«Μπαίνεις ζωντανός, βγαίνεις νεκρός»

Του Μιχάλη Λαγάνη

Απάνθρωπες συνθήκες στο νοσοκομείο φυλακών του Κορυδαλλού

Τα «μερεμέτια» στους θαλάμους νοσηλείας δεν αρκούν, ώστε το νοσοκομείο των φυλακών του Κορυδαλλού «Άγιος Παύλος» να μη συνεχίσει να θεωρείται «Κολαστήριο» για τους συνολικά 180 ασθενείς - κρατουμένους.

«Οι άνθρωποι εδώ δεν έχουν σταματήσει να πεθαίνουν. Έχουμε τουλάχιστον έναν νεκρό τον μήνα» λέει στο «Ποντίκι» ο Μανώλης, ο οποίος βρίσκεται τα τρία τελευταία χρόνια έγκλειστος στο νοσοκομείο εκτίοντας το υπόλοιπο της ποινής του. Όσοι εκτίουν ποινές κάθειρξης 20 και 30 ετών είναι καταδικασμένοι σε «αργό θάνατο», καταγγέλλουν οι κρατούμενοι, προσθέτοντας: «Για να βγει κάποιος από εδώ μέσα (σ.σ.: το νοσοκομείο των φυλακών), πρέπει να είναι νεκρός ή ετοιμοθάνατος»...

Βαριά ασθενής

Μπορεί μετά τον πολυετή αγώνα των ασθενών - κρατουμένων και των συγγενών τους, κυρίως μέσω του λογαριασμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «Κολαστήριο» (τον οποίο διαχειρίζονται οι ίδιοι οι κρατούμενοι με μαρτυρίες και φωτογραφίες από το νοσοκομείο που προκάλεσαν σοκ στην κοινή γνώμη), αλλά και της απεργίας πείνας που ξεκίνησαν φθάνοντας στα όρια της απόγνωσης κάποιοι εκ των ασθενών, να βελτιώθηκαν οι υποδομές, να επισκευάστηκαν πολλές ζημιές και οι οροθετικοί και φυματικοί ασθενείς να μεταφέρθηκαν σε χωριστούς χώρους, όμως οι τρόφιμοι καταγγέλλουν ότι στους τομείς της νοσηλείας και περίθαλψης τίποτα δεν έχει αλλάξει, αφού σε κάθε θάλαμο συνωστίζονται από οχτώ έως και 10 ασθενείς, για τους οποίους υπάρχουν μόνο δύο γιατροί στην πρωινή βάρδια και ένας το απόγευμα, ενώ μετρημένοι στα δάκτυλα είναι και οι νοσηλευτές. 

«Ουσιαστικά δεν πρόκειται για νοσοκομείο, αλλά για αποθήκη “ανθρώπων”. Εσύ έχεις ακούσει πολλές νοσοκομειακές εγκαταστάσεις χωρίς τον “Κόκκινο Σταυρό” στην πρόσοψη ή τις ταμπέλες των κτηρίων;» αναφέρει ένας άλλος ασθενής - κρατούμενος, ο οποίος προτίμησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. 

Εγκαταλειμμένοι 

Σε χειρότερη μοίρα από όλους, σύμφωνα με τις καταγγελίες, βρίσκονται οι ασθενείς με κινητικά προβλήματα. 

«Είναι καταδικασμένοι σε ισόβια αναπηρία» λένε οι κρατούμενοι τονίζοντας την απουσία φυσικοθεραπευτών, αλλά και μηχανημάτων αποκατάστασης από το νοσοκομείο. 

Υπάρχουν τουλάχιστον 30 ασθενείς με βαθμό αναπηρίας από 67% έως και 90%, των οποίων, όσο παρατείνεται η παραμονή στο νοσοκομείο των φυλακών δίχως να υποβάλλονται στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, η κατάσταση της υγείας επιδεινώνεται. 

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του προ ολίγων μηνών ελέγχου που πραγματοποίησε μεικτό κλιμάκιο υπαλλήλων του υπουργείου Υγείας και Δικαιοσύνης σχετικά με τις συνθήκες περίθαλψης και νοσηλείας των ασθενών - κρατουμένων, διαπιστώθηκε ότι το νοσοκομείο – υπό τις παρούσες συνθήκες – μπορεί να παράσχει στους νοσηλευόμενους μόνο Πρωτοβάθμια Περίθαλψη.

