συρία, την Ουκρανία ή την Ασία, αλλά ακόμη και στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι οι νεοσυντηρητικοί θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να συσπειρώσουν το έθνος γύρω από την σημαία, είτε σκαρώνοντας μια ακόμα ψεύτικη σημαία ή ενεργοποιώντας μια πραγματική διεθνή κρίση.

Σε αυτό το σημείο το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε και να ελπίζουμε ότι υπάρχει αρκετή αντίσταση στο εσωτερικό της κυβέρνησης των ΗΠΑ ώστε να αποτρέψει μια επίθεση των ΗΠΑ στην Συρία πριν από την ανάληψη της επόμενης κυβέρνησης. Και ενώ δεν είμαι υποστηρικτής του Trump, θα συμφωνούσα ότι η Χίλαρι και η κακιά της κλίκα των ρωσοφοβικών νεοσυντηρητικών είναι τόσο άσχημη ώστε ο Trump μου δίνει κάποια ελπίδα, τουλάχιστον σε σύγκριση με την Χίλαρι.

Έτσι, αν ο Trump κερδίσει, τότε η στρατηγική της Ρωσίας θα δικαιολογηθεί ουσιαστικά. Μόλις ο Trump μπει στον Λευκό Οίκο, υπάρχει τουλάχιστον η δυνατότητα ενός εμπεριστατωμένου επαναπροσδιορισμού των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων, που θα πρέπει, βέβαια, να αρχίσει με μια αποκλιμάκωση στην Συρία: ενώ οι Ομπάμα/Χίλαρι αρνούνται κατηγορηματικά να απαλλαγούμε από το Daesh (με αυτό εννοώ al-Nusra, al-Qaeda, και όλες τις διάφορες ονομασίες τους), ο Trump φαίνεται να είναι αποφασισμένος να τους καταπολεμήσει στα σοβαρά, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι ο Άσαντ θα παραμείνει στην εξουσία. Υπάρχει σίγουρα μια βάση διαλόγου εδώ. Αν αναλάβει η Χίλαρι, τότε οι Ρώσοι θα πρέπει να απαντήσουν σε μια απολύτως κρίσιμη ερώτηση: πόσο σημαντική είναι η Συρία στο πλαίσιο του στόχου τους για την αναδιαμόρφωση της εθνικής κυριαρχίας της Ρωσίας και την διάλυση της Αγγλοσιωνιστικής Αυτοκρατορίας; Ένας άλλος τρόπος διατύπωσης της ίδιας ερώτησης είναι “θα προτιμούσε η Ρωσία μιαν αντιπαράθεση με την Αυτοκρατορία στην Συρία ή στην Ουκρανία;”.

Ένας τρόπος για να μετρηθεί η διάθεση της Ρωσίας είναι να κοιτάξουμε την γλώσσα του πρόσφατου νόμου που πρότεινε ο Πρόεδρος Πούτιν και εγκρίθηκε από τη Δούμα ο οποίος αντιμετωπίζει το θέμα της Συμφωνίας Ρωσίας-ΗΠΑ για την Διαχείριση και την Διάθεση του Πλουτωνίου (PMDA), συμφωνία η οποία, για άλλη μια φορά, είδε τις ΗΠΑ να αποτυγχάνουν και πάλι να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους και την οποία η Ρωσία τώρα ανέστειλε. Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι η γλώσσα που επιλέχτηκε από τους Ρώσους για να απαριθμήσουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα επαναλάβουν τη συμμετοχή τους σε αυτή τη συμφωνία και, βασικά, να συμφωνήσουν να επαναλάβουν κάθε είδους διαπραγματεύσεις για τους εξοπλισμούς:

1.Μείωση των στρατιωτικών υποδομών και του αριθμού των αμερικανικών στρατευμάτων που σταθμεύουν στο έδαφος των κρατών μελών του ΝΑΤΟ που προσχώρησαν στη συμμαχία μετά την 1η Σεπτεμβρίου του 2000, στα επίπεδα στα οποία βρίσκονταν όταν η αρχική συμφωνία άρχισε να ισχύει.

2.Εγκατάλειψη της εχθρικής πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία, η οποία θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με την κατάργηση του Νόμου Magnitsky του 2012 και των προϋποθέσεων του Νόμου για την Υποστήριξη της Ελευθερίας στην Ουκρανία του 2014, οι οποίες στρέφονταν κατά της Ρωσίας.

3.Κατάργηση όλων των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ σχετικά με ορισμένα θέματα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε ρωσικά φυσικά και νομικά πρόσωπα.

4.Αποζημίωση για όλες τις ζημιές που υπέστη η Ρωσία ως αποτέλεσμα της επιβολής κυρώσεων.

5.Οι ΗΠΑ είναι επίσης απαραίτητο να υποβάλουν ένα σαφές σχέδιο για την μη αναστρέψιμη διάθεση του πλουτωνίου όπως καλύπτεται από το PMDA.

Βέβαια οι Ρώσοι δεν έχουν αυταπάτες. Ξέρουν πολύ καλά ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθούν αυτούς τους όρους. Συνεπώς, τι υπάρχει πραγματικά πίσω από όλα αυτά; Είναι ένας διπλωματικός, αλλά σαφής τρόπος, για να πουν στις ΗΠΑ ακριβώς το ίδιο πράγμα που ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων Duterte (και η Βικτόρια Νούλαντ) δήλωσαν στην ΕΕ.

Οι Αμερικανοί καλύτερα να αρχίσουν να προσέχουν περισσότερο.

The Saker

Πηγή: thesaker