Επί της ουσίας δηλαδή, τα ίδια τα συναρμόδια υπουργεία παραδέχονται ότι ασθενείς με καρκίνο, νεφροπαθείς, καρδιοπαθείς και με άλλα χρόνια σοβαρά προβλήματα υγείας εκτίουν τις πολυετείς ποινές κάθειρξης, που όμως επιβάλλουν παράλληλα συστηματική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε έναν... Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπως ουσιαστικά είναι το Νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού. 

Εδώ παρατηρείται και το εξής παράλογο, που ορίζεται μάλιστα με σχετικό συμπληρωματικό άρθρο στον νόμο περί του «Συμφώνου Συμβίωσης»: Στην περίπτωση που κάποιος κρατούμενος - ασθενής με ποσοστό αναπηρίας 67% αποφυλακιστεί προσωρινά εκμεταλλευόμενος τις διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου, αλλά κατά τη διάρκεια της αποφυλάκισής του βελτιώσει αυτό το ποσοστό στο... 66%, τότε φυλακίζεται ξανά!

Κρατούμενοι όμως παραμένουν, όπως καταγγέλλουν πολλοί ασθενείς στο «Π», και οι φυλακισμένοι - νοσηλευόμενοι με χρόνια και σοβαρά νοσήματα που είτε απορρίπτονται οι αιτήσεις τους από την αρμόδια δικαστική επιτροπή των φυλακών είτε δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν το... παράβολο της εισφοράς «υπέρ τρίτων» που επιβάλλεται από τις αρχές ως προϋπόθεση για την «απόλυσή» τους από τη φυλακή. 

«Υπάρχει στο νοσοκομείο τυφλός κρατούμενος ο οποίος, παρ’ ότι είχε εκτίσει τα 3/5 της προβλεπόμενης ποινής του και επρόκειτο να αποφυλακιστεί, παραμένει στη φυλακή γιατί δεν μπορεί να καταβάλει το χρηματικό ποσό που του ζητείται για το παράβολο» λέει στο «Π» ο Μανώλης, κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαμε μαζί του. 

Ο νόμος

Παρακάτω και προς ενημέρωση των αναγνωστών του «Π» παρατίθενται τα σχετικά άρθρα του πρόσφατου «Νόμου Παρασκευόπουλου», αναφορικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις κατά τις οποίες αποφασίζεται η αποφυλάκιση ασθενών φυλακισμένων, μέσω είτε της ηλεκτρονικής επιτήρησης εντός της μόνιμης κατοικίας τους είτε της δικαστικής τους απόλυσης συμπληρώνοντας τον προβλεπόμενο από τον νομοθέτη όριο έκτισης της ποινής που τους έχει επιβληθεί. 

Άρθρο 43. Τροποποίηση του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009

1) Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009 η φράση «στελέχωση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό» αντικαθίσταται ως εξής: «στελέχωση με ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό επιστημονικό προσωπικό».

2) Η παρ. 2 του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009 αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Υγείας, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συναρμόδιων Υπουργών, καθορίζονται η διάρθρωση και ο τρόπος λειτουργίας των ανωτέρω Θεραπευτικών Καταστημάτων, η λειτουργία τυχόν παραρτημάτων για γυναίκες και νεαρούς κρατουμένους, η σύνδεση με συγκεκριμένο νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ., τα θέματα πρόβλεψης οργανικών θέσεων, μεταφοράς και κατάταξης του υπηρετούντος ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού επιστημονικού προσωπικού, η καταβολή της μισθοδοσίας τους, κάλυψη κενών θέσεων, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια».

Προϋποθέσεις απόλυσης για νοσηλευόμενους κρατούμενους: 

7. Κάθε ημέρα παραμονής σε σωφρονιστικό κατάστημα κρατουμένων που πάσχουν από ημιπληγία ή παραπληγία, σκλήρυνση κατά πλάκας ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς, ήπατος, νεφρού ή μυελού ή είναι φορείς του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή πάσχουν από κακοήθη νεοπλάσματα ή από νεφρική ανεπάρκεια για την οποία γίνεται τακτική αιμοκάθαρση και από φυματίωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας της, υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο ημέρες εκτιόμενης ποινής. Το ίδιο ισχύει και: α) για κάθε πάθηση που το διαπιστωμένο από υγειονομική επιτροπή ποσοστό αναπηρίας είναι 80% και άνω.

ΠΗΓΗ: topontiki